کاش از انگشتهای دستمان یاد میگرفتیم
یکی کوچک , یکی بزرگ
یکی بلند و یکی کوتاه
یکی قوی تر و یکی ضعیف تر
اما هیچکدام دیگری را مسخره نمیکند
هیچکدام دیگری را له نمیکند
و هیچکدام برای دیگری تعظیم نمیکند
آنها کنار هم یک دست میشوند و کار میکنند
چرا ما انسانها اگر از کسی بالاتر بودیم ,
لهش میکنیم و اگر از کسی پایین تر بودیم او را میپرستیم .
شاید بخاطر همینکه یادمان باشد ,
نه کسی بنده ماست ,و نه کسی خدای ما ,
خداوند انگشتهای ما را اینگونه آفرید
آری , باید باهم باشیم و کنار هم
آنگاه لذت یک دست بودن را میفهمیم
دیدگاه شما