کیف کردم که کسی هست که به‌قدر وسع خودش به دنیا بگوید که این چند متر پارچه سیاه که ما صدایش می‌کنیم «چادر» فقط برای عکس‌های ترسناکِ زامبی‌های داعش با آکساسوار سرهای بریده نیست! می‌شود با این چند متر پارچه سیاه، آدم‌ها را دوست داشت، از صلح گفت و با آن به همه دنیا لبخند زد!