مجید شاکری، حسن زینتی ،فرشید قرایی، حسین برزگر، علی جوانمردی، عبدالله مرادی، مهدی فرهادی ،محمد رضا احمدوند، رضا زنگنه، سهراب حدادی، علی اکبر احمدوند، ابراهیم موسی پور به سر مربیگری و مربیگری علی اکبراحمدوند و میثم شریفی و سرپرستی عباس رستمی در این مسابقات حاضر می شود.

انتهای پیام/

به گزارش سرویس ورزشی جام نیوز، یکی از ورزشکاران سرشناس ایران که سابقه حضور در رقابت‌های المپیک را در کارنامه دارد به اتهام تجاوز به عنف در دادگاه کیفری استان تهران محاکمه شده است.

ظاهرا موضوع ادعای تجاوز به عنف مطرح شده علیه این ورزشکار در هفته گذشته رخ داده که طی آن این ورزشکار سرشناس، در ماجرایی که با ادعای شاکیه در دادخواست کیفری مطرح شده، دختر جوان به مکانی امن برده شده و در آنجا با حیله و فریب به وی تجاوز شده است.

بر اساس اطلاعات واصله و تایید شده این ورزشکار در حال حاضر با این اتهام سنگین روبروست و باید در مراحل دادرسی به دفاع از خود بپردازد. تاکنون یک جلسه دادرسی از این دادگاه نیز برگزار شده است.

به گزارش همدان ورزش، تیم ملی تیراندازی با کمان ایران برای حضور در مرحله اول جام جهانی در چین، تهران را به مقصد شانگهای ترک می‌کند.
در این دوره از مسابقات 13 کماندار زن و مرد از تیم ایران با رقیبان خود رقابت خواهند کرد که ساسان رضوی مشعوف از همدان نیز حضور خواهد داشت.
این مسابقات از 15 لغایت 20 اردیبهشت ماه جاری برگزار خواهد شد.

انتهای پیام/

تاپ ناپ: آسفالت کردن پیست های مسابقه حرفه ای با توجه به داشتن شیب بسیار زیاد غیر ممکن به نظر میرسد. اما واقعیت این است که با روش های خاصی این عمل انجام میشود.

قاعده همین است؛ روز که باشد، همه چیز روشن است. نیازی به نور و چراغ نداری. اما گاهی می شود که دنیایت انگار خاکستری است. نور و روشنی می خواهی برای دیدن یک قدم جلوی پایت...
اما؛ اینجا چه روز باشد، چه شب همیشه روشن است حتی بدون آفتاب و ماهتاب. بدون نور.
اینجا؛ توانخواهان تلالویی از چراغ و آبگینه اند. با آنها که باشی؛ راهت پرنور پرنور می شود حتی در تاریکی شب!
یا در آن صبح دل انگیزی که با هزار هزار دغدغه از زندگی قدم به مدرسه می گذاری و آن وقت است که مجتبی با دیدن تو خود را در پشت درب آبی رنگ مدرسه پنهان می کند تا تو؛ پیدایش کنی.
و تو در گیر و دار یک قایم باشک کودکانه قرار می گیری و وانمود می کنی که پیدایش نمی کنی...
مجتبی کودک بزرگی با ۲۶ سال، سن است که تنها به عشق معلمانش به مدرسه می آید. به عشق اینکه از صبح تا ظهر یک دفتر ۶۰ برگ یا ۸۰ برگ  را سیاه کند به این امید که هر روز معلم مشق های زیادی به او داده است.
و یا هر روز صبح وقتی وارد  مدرسه می شوی علی را می بینی. او هم برای وارد شدنت به مدرسه از دور نقشه می کشد و همدست مجتبی می شود. علی  هر روز صبح روبروی در ورودی مدرسه می نشیند و برایت از دور  دستی تکان می‏دهد.
دستش را برای تو تکان می دهد و حرکت سرش را برای  مجتبی؛ ‌تا به قولش وفا کرده باشد و دوباره این تویی که باید در برابر این نقشه کودکانه خودت را به کوچه علی چپ بزنی که هیچ از نقشه نمی دانی.
گاهی هرچه دور و برت اتفاق می افتد خاکستری است اما تو خاکستری نبین که با وجود این فرشتگان زمینی همه چیز طلایی می شود و به رنگ خورشید...
اینجا دلت اگر گرفته باشد، همه می فهمند زودتر از همه آنهایی که تو انتظار داری بفهمند.
و تو قبل از اینکه لب به التماس دعا باز کنی آنها دست به دعا می برند و برای خودت ، خانواده ات و اصلا برای تمام اجداد سلف و خلفت دعا می کنند. آن وقت است که خود به خود شاد می شوی نه از روی تظاهر که اینجا ریا و تظاهر رخ برنمی تابد.
گاهی مجبور می شوی مثل یک آفتاب پرست باشی و با هر کدام رفتاری متناسب با سازگاری اش داشته باشی اما اگر وسط اخمت یکی از تو درخواست لبخند کند نمی توانی جواب رد به او بدهی. که اگر چنین کردی اصرار پشت اصرار که نه به خاطر من فقط به خاط «رهبر» لبخند بزن و تو نه اینکه فقط لبخند بزنی که می زنی اما انگار در درونت چیزی می شکند و فرو می ریزد به خاطر این سادگی و بی آلایشی.
اینها معنای سیاست را خوب می فهمند؛
از ورزش و اقتصاد و فرهنگ  و هنر خوب حرف می زنند حتی اگر بهره هوشی شان ۴۰ باشد.
اینها توانایی دارند، توانایی استادی قابل در یک یا چند حرفه.
اینها احکام قهر و آشتی را خوب بلدند اما وقتی پای استدلال و استنتاج برسد و بخواهی نتیجه بگیری همه چیزشان رنگ عوض می کند. می گوید:« اگر قهر کنیم خدا دوست مان ندارد »
تو هم می گویی؛‌ آفرین درست است.
می گوید: « باید برای آشتی کردن قدم پیش بگذاریم ...»
و تو دوباره تایید می کنی همه این گفته ها را.
تا اینجا خوب جلو می آید اما وقت نتیجه گیری می گوید: « قبله را از کدام طرف نماز می خوانند» و دیگری الله اکبر نمازش را می گوید و به نماز می ایستد...
تو هیچ حرفی برای گفتن نداری ...
اینجا اگر کفشت را یک روز عوض کنی همه زود متوجه می شوند و آوازی از «به به» گفتن سر می دهند.
اینجا، آموزش های کلاسیک راهگشا نیست ، تو هم باید کودک شوی و هم پای آنان. 
وقتی هم پای شان شدی تو را در جمع خود راه می دهند. وقتی دوستشان داشتی ، دوستت می دارند. همین ها است که معلمی را برایت تعریف می کند در این وادی!
اینجا توانبخشی حرفه ای پسران ذهنی شکیبا است!
اما این تویی که باید اینجا توان پیدا کنی، حرفه ای شوی و شکیبا.
قرار بود آنها اینگونه شوند اما می بینی نیازی نیست؛ آنها با همه ناتوانی شان و بی صبری شان خوب تو را صبور می کنند.
بـه راسـتی درد گــرانی است و امـانـتی سـنـگـیـن . درد سنگینی است تــصـور چنین جوانان رشید و زیبایی.
باید صبوری کرد با دردهای شان، باید سهیم شد در درک شان، باید هم نظر شد با رای شان .
و قاطعانه باید گفت ‌شما هم اشرف مخلوقات هستید حتی اگر فاقد هر گونه تعقل، اراده و تصمیمی باشید اما سرشار از عاطفه اید.
سرشار از عاطفه...

تمام سهم من از روشني همان نوريست
كه از چراغ شما در اتاق مي افتد

این نامه بصورت کاملا اتفاقی به دست ما رسید و با اینکه متن این نامه خطاب به 5 فرزند نویسنده است اما نکات آن قابل تأمل برای تک تک شما مخاطبان عزیز می باشد.

بسمه تعالی

نامه ای به فرزندانم؛

عزیزانم، می دانید چرا چارلی به دخترش می نویسد: دخترم سیب وقتی می رسد می افتد اما انسان وقتی می افتد، میرسد؟

چرا  کوچک جنگلی در آخرین روز عمرش آن هم در برف زمستانی به خانواده اش سفارش می کند؟  چرا امام نامه به همسرش  می نویسد و به دخرش سفارش می کند؟

چون: تمام وجودش محبت خانواده است، چون دوستشان دارد.

لذا به جهت محبت و علاقه ای که به فرزندانم دارم مطالبی را نه  به عنوان پدر، بلکه به عنوان وظیفه شرعی در این ایام پر برکت تقدیم بهترین عزیزانم می نمایم. امید که نامه ام را تا پایان بخوانید، خوبیها را بپذیرید و بدیها را دور بریزید.

دختران مهربانم ، می دانید که سعی کردم از کوچکی شما را با عشق اهل بیت بزرگ کنم ، آنچه در زندگی ساده و بی آلایش داشتم به رسم دستور اسلام ،اول شما مد نظرم بودید،

اگر هدیه ای به خانه می آوردم اول شما را خوشحال می کردم ، چون می دانم و می دانستم که دختر رحمت است، دختر برکت است، دختر مادر آینده است، دختر صفای خانه است و دلسوز باباست.

یادتونه در لحظات زندگی با چه عشق و صفایی برایتان قصه می گفتم.  پسرانم که به شما امیدها دارم ، می دانم که عشق پدر و فرزند را چون اکنون عزیزی در بر دارید، می دانید ، و یک لحظه طاقت دوریش را نداشته اید  ، سالها سختی کشیدم به امید امروز.

اینک پس از سالهای سال می نویسم تا در ذهن ها بماند، آن روز می گفتم که قدر مادرتان را بدانید و امروز می نویسم    شما رو   به خدا قدر خودتون را بدانید ، از گرگهای زمانه و نقشه های فرهنگی بیگانه آگاه باشید وخود را  در دام آنها  گرفتار نکنید.  آن روز می گفتم دوری را با هم تحمل می کنیم و امروز می گویم پدرتان را تنها نگذارید، زندگی فقط خوردن و پوشیدن و مسکن نیست ، زندگی رود جاری است ، زندگی پیشرفت است، زندگی حرکت است، زندگی یعنی با هم بودن ، یعنی عزت ، یعنی حیا، یعنی عفاف.

     سالها است که سعی کردم آبرومندانه زندگی کنم ، با قناعت زندگی کردم تا دست طمع پیش خسان دراز نکنم، نان دسترنج  و زحمت خودم را خوردم  تا به کسی زحمت ندهم، روی پای خودم ایستادم تا به شما ایستادگی بیاموزم ، هر گونه خوشگذرانی را زیر پا گذاشتم تا امروز مدیون خانواده ام نباشم ، هرگونه تعارفی را رد کردم تا امروزچون معتادی سربار جامعه و خانواده ام نباشم، در عمرم منت کسی را نکشیدم چون سعی کردم طبق قانون رفتار کنم، مواظب امضاهایم بودم و احتیاط کردم تا التماس کسی را نکنم .

      لذا از صمیم قلب دوستتان داشته و می گویم که شما هم بزرگ شده اید و پدر و مادر خانواده اید، پس به عاقبت کاررا بیندیشید من خودم را فدایی شما می دانم و همه هستیم برای شماست ، به دامادهای با ایمان و ولایتی و دوستداشتنی ام افتخار می کنم،   اگر مطلبی می نویسم به رسم پیشگیری آسانتر از درمان است ، بپذیرید.

     از اینکه آبرومند زندگی می کنید خدا را شکر می کنم ، اما بدانید که نفس اماره هر لحظه در کمین شماست، به قول مقام معظم رهبری : خیلی انسان باید مراقب خودش باشد اینقدر وسائل فساد فراهم است برای انسان، یک وقت می بینی همان لحظه آخر اتفاق افتاد پناه بر خدا.

     پس هر لحظه خدا را شاکر باشید، که تاکنون دادگاه را بلد نیستیم، به کلانتری مراجعه نکردیم، حالا هم پناه بر خدا باور نکردیم که زندگی ساده است، شیرین است و این مائیم که آنرا تلخ می کنیم و سخت می گیریم.

     بنده در زندگی اشتباه داشتم و اگر در زندگی نسبت به شما کوتاهی کردم عذر خواهی می کنم، گل جوانی ام را در انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع مقدس، با همه سختی گذراندم، کارهای مختلف را با وجود مشکلات، تحمل کردم، خیلی جاها رفتم سختی ها  و آسانیها دیدم با خیلی از مردم زندگی کردم، سالها گذشت و خدا می داند تا کی در خدمت شما باشم و اینک تجربه ی چندین ساله ام را در سال همدلی و همزبانی در 13 رجب با 13 هدیه تقدیم شما می کنم ، و بدانید که بهترین هدیه روز پدر شما، حفظ آبروی پدرتان  ورعایت مسائل شرعی و اسلامی است و دنبال حلال خدا رفتن و دوری از حرام است و رعایت 13 مورد ذیل :

1.    بهترین یار و غمخوار شما پدر و مادر هستند،  محرم تر از آنان پیدا نمی کنید، احترام هر دو را حفظ کنید. آبا و اجداد خود را فراموش نکنید، از تاریخ عبرت بگیرید.

2.    بلند و رسا سلام کنید، صله رحم را قطع نکنید که برکت از خانه می رود. با اقوام و فامیل از دو طرف (خانواده زن و شوهر) رابطه داشته باشید اما از مسائل و برنامه های خدای نکرده انحرافی دور باشید. مهمانی بگیرید ولی ساده باشید و گرنه رابطه ها به مرور  قطع می شود یا منجر به اختلاف خواهد شد.

3.    شما رو به خدا ، شما رو به خدا، در زندگی از چشم و هم چشمی حتی در فامیل نزدیک بپرهیزید، که زندگیتان به  فنا خواهد رفت. زندگی هر کس با درآمد، اقتصاد و مسائل شخصی خودش شکل گرفته، پس به زیر دستان نگاه کنید و منطقی عمل نمایید.

4.    خانه های مردم را مستقیم وغیرمستقیم ویران نکنیم تا دچار آه مظلوم نشویم. به حریم مردم تجاوز نکنیم ، در مهمانی ها داشته هایمان را به رخ دیگران نکشیم ، در جلوه کردن، علم شدن و توی چشم بودن ، در آرایشها، درلباس پوشیدن و...ازحد شرع مقدس اسلام خارج نشویم .

5.    خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد پس همیشه تمیز و مرتب باشید ولی در بیرون از خانه مانند گوهری در صدف باشید.

6.    جو آلوده جامعه، زنان نیمه عریان، مردان بی غیرت، لباسهای محرک در ویترین های بعضی مغازه ها، چشان ناپاک و... دستاورد ماهواره است که ویران کننده  خانه ها است، خود را از این جو دور نگه دارید .

7.    در زندگی برنامه داشته باشید، برای مسافرت، برای مجالس شادی، برای غذا خوردن، برای شوهر داری، برای زن داری، برای بچه دار شدن، در درس خواندن... اگر بی برنامه باشید ضربه می خورید.

8.    خودتان را از اجتماع دور نکنید که ضربه خواهید دید، اجتماعی باشید، در مناسبت های ملی و مذهبی خودتان را شریک بدانید و بچه ها را اجتماعی تربیت کنید.

9.    خانه های خود را با خواندن قرآن روشن و منور کنید. گاهی جلسات قرآن را در منزل برگزار کنید.

10.    بچه های شما آئینه ی رفتار شما هستند ، در تربیت آنان بکوشید .

11.    به نمازتان اهمیت دهید زن و مرد مشوق همدیگر باشید اگر مسجدی در نزدیکی شماست ،نمازجماعت را در مسجد بخوانید نکند مسجد از ما شاکی باشد.

12.    درهر جا مشغول کار روزانه هستید، به خاطر خدا کار کنید ، نه بخاطرمافوقتان، که مشکل حلال و حرام پیدا نکنید.

13.    شما رو به خدا خودتان را سرگرم موبایل و تصاویر بیهوده آن نکنید و اینترنت جدای از برنامه های مثبتش را مواظب باشید که آرام آرام در زندگی شما رخنه نکند و کم کم از نماز و دین و غیرت جدا کرده و عاقبت نابودی زندگی است، فرهنگ برهنگی انسان را حیوان صفت بار می آورد. و بدانید از عمرتان از پولتان از وقتتان سؤال خواهد شد.

والسلام و علی من التبع الهدای

خدایا عاقبت همه ما وعزیزانم را ختم به خیر بگردان .

پدر دلسوز شما
محمد تقی اورعی خوانساری
11/02/1394