به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش،در مسابقات کشتی قهرمانی کشور خردسالان کشور در شهر تبریز  آزادکاران خردسال همدانی به یک نشان طلا، یک نشان برنز و یک مقام پنجمی دست یافتند.

در وزن ۴۲ کیلوگرم کشتی آزاد خردسالان امیرعباس دارابی از استان همدان با قهرمانی در وزن خود به نشان طلادست یافت.

در وزن ۳۵ کیلوگرم ابولفضل مرشدی از استان همدان بر سکوی سوم ایستاد و به نشان برنز  این مسابقات رسید.
امیرمحمد گرجی نیز در وزن ۳۲ کیلوگرم کشتی آزاد خردسالان در جایگاه پنجم ایستاد.

انتهای پیام/

به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش،هادی سبزواری در جمع خبرنگاران اظهار کرد: خیرین ورزشیار سرمایه های گرانقدر ورزش محسوب می شود و وجود آنها نعمت بزرگی برای توسعه و پیشرفت ورزش است.
وی با اشاره به اینکه اقدامات موثری از بدو راه اندازی مجمع خیرین ورزشیار استان همدان صورت گرفته است، گفت: خوشبختانه شاهد استقبال خوبی از سوی خیرین برای کمک به ورزش استان در بخش های مختلف هستیم.
وی در ادامه با اشاره به عملیات احداث سالن ورزشی چند منظوره روستای ارزانفود شهرستان همدان گفت: این سالن با کمک مهندس سیفی زارعی از خیرین ورزش دوست استان همدان در حال ساخت است و باید قدردان این چنین افرادی باشیم که در مسیر رشد و اعتلای ورزش گام بر می دارند.
وی افزود: مهندس سیفی زارعی عضو مجمع خیرین ورزشیار استان همدان است و در ساخت و کمک مالی برای احداث این سالن چند منظوره همکاری بسیار خوبی داشته است و وجود این افراد سرمایه بزرگ برای ورزش محسوب می شود.
سبزواری خاطرنشان کرد: حفظ این سرمایه‌های ورزشی ازجمله وظایف همه مدیران دستگاه‌های اجرایی استان است و اقدامات شخصیت هایی نظیر مهندس سیفی زارعی که از بزرگان ورزش دوست شهر محسوب می شوند و در ساخت پروژه ها کمک می کنند، قابل تقدیر است.

به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش،همایش بزرگ یوگای بانوان به میزبانی پارک بانوان شهر همدان برگزار شد.
نائب رئیس کمیته یوگا همدان در این باره گفت: این همایش با حضور 200 نفر از بانوان ورزشکار همدانی انجام شد و حرکات تخصصی یوگا به نمایش گذاشته شد.
ملیحه مسچی افزود: در این مراسم بانوان ورزشکار به حرکات یوگا پرداختند و رده های سنی پایه نیز حرکات نمایشی برگزار کردند.
وی خاطرنشان کرد: سالانه بیش از 20 برنامه متنوع یوگا در سطح استان همدان برگزار می شود که استقبال خوبی از سوی بانوان را شاهد هستیم.
مسچی هدف از برگزاری این همایش را ایجاد شور و نشاط در بین بانوان، ترویج ورزش یوگا در بین بانوان و ایجاد بسترهای لازم برای تشویق بانوان و رده های سنی پایه به ورزش عنوان کرد.

به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش،اردوی آمادگی تیم ملی سرعت آقایان و بانوان جهت حضور در بازی های آسیایی داخل سالن ترکمنستان از تاریخ 27/05/96 لغایت 27/06/96 در پیست ثامن مشهد مقدس برگزار خواهد شد.
در رده جوانان سینا کریمیان و رضا سلگی از همدان به این اردو دعوت شدند.

به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش،مسنر در سخنان خود گفته که : من اولین کسی بودم که به کوهنوردی حماسی که طی دهه اول قرن گذشته در آلمان و ایتالیا-مهدهای فاشیسم اروپا- متولد شد پایان دادم. این نوع کوهنوردی نه تنها بعد از جنگ جهانی دوم ادامه یافت بلکه هنوز هم به شکل محدود وجود دارد.

من اولین کسی بودم که گفتم من قصد ندارم هیچ پرچمی را بر فراز قله به اهتزاز در آورم,پرچم من دستمال گردن من است. و بخاطر همین امر نیز مورد انتقاد و توهین قرار گرفتم. من همچنین این فلسفه را که کوهنوردی که در کوهستان بمیرد یک نوع قهرمان یا شهید است زیر پا گذاشتم. مردن یک کوهنورد در کوهستان چیزی جز یک تراژدی نیست. و تنها کاری که می توان کرد این است که از بازمانده ها مراقبت کرد.در اینجا می خواهیم به محورهای اصلی این بخش از سخنان مسنر بپردازیم و مقایسه ای داشته باشم بین نگرش یک کوهنورد مترقی با نگرش موجود در بخش عمده ای از جامعه کوهنوردی خودمان:

اما قطعا” رینهولد مسنر شهرتش را مدیون غولهای ۸۰۰۰ متری هیمالیاست,شهرتی که هیچ کوهنوردی تا بحال بدان دست نیافته است و احتمالا” کسی نیز در آینده به این شهرت نخواهد رسید.

اما قطعا” رینهولد مسنر شهرتش را مدیون غولهای ۸۰۰۰ متری هیمالیاست,شهرتی که هیچ کوهنوردی تا بحال بدان دست نیافته است و احتمالا” کسی نیز در آینده به این شهرت نخواهد رسید.

س- با مسئولیتی که بخاطر داشتن عنوان مشهورترین کوهنورد دنیا یر دوش شماست چگونه برخورد می کنید؟
ج-صرف مشهور و انگشت نما بودن معادل کیفیت بالای کوهنوردی نیست. اما شما درست می گوئید,من بخاطر انجام فعالیتهائی فراتر از سطح کوهنوردی زمان خودم  مشهور شدم. من یک چهره عمومی هستم که توجهات را به خود جلب می کنم اما بالاتر از همه این مسائل من علاقمند هستم که زندگی خودم را هدایت کنم بدون اینکه لزوما” بخواهم یک رهبر باشم و بخواهم امیال و خواسته های شخص یا گروه خاصی را برآورده سازم. من نمی خواهم دنباله رو داشته باشم.

س-بنابراین شما این مسئولیت را حس نمی کنید؟
ج-خیر, من مسئول آنچه که دیگران می خواهند باشند اما قابلیتش را ندارند نیستم.

س-کوهنوردان افرادی آزاد و یا فردگرا تصور می شوند. آیا تا بحال تصور کرده اید که آزادیتان با چیزی محدود شود؟

آزادی من بعنوان یک کوهنورد شامل مسئولیتی است که من نسبت به اعمال خود دارم و همچنین افرادی که برای من عزیز هستند مثل همسر و فرزندانم و والدینم.

بدیهی است که افرادی که اقدام به کارهای خطرناک می کنند این مسئولیت را دارند و تنها کسانی که این مسئولیت را می پذیرند می توانند واقعا” ادعا کنند که کوهنوردانی آزادند.
کوهنوردی در دنیائی عاری از قوانین انجام می شود و درست به همین دلیل است که چاره و علاجی برای اشتباه نیست. کوهنوردی یک نوع زندگی در هرج و مرج و بی قانونی است که کوهنوردان را مجبور می کند مسئولیت خطاهایشان را بپذیرند. در هر صعود دشواری باید به احتمال مرگ هم فکر کرد و با این نگرش,کوهنوردی یک کار خودخواهانه است.

س- اما آیا شما بخاطر معروفیتتان احساس محدودیتی کرده اید؟
ج-من یک چهره عمومی هستم که این امر مسئولیتهائی را برای من بهمراه دارد. اما من این را می پذیرم زیرا می دانم که این موضوع انتخابهای مرا محدود نمی کند. من توجه ندارم که چه کسی مرا تحسین می کند و چه کسی مرا”هو” می کند.
من ترجیح می دهم که پشت یک تریبون بعوان یک سخنران و یا در یک عرصه ادبی بعنوان نویسنده یک کتاب و یا در یک عرصه هنری بعنوان یک فیلم ساز مورد قضاوت قرار بگیرم اما بخاطر اینکه همه قلل ۸۰۰۰ متری و یا اورست را صعود کرده و یا هر کار شاخص دیگری را انجام داده ام مثل یک گاو سه سر به من نگاه نشود.

س-وقتی شما آخرین قله ۸۰۰۰ متری خود را صعود کردید در جائی نوشتید که:”من از اینکه این کار را به انجام رساندم خوشحال هستم اما احساس غرور و سربلندی نمی کنم”. توضیح می دهید چرا؟

ج-من اولین کسی بودم که به کوهنوردی حماسی که طی دهه اول قرن گذشته در آلمان و ایتالیا-مهدهای فاشیسم اروپا- متولد شد پایان دادم. این نوع کوهنوردی نه تنها بعد از جنگ جهانی دوم ادامه یافت بلکه هنوز هم به شکل محدود وجود دارد.

من اولین کسی بودم که گفتم من قصد ندارم هیچ پرچمی را بر فراز قله به اهتزاز در آورم,پرچم من دستمال گردن من است. و بخاطر همین امر نیز مورد انتقاد و توهین قرار گرفتم. من همچنین این فلسفه را که کوهنوردی که در کوهستان بمیرد یک نوع قهرمان یا شهید است زیر پا گذاشتم. مردن یک کوهنورد در کوهستان چیزی جز یک تراژدی نیست. و تنها کاری که می توان کرد این است که از بازمانده ها مراقبت کرد.

س-با احترام به صعودهای۸۰۰۰متری تان,شما در جائی نوشته اید که در یک مقطع زمانی انگیزه شما برای تکمیل کلکسیون ۸۰۰۰ متری هایتان رو به افول نهاد,مگر چه اتفاقی برای شما رخ داد؟

ج-من کوهنوردی ارتفاعات بالا را در پایان دوره ای که دوره فتح و مبارزه جوئی نامیده می شد آغاز کردم با نو آوریهای من و همچنین سابقه تلاش کریستین بانینگتون بر روی مسیرهای دشوار  و بکر و دست نخورده قللی که قبلا” صعود شده بودند. هدف ما صعود قلل ۸۰۰۰ متری با کمترین تجهیزات و در صورت امکان از مسیرهای دشوار و جدید بود. این نوعی از کوهنوردی بود که من مرحله به مرحله آنرا توسعه دادم.

در ابتدا در سال ۱۹۷۰ در نانگا پاربات ,من یک مسیر دشوار را البته با سبک صعود سنتی انتخاب کردم. این روش در سال ۱۹۷۵ در گاشربروم ۱ نیز با انتخاب یک مسیر دشوار و یک همنورد(پیتر هابلر) ادامه یافت. در سال ۱۹۷۸ نانگاپاربات را بصورت انفرادی صعود کردم و در همان سال بهمراه پیتر هابلر اورست را بدون اکسیژن صعود کردم. فعالیتهایم در سال ۱۹۸۰ با صعود انفرادی اورست ادامه یافت. ۴ سال بعد تراورس گاشربرومهای۱و۲ را بهمراه هانس کامرلندر انجام دادم.به این نقطه که رسیدم تنها کاری را که انجام نداده بودم تکمیل کلکسیون ۸۰۰۰متری ها بود اما این کاری نبود که من دنبالش بودم. چیزی که قطعا” درست است این است که رسیدن به نقطه ای که سه ۸۰۰۰متری را در یک سال صعود کردم و همچنین تحریک کوهنوردان جوانی که در صعودهایم مرا همراهی می کردند و تشویق می کردند باعث شد به این نتیجه برسم که همه ۸۰۰۰ متری ها را صعود کنم.

س- آیا  وضعیت بحرانی  قله لوتسه  بخاطر ترسی بود که با صعود این قله ۱۴ قله ۸۰۰۰ متریتان تکمیل می شد یا از چیز دیگری ناشی می شد؟

برای من واضح بود که با تکمیل صعود ۸۰۰۰ متریها بار سنگینی از دوش من برداشته خواهد شد. اما عقیده من چیز دیگری بود. در نزدیکی قله لوتسه باد به قدری شدید بود که هر لحظه ممکن بود ما را به پائین پرتاب کند اما همنوردم “هانس کامرلندر” اصرار به ادامه صعود داشت و ما نیز ادامه دادیم و از آن شرائط جان سالم به در بردیم.
۱۶ سال بود که من کاری جز صعود قلل را انجام نداده بودم و همیشه همه کار صعود را از تدارکات برنامه تا دنیال اسپانسر گشتن را انجام داده بودم. همنوردان من در پروژه هایی آتی من برای عبور از قطبها با من همکاری نکردند و کسی حاضر نشد در این فعالیتها مرا همراهی کند شاید این افراد بزرگی این برنامه ها را درک نمی کردند و شاید هم می ترسیدند.

س- این عدم استقبال از پیمایش قطبها بخاطر عدم توجه رسانه ها بود و یا بخاطر مشهور تر بودن غولهای ۸۰۰۰ متری هیمالیا بود؟

ج- برای مدت طولانی شرائط برعکس بود : رقابت واقعی بر سر رسیدن به قطبها بود و قطبها اعتبار بیشتری از ۸۰۰۰ متری ها داشتند. سپس شرائط به گونه ای دیگر تغییر یافت , در دهه۵۰ انگلیسیها سرمایه گذاری زیادی بر روی دستیابی به قطبها انجام داد و افراد زیادی را در این راه از دست داد اما در دستیابی به هر دو قطب شکست خورد. بنابراین آنها توجه خود را به اورست سوق دادند و قطب سومی را کشف کردند. بعد از صعود اورست قلل ۸۰۰۰ یک سمبل بزرگ را برای جلب توجه از دست دادند اما هنوز هر جامعه کوهنوردی مهمی بدنبال این بود که افتخار صعود یک ۸۰۰۰ متری را به نام خود ثبت کند و بدین طریق بود که شهرت ۸۰۰۰ متریها دوباره رشد کرد و هنوز هم ادامه دارد.
متاسفانه افراد کمی ارزش عبور از قطبها را درک کرده اند چراکه آنها دور از دسترس هستند و هرکه در خصوص آنها می نویسد از واژه های سرد و عاری از احساس استفاده می کنند.

س- آیا اسپانسرها و اهداف تجاری در تعیین اهداف برنامه های کوهنوردی و سوق دادن کوهنوردان به ریسک و خطر بیشتر از حد مجاز تاثیر گذار هستند؟
ج- حد مجازی وجود ندارد و هر کس آزاد است که هر اندازه می خواهد خطر کند و من هرگز در بارهء تصمیمات دیگران قضاوت نمی کنم.
این درست است که اسپانسرها کوهنوردان را به اهداف خاصی جهت صعود سوق می دهند چرا که سرمایه گذاران ترجیح می دهند بر روی اهدافی سرمایه گذاری کنند که در جامعه دیده شوند و قابلیت تبلیغ و در نهایت بازگشت سرمایه شان را داشته باشند. اما یک کوهنورد باید بداند که اهدافش را چگونه انتخاب کرده و در برابر فشارهای وارده مقاومت کند.

س-شما معنی شکست را می دانید,چگونه شخص می تواند خود را از عواقب یک صعود که به شکست منتهی می شود رها کند؟شخص از این شکست چه یاد می گیرد؟
یک کوهنورد هوشیار هیچگاه شکست نمی خورد. شما از شکست است که درس می گیرید نه از پیروزی. برای رسیدن به آگاهی کامل خیلی مهم است که محدودیتهای شخصی خود را بشناسیم و اینها تنها با تجربه حاصل می شود. من در ۱۳ صعود ۸۰۰۰ متری شکست خوردم. من کوهنوردی هستم که بیش از هر کس دیگری در صعود به ۸۰۰۰ متری ها شکست خوردم. من قلل ۸۰۰۰ متری را ۱۸ بار صعود کردم زیرا به صعود علاقمند بودم نه رکورد.من اگر شکست نمی خوردم(همانطور که در دائولاگیری,ماکالو و لوتسه شکست خوردم) به سکون و رخوت می رسیدم. من ثابت کردم که می توانم خود را درگیر یک چالش بزرگ کنم همچنین می دانم چه زمانی باید از ادامه صعود منصرف شده و راه بازگشت را در پیش بگیرم.

س- شما در یکی از کتابهایتان نوشته اید:”وقتی شما در ارتفاعات بالا فعالیت می کنید سعی می کنید که هر کاری را برای نجات دیگر همراهانتان انجام دهید” . با اینحال تاریخچه کوهنوردی پر است از ماجراهائی که کوته بینی و فرومایگی  برخی کوهنوردان در کمک به حادثه دیدگان باعث شده که برخی جان خود را از دست بدهند.
آیا در چنین شرائطی افراد از لحاظ اخلاقی پسرفت م کنند و یا اینکه خود واقعی شان را نشان می دهند؟

ج- تا زمانیکه یک کوهنورد با یک یا دو تا از دوستانش در حال کوهنوردی است در صورت بروز حادثه ای او حاضر است که هر کاری را برای نجات همنوردش انجام دهد. اما اگر افراد بسیاری در یک مسیر در حال فعالیت باشند ]و او باز هم به نجات یک کوهنورد حادثه دیده بشتابد[ اینجاست که این شیوه رفتاری او را از هزاران نفر دیگر متمایز می کند.
این است تفاوت بین فرهنگ کوهنوردی که بخاطر شرائط خشن حاکم بر محیط افراد را ملزم می کند که نوعی انسجام و همبستگی را با هم داشته باشند و فرهنگ شهرنشینی که افراد در عین متراکم بودن جمعیت، بطور انفرادی زندگی می کنند.
چقدر تا حالا شنیده اید که شخصی در حالیکه مدتها از مرگش گذشته در منزلش یافته شده در حالیکه حتی همسایگانش نیز از مرگ اوبی خبر بوده اند؟
چه تعداد عابر با مشاهده شخصی که کنار پیاده رو نشسته و نیاز به کمک دارد به او توجه می کنند؟
فردگرائی و زندگی رقابتی شهری کم کم سایه اش را بر کوهنوردی نیز انداخته است.
سال ۲۰۰۳ من در کمپ اصلی اورست بودم و دو ساعت فاصله چادر اول با آخر بود من از د دوست که هردو نیز در یک مسیر به سمت قله فعالیت می کردند درخصوص دیگری پرسیدم و هیچیک از دیگری خبر نداشت.

س-سال ۱۹۷۰در طی فرود از اولین قله ۸۰۰۰ متری تان ، نانگا پاربات ،برادرتان گونتر را از دست دادید. این ماجرا چقدر باعث تغییر ارتباط شما با کوهنوردی بطور عموم شد؟

ج- این یک تجربه اساسی در زندگی من بود و من به این نتیجه رسیدم که دوستی  و رفاقت در کوهستان بطور کامل مرده است.
بعد از اینکه مابه قله رسیدیم ما با شرائطی مواجه شدیم که من به این نتیجه رسیدم که چاره ای جز فرود از سمت دیگر قله نداریم.
ناپدید شدن گونتر ضربه روحی شدیدی برای والدین من و همچنین خود من بود همچنین ترس از تهمتهای مردمی که حرف مرا درخصوص دلائل مرگ گونتر نمی پذیرفتند را نیزباید بدان افزود. سرپرست برنامه فکر می کرد که من مرده ام و وقتی من برگشتم او مجبور بود که تدارک توضیح به خودش و دیگران را ببیند. برگشت من برنامه اش را بهم زد چرا که او معتقد بود غیر ممکن است که ما در آن شرائط بتوانیم از سمت دیگر نانگا پاربات فرود آئیم. این امر با تهمتهائی درخصوص رد ادعای من درخصوص صعود قله و فرود از سمت دیگر آن همراه شد و تنها با یافتن بقایای جسد گونتر بعد از ۳۵ سال بود که علی رغم همه گمانه زنیهای بی ارزشی که علیه من شد درستی ادعای من ثابت شد.

س- بعد از اولین پرواز به فضا ،یوری گاگارین اظهار داشت که او خدا را در آنجا ندیده است. شما بر فراز بلندترین قله دنیا چه چیزی را مشاهده کردی؟

ج-کسانی که تصور می کنن قله اورست به خدا نزدیکتر است در اشتباهند.اگر ما فضای بی کران فکر کنیم دیگر فرقی بین قله اورست و هر نقطه دگری از جهان هستی قائل نیستیم. ماوراء یا خدا فراتر از ذهن ماست. من بهرای ماوراء احترام قائلم اما من نه حق دارم و نه جرات آن را دارم که وارد این موضوع شوم چرا که کاملا” فراتر از ذهن و تصور ماست.

س- شما یکبار نوشته اید که ماجراجوئی واقعی این است که شما نتوانید تضمین کنید که زنده باز خواهید گشت. رینهولد مسنر برای جانش چقدر ارزش قائل است؟

ج- اگر ما در مسیری حرکت کنیم که خطر از دست دادن جانمان در کمین ما باشد به معنی بی ارزش بودن زندگی نیست. رفتن به مناطق خطرناک راهی است برای زندگی کردن با قدرت و کیفیت بالاتر. بعلاوه زندگی در کلانشهرها به مراتب خطرناک تر از صعود قله اورست است.ما هزاران سال را در حفاظت از خودمان گذرانده ایم اما محافظه کاری و احساس عدم امنیت مانع رشد و پیشرفت ما می شود.

س- شما جائی نوشته اید که” شادی هرگز مساله ای برای من ایجاد نکرده “. عبارت زیبا اما مبهمی است آنرا بیشتر توضیح می دهید؟

ج- شادی حاصل شده چیز خسته کننده ای است. مسیر رسیدن به شادکامی خیلی جذاب تر است و همچنین برنامه ریزی و جستجوی آن.

انتهای پیام/

به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش، دماوند به عنوان بلندترین کوه ایران و بلندترین آتشفشان خاورمیانه شناخته می شود. این کوه در قسمت مرکزی رشته کوه البرز (البرز مرکزی) و در جنوب دریای خزر و در بخش لاریجان شهرستان آمل قرار دارد.

آمادگی بدنی کافی، نخستین شرط لازم برای صعود به قله کوه دماوند است. صعود به قله دماوند از مسیر جنوبی، برای افرادی که به طور منظم به کوهپیمایی می پردازند و دارای آمادگی جسمانی کافی هستند، صعود مشکلی نیست. البته فوران گاز گوگرد در نزدیکی قله، ممکن است صعود نهایی را کمی با زحمت بیشتر همراه کند.

آب و هوای کوه دماوند در ماه های فروردین و اردیبهشت زمستانی، بسیار ناپایدار و همراه با توفان های شدید است. این موارد می توانند برنامه های صعود را مختل کرده و احتمال بروز حوادث را بالا ببرند. بهترین زمان برای صعود به قله دماوند ماه های تیر و مرداد است. هر چه از مرداد ماه به سمت شهریور برویم، این منطقه خشک تر شده و با تغییرات ناگهانی آب و هوایی روبرو می شویم.

د‌ر زمان‌های قد‌یم عد‌ه‌ای خود‌ را به قله د‌ماوند‌ رسانید‌ه بود‌ند‌. ناصر خسرو د‌ر سفرنامه‌اش نوشته‌است؛ که گویند‌ بر سر د‌ماوند‌ چاهی‌است که نوشاد‌ر و کبریت (گوگرد‌) از آن گیرند‌. صاحب آثار البلاد‌ و اخبار العباد‌ با نقل قولی د‌ست د‌وم می‌گوید‌ که عد‌ه‌ای از اهالی آن نواحی می‌گفته‌اند‌ که د‌ر طی پنج روز و پنج شب به قله‌ د‌ماوند‌ رسید‌ه‌اند‌ و قله آن را مسطح با مساحت صد‌ جریب یافته‌اند‌ گرچه از د‌ور به مخروط می‌ماند‌. نخستین صعود‌ موفقیت‌آمیز اروپائیان به قله د‌ماوند‌ د‌ر سال  ۱۸۳۷  میلاد‌ی توسط تیلر تامسن، صورت گرفته‌است. همچنین نخستین صعود‌ مستند‌ ایرانی به این قله، به سال  ۱۸۵۷  میلاد‌ی باز می‌گرد‌د‌ که تیم سرهنگ محمد‌صاد‌ق‌خان قاجار ارتفاع آن را  ۶۶۱۳  ذرع تعیین نمود‌.

● مسیرهای اصلی صعود‌

برای رسید‌ن به قله مانند‌ تمامی کوه‌ها از هر مسیری می‌توان پیش رفت ولی شناخته‌شد‌ه‌ترین آن‌ها این جبهه‌ها هستند‌:
▪ جبهه شمالی؛ مسیر صعود‌ این جبهه از میان د‌و یخچال سیوله (سمت راست) و د‌وبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد‌.
▪ جبهه شمال شرقی؛ جبهه جنوب غربی؛ پناهگاه سیمرغ د‌ر این مسیر قرار د‌ارد‌.
▪ جبهه جنوبی؛ از سمت جنوب شرقی کوه. پلور، رینه، گوسفند‌سرا و بارگاه سوم د‌ر این مسیر قرار می‌گیرند‌.
آسانترین این مسیرها جبهه جنوبی و سخت‌ترین آنها جبهه شمالی است. سه جبهه شمالی، جنوبی و شمال شرقی د‌ر نزد‌یکی روستاها قرار گرفته‌اند‌ و همچنین همگی د‌ارای جان‌پناه د‌ر میان راه هستند‌.

● پناهگاه‌ها

د‌ر نقشه‌ راهنمای صعود‌ به قله‌های البرز مرکزی پناه‌گاه‌هایی به شرح زیر مشخص شد‌ه است:
▪ پناه‌گاه گوسفند‌سرا (کوهپایه) د‌ر ارتفاع  ۲۹۵۰  متری.
▪ بارگاه سوم (یال جنوبی) د‌ر ارتفاع  ۴۱۵۰  متری.
▪ پناه‌گاه سیمرغ (یال جنوب غربی) د‌ر ارتفاع  ۴۱۵۰  متری.
▪ پناه‌گاه تخت فرید‌ون (یال شمال شرقی) د‌ر ارتفاع  ۴۳۶۰  متری.

همدان پایتخت تاریخ و تمدن نخبگان و جوانان پرشور و پرانرژی دارد که باید در سطح جامعه شناخته و معرفی بشوند تا بیش از گذشته مورد توجه جامعه و مسئولان قرار گیرند . یکی از همین جوانان پرانرژی محمود فارسی است که مصاحبه خبرنگار همدان ورزش با وی را در زیر می خوانید .

سایت خبری همدان ورزش در راستای حمایت از نخبگان و فرهیختگان  آمادگی انتشار مصاحبه با برترینها را دارد . برترینهای همدان شامل : ورزشکاران و قهرمانان برتر ، هنرمندان برتر ، مخترعان ، نخبگان ، مدیران برتر ، اصناف و کسبه برتر و غیره را شامل می شود که در صورت مشاهده می توانید این افراد را به سایت خبری همدان ورزش معرفی نموده تا در سطح جامعه بیشتر شناخته و به نوعی از جایگاه آنان تکریم و تجلیل گردد .

* در ابتدا خودتان را معرفی بفرمایید ؟

محمود فارسی متولد 1364 و ساکن همدان هستم که به طبیعت و ایرانگردی علاقه زیادی دارم

*چطور علاقمند به کوهنوردی شدید؟

حدود 5 سال است که کوهنوردی را به طور حرفه ای انجام می دهم و از روی علاقه شخصی و آرامشی که در کوهستان هست به کوهنوردی علاقمند شدم .

*از نخستین صعودتان بگویید؟

اولین صعود که دلچسب ترین و جذاب ترین صعود من بود در زمستان اتفاق افتاد و برنامه من بریا صعود تا میشان بود اما در بین راه مربی خود را دیدم که با گروههای از شیراز و تهران برای الوند راهی بودند و من نیز با آنها راهی الوند شدم و واقعا صعودی دلچسب و جذاب برایم رقم خورد .

* از بلندترین قله ای و سخت ترین صعودی که داشتید بفرمایید ؟

بلندترین قله ای که صعود کردم دماوند بود که به بام ایران نیز معروف است که 30 نفر بودیم و گروهی صعود کردیم که می توان گفت سخت ترین صعود هم بود چرا که شیب و ارتفاع کوه هر چقدر بیشتر می شود شرایط دشوارتر می شود و تنفسی که این صعود داشتیم همراه با گوگرد بود به همین دلیل کمی صعود را برایمان سخت کرد .

* اگر همین لحظه بگویند صعود کجا را انتخاب می کنید؟

بستگی به شرایط دارد چون شرایط مادی و پشتیبانی در کوهنوردی خیلی مهم است اما به هر حال ترجیح میدهم که ایرانگردی خود را به انتها برسانم و تمام کوههای داخل کشور را فتح کنم و بعد از آن عازم کشورهای دیگر شوم.

*در کوه چه غذاهایی معمولا استفاده می کنید؟

معمولا در کوهستان از مایعات و غذاهای مغذی مثل خرما و مغزها استفاده می کنیم .

*چشم انداز کوهنوردی همدان را چگونه می بینید ؟

کوهنوردی نه تنها در همدان بلکه در تمام شهرها به یک اپیدمی تبدیل شده است و برخی بدون آموزش و بدون هدف فقط برای گرفتن عکس سلفی و تفریح به کوه می آیند که متاسفانه این حرکت به کوهنوردی لطمه می زند در همین صعود دماوند حدود 3000 نفر برای صعود مجهز شده بودند اما کمتر از 1000نفر به قله رسیدند .

محمود فارسی کوهنورد فعال همدانی بیان داشت : ما باید در سطح کشور توسط هیات های کوهنوردی و مجموعه هایی که وجود دارد آموزش کوهنوردی را به کوهنوردان دهیم تا با مسایل و مشکلات کوه و کوهنوردی را به طور حرفه ای ادامه دهند و از همه مهمتر اینکه کسانی که تجربه صعود به اندازه کافی را ندارند نباید در صعودهایی مثل دماوند و قلل مرتفع شرکت کنند چرا که حتما دچار مشکل می شوند ، در همین صعود دماوند به علت نداشتن پایگاه امداد و نجات با تاخیر انجام می گرفت و کسانی که دچار مشکل شده بودند با تاخیر مداوا می شدند .

سایت خبری تحلیلی همدان ورزش برای این کوه نورد جوان همدانی ارزوی موفقیت و فتح قله های بیشماری را دارد . 

به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش،دکتر حصاری قرار است اواخر مردادماه جاری در ترکیب کادر فنی تیم ملی شوتوکان کاراته ایران به مسابقات جهانی توکیو ژاپن اعزام شود.
وی سابقه قهرمانی با تیم آمادگی جسمانی همدان در مسابقات کشوری، مربی بدنساز تیم اسکیت هاکی همدان قهرمان لیگ برتر ایران، مربی بدنساز هاکی همدان قهرمان لیگ برتر ایران، مربی بدنساز پاس همدان را در کارنامه ورزشی خود دارد.
وی دارای دکترای تربیت بدنی گرایش بیومکانیک ورزش و مدرس فدراسیون ورزش های همگانی کشور است.
سیزدهمین دوره مسابقات جهانی شوتوکان با حضور ۳۵ کشور قدرتمند کاراته دنیا اواخر مرداد ماه در توکیو ژاپن برگزار خواهد شد.

به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش،نادر قرائی رزمی کار با 37 سال سابقه در رشته های مختلف رزمی به ویژه کاراته توانسته است ویترین پرافتخاری از مدال های مختلف بین المللی را نصیب ورزش استان کند.

قرائی در این سال ها بدون هیچ چشم داشتی مادی ، کاراته استان را صاحب مدال های رنگارنگ کرده و اکنون نیز در آستانه رویداد مهم جهانی توکیو ژاپن است.

با این حال، وی در حمایت های مادی همواره مظلوم واقع شده و آنطور که باید از او حمایت نشده است.

 عضو ارشد فدراسیون شوتوکان کاراته جهان و دارای دان 7 جهانی شوتوکان، ممتحن A جهانی از فدراسیون شوتوکان کاراته جهان، مربی و داور درجه A فدراسیون جهانی شوتوکان از جمله افتخارات این پیشکسوت کاراته است.

نادر قرائی هم اکنون برای حضور در میدان مهم جهانی آماده می شود.

سیزدهمین دوره مسابقات جهانی شوتوکان با حضور ۳۵ کشور قدرتمند کاراته دنیا اواخر مرداد ماه در توکیو ژاپن برگزار خواهد شد و این رزمی کار تنها نماینده استان همدان در این عرصه از مسابقات است.

 ملی پوش کاراته همدان با اشاره به اینکه مسابقات جهانی مهمترین رویداد شوتوکان کاراته دنیا است، گفت: حضور 35 کشور دنیا در این رقابت ها نشانگر بالا بودن سطح بازی ها است. کار سختی پیش رو دارم و امیدوارم در این رویداد مهم بهتر از دوره قبل عمل کنم.

این رقابت ها هر دو سال یکبار برگزار می شود. ژاپن، آمریکا، دانمارک، فنلاند، آلمان، اردن، هند، ایران، ایرلند، قزاقستان، کره جنوبی، مکزیک، نیجریه، نیوزیلند، پاناما، فیلیپین، پرتغال، رومانی، روسیه، آفریقای جنوبی، سوئیتزرلند، توباگو، ترکیه، اوکراین، ازبکستان، ونزوئلا، کلمبیا، بلغارستان، آذربایجان، استرالیا، ارمنستان، امارات، انگلیس، جمهوری چک و سایر کشورهای قدرتمند در این مسابقات حضور دارند.

دوره قبل مسابقات که دو سال پیش از در ژاپن برگزار شد، یک نشان نقره و یک برنز کسب کردم اما امسال با تمرینات مستمر زیر نظر استاد پوریا حصاری مربی بدنساز تیم ملی شوتوکان کاراته کشور توانسته ام سطح آمادگی ایده آلی برسم و امیدوارم مدال خوش رنگ طلا را تصاحب کنم.

دوره قبل هم مسابقات در سطح بالایی برگزار شد اما امسال شرایط بسیار سخت تر است و بهترین های جهان حضور دارند.

امسال توانستم در رقابت های کاپ بین المللی کشور گرجستان که با حضور برترین های دنیا برگزار شد، مدال طلا کسب کنم.

بدون تردید این رقابت ها پیش مقدمه بسیار خوبی برای کسب نشان طلای جهانی امسال است. اغلب حریفان کاپ گرجستان در مسابقات جهانی هم شرکت می کنند و از اکثر حریفان مدعی شناخت دارم.

حریفان اصلیم در مسابقات جهانی آفریقای جنوبی و پرتقال هستند. البته ژاپن میزبان، کره جنوبی و حوزه شمالی ایران از جمله روسیه و جمهوری آذربایجان نیز جزو مدعیان اصلی به شمار می روند.

به هر حال سطح مسابقات بسیار بالاست و باید با آمادگی کامل به مصاف حریفان رفت. روز دو ساعت و نیم تمرین می کنم تا بتوانم با بهترین شرایط در لیگ حضور یابم.

به نظرم سبک شوتوکان همدان از استعداد بسیار بالایی در مقام آوری برخوردار است و آنطور که باید از سوی مسئولان مورد توجه قرار نگرفته است. ما جزو قطب های اصلی کشور محسوب می شویم. نیاز به حمایت از این سبک است و انتظارم دارم مسئولان توجه جدی داشته باشند. می توانیم مدال های رنگارنگ را در میادین مهم بین المللی به ارمغان آوریم و در رده های پایه نیز استعدادهای درخشانی داریم. ما اکنون مربی بدنساز تیم ملی را در همدان داریم که خیلی می تواند به موفقیت کاراته کاهای سبک شوتوکان کمک کند.

معتقدم قهرمانان ورزشی در هر رشته ای نیاز به حمایت مالی دارند چرا که از لحاظ امنیت روحی و روانی تاثیر بسزایی دارد. نگرانی های مالی بدون تردید  باعث فاصله گرفتن ورزشکار از شرایط آرمانی می شود و به نظرم ناز به حمایت مالی است تا یک قهرمان بتواند افتخارات خود را تکرار و حتی توسعه دهد.

سبک شوتوکان همدان از جایگاه خوبی در کشور برخوردار است و در نوجوانان و جوانان شرایط عالی داریم. ما پتانسیل خوبی داریم و معتقدم می توانیم در لیگ های کشوری نیز حضوری موفق و فعال داشته باشیم.

به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش،بيست و پنجمين دوره مسابقات قهرماني جهان هان‌مادانگ 2017 در دو گروه مردان و زنان در شهر «آن يانگ» كره‌جنوبي برگزار شد .

در پایان دومین روز از رقابت‌های قهرمانی جهان هان‌مادانگ، 4 مدال طلا، 3 نقره و 5 برنز توسط نمایندگان کشورمان کسب شد تا جمع مدال‌های ایران به 15 برسد.

در این رقابت‌ها دو تکواندو کار همدانی خوش درخشیدند، سیده معصومه حسینی عنوان قهرمانی و عاطفه محمدعلیزاده عنوان سومی را در بخش «سون نال سرعتی» و رده سنی بالای 19 سال کسب کردند.فاطمه علیزاده در رشته جوموک قدرتی عنوان قهرمانی را کسب کرد .

بانوی تکواندو کار همدانی در معرفی خود گفت: عاطفه محمدعلی زاده هستم.متولد۱۳۶۶ و ازسال۷۹ تکواندو کار می کنم.

وی ادامه داد:اوج کارم مقامی بود که اخیرا در مسابقات جهانی مدال برنز را کسب کردم .

 از سال ۸۶تا الان هر ساله مفتخر به کسب مدال های رنگارنگ شدم و مقام سوم مسابقات جهانی و مسابقات قهرمان کشوری ،لیگ کشور،قهرمانی دانشجویی و قهرمانی بسیج و ...را در کارنامه ورزشی خود دارم .

بانوی ورزشکار همدانی گفت:بهترین خاطره زمانی بود که در کره ی جنوبی خواهرم توانست مقام بیااورد و هر دو دست پر برگردیم.

وی دربیان افراد تاثیر گذار در زندگی و موفقیت های ورزشی اش عنوان داشت: پدر و مادر عزیزم بسیار به من کمک کردند و از همین جا دست هر دو را می بوسم .

اساتید بزرگواری چون استاد  صمدیان تبار از همدان و استاد ابوالفتحی از مازندران که باعث رشد من شدند  و از همین جا از همه تشکر می کنم.

بانوی تکواندو کار همدانی اظهار داشت: تکواندو،ورزشی برای تعالی جسم و روح و ترویج جوانمردی و برپایه احترام به بزرگتر بنا شده است  و تفاوت یک بانوی تکواندو کار با بقیه بانوان ،داشتن تمرکز بالا،ازخود گذشتگی،مقابله با خودخواهی و مبارزه با شیطان درون است .

بانوی توانمند همدانی بزرگترین تجربه خود در سفر به کره جنوبی را ترویج دین اسلام دانست و گفت:   اینکه توانستیم با یک کاروان ۴۰نفری و عقاید مختلف سفر خوب و به یاد ماندنی داشته باشیم خوشحال هستم و هم اینکه مسابقات هم تیمی هامون اندازه مسابقات خود ما مهم باشد و بتوانیم یک دل و یک صدا باشیم و متوجه شدیم همدلی مایه رشد و ترقی است.

سایت خبری همدان ورزش برای دو خواهر همدانی آرزوی موفقیت و سربلندی دارد .

به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش،بيست و پنجمين دوره مسابقات قهرماني جهان هان‌مادانگ 2017 در دو گروه مردان و زنان در شهر «آن يانگ» كره‌جنوبي برگزار شد .

در پایان دومین روز از رقابت‌های قهرمانی جهان هان‌مادانگ، 4 مدال طلا، 3 نقره و 5 برنز توسط نمایندگان کشورمان کسب شد تا جمع مدال‌های ایران به 15 برسد.