به گزارش همدان ورزش؛میش مرغ، پرنده ای است بسیار وحشی و رمنده که از شلوغی گریزان است و تحمل گرما را ندارد و در مناطق خیلی گرم زندگی آن با مشکل روبرو می شود.
این پرنده به علت سنگین بودن جثه اش به سختی پرواز می کند و به این علت و همچنین برای تشخیص دشمنان خود از فاصله دور، قلمرو زیستگاهش را در اراضی مرتفع و وسیع و کشتزارهای بدون درخت انتخاب می کند.
میش مرغ از پرندگان سنگین وزن جهان به شمار می آید و پرنده ای است محتاط، ترسو و بسیار تیزهوش که دارای پروازی پرقدرت است.
این پرنده زیبا تنها در دو منطقه دشت اسدآباد و بوکان دیده شده است که از شش سال پیش تاکنون نیز منطقه اسدآباد از توابع استان همدان را ترک کرده و بازنگشته است.
حمدالله چاروسایی در گفتگو با خبرنگار همدان ورزش افزود: بر اساس اعلام وزارت ورزش و جوانان هر کدام از فدراسیون های ورزشی کشور ملزم به حمایت از یکی از گونه های جانوری و یا گیاهی در حال انقراض هستند.
وی ادامه داد: طبق این بخشنامه فدراسیون بدمینتون جمهوری اسلامی ایران ، گونه نادر و در حال انقراض میش مرغ که زیستگاه آن در همدان بوده را به عنوان نماد انتخاب کرده است.
چاروسایی تصریح کرد: میش مُرغ پرنده ای از خانواده هوبرگان است که در دشت های وسیع بی درخت ، زمین های استپی و کشتزارهای پهناور حبوبات و علفزارها زندگی می کند.
وی بیان داشت:این پرنده یکی از بزرگترین پرندگان ایران است که با طول بدن یک متر و وزن بیش از 15 کیلوگرم از نظر شکل و جثه شباهت زیادی به بوقلمون دارد. این پرنده طی سال های گذشته به دلیل محدود شدن زیستگاه های طبیعی ، شکار بی رویه و اختلال در مناطق زیست و تخمگذاری آن ، در معرض تهدید انقراض بوده و به همین دلیل هم اکنون در فهرست سرخ اتحادیه بین المللی حفاظت از جمعیت و منابع طبیعی جهان قرار گرفته است.
یک کارشناس محیط زیست در گفتگو با خبرنگار همدان ورزش اظهار داشت:گونه میش مرغ (Otis tarda) از گونه های منحصر به فرد و بسیار مهم جانوری در جهان به شمار می آید که به علت شرایط زیستی منطقه اسدآباد جمعیت اندکی از این گونه در دشت اسدآباد زندگی می کردند.
وی ادامه داد: توسعه دامداری در روستاها، افزایش کوچ عشایر به محدوده زندگی میش مرغ و افزایش جمعیت و تردد افراد به زیستگاه این پرنده از دیگر عوامل نایاب شدن این گونه زیبا در دشت اسدآیاد است و علل انقراض گونه میش مرغ را کمبود منابع آبی, خشک شدن رودخانه ها و کاهش بارندگی ذکر کرد.
این کارشناس محیط زیست تصریح کرد: از عوامل انقراض اين پرنده زيباي ايران را تخريب زيستگاه و شکار ميتوان دانست و افزود: اين گونه در مناطق استپي زندگي مي کند و اگر منطقه استپ خراب شود، منطقه هاي زراعي گندم و جو (مانند اسد آباد همدان) را براي زندگي انتخاب مي کند ولي با از بين رفتن زيستگاه آن، درحال حاضر اين گونه نيز در معرض خطر نابودي است.
وی هوبره و هما را دو گونه ديگر پرندگان در معرض خطر نابودي عنوان کرد و گفت: هما عموما در ارتفاعات بالا زندگي مي کند و پيش از اين زيستگاه تعدادي از آن ها در منطقه حفاظت شده در ارتفاعات دنا بود اما سال هاست که اين گونه ديگر ديده نشده است.
او انواع گربه سانان را از رده هاي اول گونه هاي درحال انقراض دانست و گفت که اين گونه ها مثل سياه گوش در رده هاي اول رد ليست گونه هاي در معرض خطر نابودي هستند.
این کارشناس محیط زیست تصریح کرد: تکثیر این گونه در استان کار چندا ن پیچیده ای نیست و پرورش آن بسیار آسان است ور ورد تولید مثل آن میتوان گفت: سن بلوغ در مادهها بین ۲-۳ سال و در نرها ۴-۵ سال میباشد. طریقة لانهسازی ساده بوده و گاهی بدون استفاده از پوشال و تنها برروی زمین ساخته میشود. زمان تخمگذاری عمدتاً در اواسط بهار بوده و معمولاً ۲ تا ۳ تخم گذاشته که رنگ آن خاکستری زیتونی با لکههای درشت و تیره میباشد. وزن تخمها حدود ۱۵۰ گرم بوده و در فاصله ۲ تا ۳ روز گذاشته میشوند. بعد از گذاشتن آخرین تخم دورة هچینگ تخمها شروع شده و تقریباً ۴ هفته به طول میانجامد. بعد از جفتگیری پرندة نر عملاً هیچ نقشی در پرورش و نگهداری از جوجهها نخواهد داشت. پرندة ماده در پی اکتشاف لانه توسط انسان و جانوران لانه را ترک کرده و تغییر جایگاه میدهدو تغذیه آنها از بیشتر گیاهان است.
انتهای پیام/
دیدگاه شما