به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش،محمود فارسی کوهنورد همدانی در یادداشت های ایرانگردی خود آورد؛ بعضی وقتا یهویی هایی پیش میاد که انتظارشو نداری و خیلی هیجان انگیزه. حالا اگه این یهویی یه سفر خوب با همکاران قدیمی و دوستان گل باشه یه چیز دیگه است.

روز دوشنبه 30 مرداد قرار بود تعدادی از خبرنگاران همدانی برای زیارت حرم رضوی به مشهد اعزام بشن و من برای بدرقه دوستام رفتم مجتمع فرهنگی و هنری شهید آوینی (محل تجمع مسافرا) و بعدش رفتیم راه آهن همدان که ماه قبل افتتاح شد تا همکارا رو راهی کنیم و برحسب یک سری اتفاقات چشم باز کردم و دیدم توی حرم هستم.
به اصل اتفاق کاری ندارم و سفرنامه بخش نیشابور رو مینویسم (آخه دی ماه 95 سفرنامه مشهد رو نوشتم و قسمت نیشابور خالی مونده)

عدادی از دوستان برنامه ریزی کردن که صبح چهارشنبه برن موج های خروشان برای تفریح و منم باتوجه به محدودیت زمان از فرصت استفاده کردم ساعت 8 صبح چهارشنبه بعد از خوردن صبحانه راهی نیشابور شدم. از مشهد تا نیشابور حدود 120 کیلومتر راه هست و یک و نیم ساعت زمان برای رسیدن. خودمو رسوندم ترمینال. اونجا اتوبوس و تاکسی هست؛ بخاطر صرفه جویی در زمان با تاکسی راهی شدم (کرایه تاکسی بین شهری مشهد تا نیشابور 12 هزار هست) . قبل ورود به شهر یه فرعی هست که میره به سمت آرامگاه خیام و عطار با کمی پول اضافه راننده قبول کرد من رو برسونه به اون منطقه و بعد راهی شهر شدن.
ابتدا به دیدار خیام این دانشمند و شاعر عاشق رفتم و ساعتی اونجا بودم و بعدش سراغ عطار رفتم.
ورودی آرامگاه خیام و عطار هر کدوم 2500 تومان هست، ولی یه نکته جالب اینکه برای آرامگاه خیام ازم ورودی نگرفتن. مسول اونجا گفت تنها هستی پول نمیخواد برو داخل. رفتم داخل باغ. داربست زدن بودن و افلاک نمای خیام رو مرمت میکردن . فاصله خیام و عطار پیاده حدود 10 دقیقه است. توی باغ عطار بزرگانی همچون کمال الملک، پروفسور بلموت ریتر عطار شناس شهیر آلمانی و تعدادی دیگر از مفاخر علم و هنر آرام گرفته اند.
گنبد فیروزه ای آرامگاه عطار از دور جلب توجه میکنه . نزدیک میشم و کفشاهمو درمیارم و داخل میشم. داخل آرامگاه محیطی کوچک و با صفا است. با فرش تزیین شده و یک چلچراغ از سقف آویزان هست. سنگ قبری وسط اتاق قرار داره و بالای اون هم سنگی عمودی گذاشته شده که برای حفاظت بیشتر یک لایه حفاظ شیشه ای هم دارن.
داخل باغ تعدادی جوان دوربین بدست رو میبینی که از مسافرا با لباس های محلی یا قدیمی عکس میگیرن.
گپ و گفت با مردم محلی رو هیچ وقت از دست ندین چون هم میتونید دوستان جدید پیدا کنید و هم اطلاعات ذیقیمت در خصوص اون منطقه به دست میارید.
با کافه داری که توی باغ عطار عرقیات و نوشیدنی سرد و گرم میفروخت هم صحبت شدم و آدرس شادیاخ رو داد. محلی که قبلا چیزی درباره اون نشنیده بودم. محوطه باستانی شادیاخ (نیشابور قدیم) که از دوره ساسانی تا ایلخانی زندگی در اون جاری بوده و یک باره بر اثر زلزله همه چیز متوقف و تخریب شده بود. کاوش انجام میشد و غیر از سرپرست کاوش و تعدادی کارگر و یگان حفاظت میراث فرهنگی کسی رو اونجا نمیدیدی.  سایت باستانی که تاریخ نیشابور رو هویدا خواهد کرد. ساعتی اونجا بودم و با راهنمایی فروشنده صنایع دستی کنار شادیاخ و با تماس تلفنی ایشون رفتم به دهکده چوبی (مسجد چوبی) در 12 کیلومتری نیشابور.
با گدر از پیچ و خم جاده و عبور از کنار تعدادی روستا، تابلوها دهکده چوبی رو نشون میدادن. وارد شدم و ساعتی اونجا گشتم. مسجدی چوبی که سال 1378 به همت مهندس مجتهدی در محل مسجد قدیمی و مخروبه دهکده احداث شده. این مسجد از چوب و به صورت ضد زلزله ساخته شده و در کنار اون کتابخانه چوبی و تعدادی الاچیق وجود داره که بعدا اضافه شده. مسجد کاربری خودش رو حفظ کرده . کتابخانه دارای کتاب بوده. طبقه هم کف کتابخانه با قفسه های صنایع دستی به گالری شبیه هست و طبقه بالا قرائت خانه و مخزن کتاب.
لختی تامل و گشتن در این باغ مصفا و خوش آب و هوا خستگی و گرمای ظهر تابستان رو از بین میبره.  
دوباره با همون آژانس برمیگردم نیشابور (هزینه تاکسی توی این شهر ارزونه)
کنار میدان خیام واقع در ابتدای خیابان امام کاروانسرای شاه عباسی (دوره صفویه) قرار داره که مرمت شده و بخشی از اون به موزه تبدیل شده و بخشی دیگه گالری و آتلیه و غرفه های هنری و فروش صنایع دستی. موزه باستانشناسی و موزه تاریخ طبیعی داخل کاروانسرا قرار داره و محیطی امن و آروم برای معرفی تاریخ و تمدن و طبیعت نیشابور.
گشت زدن توی شهر، بازار سرپوشیده و بازار فیروزه ادامه برنامه نیشابور گردیم بود. خیابان امام رو ادامه بدی بازار و سایر جاذبه ها رو میشه دید.
فیروز اصل با کیفیت ناب و قیمت مناسب. بازار سرپوشیده ( کوچک امت با صفا)، مردمانی مهربون و مهمان نواز.
خوردن ناهار و گشت و گذار در محلات نیشابور ادامه برنامه یک روزه سفر به شهر نیشابور بود و سپس رفتم ترمینال و غروب رسیدم به مشهد.
زیارت شبانه در حرم، کمی بازارگردی و تفریح ادامه برنامه سفر مشهد بود و پنجشنبه بعدازظهر بلیط داشتیم تا به شهر خودمون برگردیم. رفتیم راه آهن و قطار آهسته آهسته در پیچ و خم دشت و بیابان حرکت کرد و شب و روز رو به هم بافت تا ساعت 8 صبح به کهن دیار هگمتانه برسیم.