به گزارش همدان ورزش؛  از دیر باز شاهد این موضوع بوده ایم  که ورزشکاران با آمادگی جسمانی و توانایی بالا در هنگام  مسابقه دچار افت عملکرد می شوند و به راحتی مسابقه خود را واگذار می کنند .بر عکس این موضوع نیز صادق است ؛ ورزشکاری با توانایی جسمانی متوسط و آمادگی روانی و ذهنی بالا  کاری می کند که مربیان و تماشاچیان را شگفت زده می کند . همه و همه یک موضوع را در ذهن تداعی می کند و آن " علم روان شناسی ورزش " است .علمی که با خوراک های ذهنی و مغز کار دارد و برای افزایش کارایی ورزشکار معجزه می کند . امروز قصد داریم تا با یکی از فعالان حیطه روان شناسی ورزش ، این علم نوظهور در دانشگاه های ما، مصاحبه ای داشته باشیم تا از دغدغه های موجود در این علم آگاه شویم .

*خود را به طور کامل معرفی نمایید ؟؟؟

بنده امیرحسین مهر صفر  ،متولد 28 خرداد 1370 و دانشجوی دکتری روان شناسی ورزش از دانشگاه تهران می باشم .

*افتخارات و عناوینی که تا کنون بدست آورده اید را برایمان بازگو کنید ؟؟؟

به لطف  خداوند توانستم در کنکور کارشناسی ارشد 93 رتبه 1 در کلیه گرایش های علوم ورزشی و تربیت بدنی رابدست بیاورم .همچنین  با استفاده از سهمیه بنیاد ملی نخبگان توانستم بورسیه دکتری روان شناسی ورزش دانشگاه تهران را کسب کنم و در این دانشگاه ادامه تحصیل بدهم .در حال حاضر نیز به عنوان پژوهشگر با دانشگاه آلبورگ دانمارک و دانشگاه سویا  اسپانیا مشغول همکاری هستم .

*چرا روان شناسی ورزش را انتخاب کردید ؟؟؟

به نظر من در حیطه  روان شناسی ورزش خلا های زیادی وجود دارد . قهرمانان ما به لحاظ آمادگی بدنی و پشتکار عالی عمل می کنند ولی به لحاظ ذهنی ذهنشان مانند جسمشان آماده نیست و این یک ضعف آشکار است .در المپیک 2012 لندن یوسف کرمی آماده به لحاظ جسمی و عنوان دار  طوری به حریف اسپانیایی خود می بازد که گویی یوسف کرمی  پاهایش بر روی زمین قفل شده است و نمی تواند با حریف خود پا بزند . اگر یک روان شناس حاذق کنار یوسف کرمی ها قرار می گرفت ، ما می توانستیم خوش رنگ ترین مدال ها را کسب کنیم .اگر در ورزش پول حرفه ای می دهیم و انتظار داریم  نتیجه حرفه ای هم بگیریم باید به ضرورت روان شناسی برای  ورزشکاران و حتی مربیان اعتراف کنیم که از مهمترین علوم ورزشی در جهان محسوب می شود و برای موفقیت یک رکن محسوب می شود.

اگر تیم های المپیکی چین ، آمریکا و روسیه  که جزو برترین های المپیک هستند را بررسی نمایید ،حضور روان شناس های حاذق را در کنار این تیم ها حس خواهید کرد.

اگر می خواهیم موفق باشیم  باید رویکرد سنتی خویش را در ورزش تغییر دهیم و از متد های جدید ورزش استفاده نماییم .

*مشکلاتی که در این راه با آن مواجه هستید ، چه بوده است ؟؟؟

با مربیان سنتی کار کردن بشدت مشکل و طاقت فرساست.به هیچ وجه اینگونه مربیان به علوم جدید ورزشی اعتقاد ندارند و به افرادی مانند بنده میدان نمی دهند  . بنظر من باید راهکاری توسط وزارت ورزش و جوانان اندیشیده شود تا علومی مانند روان شناسی به راحتی بتوانند جایگاه مناسبی در ورزش پیدا کنند .

همچنین آزمایشگاه های روان شناسی مجهزی در کشور ما وجود  ندارد و بیشتر کارهای ما به دلیل فقدان امکانات توسط پرسشنامه ها صورت می گیرد که نمی تواند کمک شایانی به ورزشکار و جامعه ورزش نماید .

عدم گسترش روان شناسی در دانشگاه های مادر نیز از بزرگترین مشکلاتی است که ما با آن مواجه هستیم . هر چقدر این رشته بیشتر توسعه پیدا کند ، آگاهی جامعه ورزش نیز در این زمینه بیشتر خواهد شد .

*حرفی با مسئولین ؟؟؟

امیدوارم روزی برسد که در ورزش به جوانان با تحصیلات آکادمیک بیشتر میدان داده شود .در حال حاضر شکاف عمیقی را بین علم و ورزش  در ورزش کشورمان حس می کنم و امیدوارم این عیب بزودی مرتفع شود .

حرف آخر : ورزش پله ای است برای بالاتر رفتن و عینکی است برای دیدن دنیای زیباتر و نردبانی است برای طی کردن مسیر موفقیت .جوانان تحصیل کرده نیز  ، پله های محکم و سترگی هستند که می توانند زیر پای  قهرمانان قرار بگیرند تا آن ها بالا و بالاتر قرار بگیرند  و همچون نردبان  ورزشکاران را به بالای کوه های افتخار و غرور برسانند. جوانان تحصیل کرده مان را کمی درک کنیم و میدان را برایشان مهیا کنیم که خیلی زود پیر می شوند .

مصاحبه مجید دیبافر

کارشناس ارشد بیومکانیک ورزشی