به گزارش همدان ورزش؛ نجمه زالی با اشاره به سطح بالای رقابت‌های اسکی قهرمانی آسیا، اظهار کرد: تمام تلاش خود را کردیم تا بهترین نتیجه را در این دوره از رقابت‌ها بدست بیاوریم و با توجه به امکانات و اردوهایی که داشتیم به نظرم نتیجه نسبتا مناسبی را بدست آوردیم، گرچه از آن چیزی که فکر می‌کردیم پایین تر بودیم. تا پیش از رقابت‌های قهرمانی آسیا، دو مرحله اردوی آماده سازی را پشت سر گذاشتیم ولی با توجه به کمبود برف، امسال آنچنان نتوانستیم خود را به مرز آمادگی کامل برسانیم با این حال تلاش کردیم تا عملکرد خوبی را در این دوره از رقابت‌ها داشته باشیم.

ملی پوش اسکی آلپاین بانوان ایران در ادامه با بیان اینکه کشورهای آسیایی نظیر کره جنوبی، ژاپن و قزاقستان سرمایه‌گذاری گسترده‌ای را در زمینه ورزش اسکی دارند، گفت: این سه کشور و البته دیگر کشورهای آسیایی برنامه دراز مدتی را برای پیشرفت در ورزش اسکی دارند. ما هم باید برای پیشرفت در ورزش اسکی در ایران تلاش بسیاری را به کار ببندیم.

زالی با بیان اینکه برای گرفتن نتیجه در رقابت‌های آسیایی باید در اردوها و رقابت‌های مختلف شرکت کرد، گفت: حضور در اردوهای تدارکاتی متعدد می‌تواند کمک زیادی را در روند آماده‌سازی ملی پوشان داشته باشد.

او اضافه کرد: اسکی بازان ایران از نظر توانایی و استعداد در سطح خوبی قرار دارند و می‌توان با سرمایه‌گذاری بیشتر بر روی این رشته ورزشی جایگاه مناسبی را در سطح جهان بدست بیاوریم. برای رسیدن به جایگاه بالا در ورزش اسکی مسیر دشوراری را داریم، ولی می‌توان با سرمایه گذاری ویژه شاهد درخشش ورزشکاران ایرانی در رقابت‌های بین‌المللی باشیم.

به گزارش خبرنگار همدان ورزش؛ کلاس مربیگری درجه 2 هاکی بانوان سراسر کشور از امروز به مدت 3 روز در مجموعه ورزشی شهید حاجی بابائی مریانج برگزار می شود.

این دوره آموزشی به صورت تئوری و به مربیگری اسفندیار صفائی مربی تیم ملی و مدرس بین المللی فدراسیون هاکی در حال برگزاری است.

مربیان درجه 3 حاضر در این دوره به تعداد 25 نفر داوطلب از استانهای همدان، گلستان، گیلان، آذربایجان شرقی، کرمانشاه، ایلام و مازندران هستند.

اسفندیار صفائی در این دوره آموزشی سیستمهای حمله و دفاع و تاکتیک بازی گروهی را به شکل تئوری طی 3 روز از ساعت 8 صبح تا 13 و از 17 تا 20 شب تدریس خواهد کرد.

انتهای پیام/

به گزارش همدان ورزش؛ مسلم قاسمی با اشاره اعزام تیم ووشو همدان به مسابقات قهرمانی کشور اظهار داشت: تیم منتخب جوانان و بزرگسالان ووشو همدان به مسابقات قهرمانی کشور در بندرعباس اعزام می شوند.

وی افزود: این مسابقه انتخابی تیم ملی ووشو نیز است و برای همه از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده و تمام تمرکز هیئت در این مدت به حضور موفق در این مسابقات معطوف شده است.

رئیس هیئت ووشو استان همدان با اشاره به لیگ برتری شدن تیم ووشو شهرداری ملایر گفت: این تیم متعلق به استان است و به دلیل اینکه شهرداری ملایر اسپانسری این تیم را بر عهده گرفت با نام شهرداری ملایر در مسابقات شرکت کرد.

قاسمی عنوان کرد: لیگ برتری شدن تیم ووشو استان افتخار بزرگی برای ورزش استان همدان است و به طور قطع با قدرت در لیگ برتر حاضر خواهیم شد.

وی با بیان اینکه وشو همدان در سال های گذشته پیشرفت قابل ملاحظه ای داشته است، بیان کرد: در حال حاضر بیش از یک هزار نفر ووشوکار در استان همدان فعالیت می کنند.

رئیس هیئت ووشو استان همدان درباره فعالیت شهرستانی استان همدان گفت: هیئت های شهرستانی ملایر، نهاوند، اسدآباد، رزن و تویسرکان در این رشته ورزشی فعال است و فعالیت خوبی دارند.

انتهای پیام/

به گزارش همدان ورزش؛به نقل از روابط عمومی فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو؛ مسابقات شنای بانوان ۱۲-۱۱ سال و ۱۴-۱۳ سال با معرفی تیم‌ها و نفرات برتر عصر دوشنبه در استخر قهرمانی آزادی تهران به کار خود پایان داد. در سومین و آخرین روز این رقابتها مصاف تنگاتنگ تیم‌های بالانشین ادامه داشت و تیم ستارگان دلفین الف توانست در هر دو رده سنی به نشان طلا دست یابد.

در رده سنی ۱۲-۱۱ سال، ستارگان دلفین الف ۴۴۰ امتیازی شد و بر سکوی نخست ایستاد. نزدیک‌ترین تعقیب کننده این تیم “غدیر رودهن” بود. تیم رودهن ۳۳۸ امتیاز گرفت و دوم شد. در این رقابتها تیم “ستارگان دلفین ب” هم با پیشی گرفتن از “پیشتاز یک” با ۳۰۲ امتیاز به نشان برنز رسید. “پیشتاز یک” در دو روز ابتدایی این مسابقات سوم بود اما با برگزاری رقابتهای روز پایانی به مقام چهارمی رضایت داد.

مسابقات رده سنی ۱۴-۱۳ سال هم فوق‌العاده حساس پیگیری شد. در این گروه سنی “ستارگان دلفین الف” با به دست آوردن ۴۹۰ امتیاز نشان طلا را از آن خود کرد. پس از این تیم و تنها با یک امتیاز اختلاف “خراسان رضوی” قرار گرفت تا رقابت پایاپای این دو تیم که از روز نخست مسابقات تا آخرین ماده رقابتی ادامه داشت با برتری “ستارگان دلفین الف” به پایان برسد. در این رده سنی “پیشتاز یک” با ۴۳۷ امتیاز همانند دو روز گذشته در رده سوم باقی ماند و به نشان برنز دست یافت.

مسابقات شنای مسافت بلند بانوان در رده سنی ۱۲ -۱۱ و ۱۴-۱۳ سال تحت عنوان “جام فجر ری” با حضور ۲۱ تیم از نهم تا یازدهم اسفند به میزبانی تهران در استخر قهرمانی مجموعه ورزشی آزادی برگزار شد. ستارگان دلفین الف، خراسان رضوی، پیشتاز یک، قزوین، داماش تهران، ناجیان راستین البرز، فارس، موج ایرانیان، باشگاه سنگ آهن بافق، پیشتاز ۲، لرستان، اصفهان، سیستان و بلوچستان، قم، همدان، کیش، ستارگان دلفین ب، سیمرغ شنای بانوان الف، سیمرغ شنای بانوان ب، غدیر رودهن و ناجیان راستین البرز ب تیم‌های حاضر در این رقابتها بودند.

انتهای پیام/

وحید برقعی در گفتگو با خبرنگار ما در همدان با اشاره به برگزاری مسابقه اسبدوانی در شهرستان بهار اظهار داشت: به همت اداره ورزش و جوانان بهار و همکاری شورای اسلامی شهر، بنیاد شهید و امور ایثارگران، هلال احمر و هماهنگی هیئت سوارکاری برای نخستین بار شاهد برگزاری مسابقات اسبدوانی در شهرستان بهار بودیم.

وی افزود: پس از برگزاری موفق مسابقات اسبدوانی در شهرستان های ملایر و نهاوند برگزاری این مسابقات در شهرستان بهار تصمیم گیری شد.

رئیس هیئت سوارکاری استان همدان با بیان اینکه استقبال از این مسابقات مناسب بود، گفت: این مسابقات با حضور جمعی از علاقمند به ورزش سوارکاری و ۲۰ چابک سوار در دو گروه اسب های بومی و محلی و اسب های نژاد دو خون برگزار شد.

برقعی عنوان کرد: در گروه اول و اسب های بومی و محلی ۱۱ چابک سوار در مسافت ۱۰۰۰ متر با یکدیگر به رقابت پرداختند که در پایان مصطفی یوسفی با اسب کلانتر، امیر کریمی با اسب طوفان و علی سرمست با اسب شاهو در رده های اول تا سوم قرار گرفتند.

وی با اشاره به گروه دوم اسب های نژاد دو خون بیان کرد: در گروه دوم نژاد اسب های دو خون ۹ چابک سوار با یکدیگر به رقابت پرداختند و در این گروه محسن خدابنده لو با اسب بی قرار، محمد طالبی با اسب جونیور و محمد پوینده با اسب راهی در جایگاه های اول تا سوم ایستادند.

رئیس هیئت سوارکاری استان همدان یادآور شد: در پایان این رقابت ها رئیس شورای اسلامی شهرستان بهار، رئیس اداره ورزش و جوانان شهرستان بهار به نفرات برتر جوایز نفیسی اهدا کردند.

برقعی با بیان اینکه توجه به شهرستان ها در اولویت است، گفت: در ماه های گذشته با برنامه ریزی های هیئت سوارکاری استان همدان و حضور کارشناسان کمیته اسب کرد فدراسیون سوارکاری کشور در شناسایی اسب های شهرستان و به ویژه نژادهای کرد و اسب اصیل برنامه عملیاتی با محوریت اداره ورزش و جوانان شهرستان بهار در حال اجرایی شدن است.

انتهای پیام/

هرکسی تعریفی دارد از زندگی. خیلی ها زندگی را در هیجان می بینند. می گویند اگر در زندگی هیجان را تجربه نکنند، زندگی بی حاصلی داشته اند. هیجان را خیلی ها در خطر تعریف می کنند. خطرکردن برایشان همان زندگی کردن است. می خواهند کارهایی بکنند که همه انگشت حیرت به دهان بگیرند. شجاعتشان را تحسین کنند و به توانایی های انسان که مرزی برای پیشرفت نمی بیند احترام بگذارند.
سعی شده ورزش های خطرناکی که انجامشان خیلی دل و جرات می خواهد معرفی شوند؛ ورزش هایی که به آنها «اکستریم» یا مخاطره آمیز می گویند؛ ورزش هایی که انسان ها جانشان را کف دست می گیرند و برای انجامش به مهارتی بالا، اعصابی قوی، تمرکزی رخنه ناپذیر، سرعت عمل، آمادگی بی اندازه جسمانی و بیش از همه جرات احتیاج دارند. البته با پیشرفت تکنولوژی، ایمنی ورزش های اکستریم خیلی زیاد شده است اما زور هیچ تکنولوژی ای به طبیعت وحشی تنیده شده در تار و پود این شش ورزش نمی رسد؛ تو هم جرات داری امتحان کن!

غواصی در غار
 

• میزان علاقه: 9 هزار نفر در سال
• میزان مرگ و میر: بیش از 300  نفر در سال
• میزان آسیب دیدگی: بیش از هزار نفر در سال

غواصانی که در اعماق آب، در تاریکی نزدیک به مطلق غارهای زیر اقیانوس ها می شوند تا غیر از ارضای حس کنجکاویشان از دنیایی که بشر با همه پیشرفت هایش هرگز نتوانسته سر از همه اسرارش در آورد، بزرگ ترین ریسک را در زندگیشان می کنند. ورود به قلمرویی که نه محافظت شده و نه می شود محافظتش کرد. جایی که چشم مسلح هم به زور فاصله یک متری اش را می بیند. با دمای بسیار پایین که با کمک فشار شدید آب باعث می شود عضلات بدن منقبض شده و به زور حرکت کند.

آنقدر خطرناک هست که آدم بدون فکر به حیوانات درنده ای که حتی نمی شود دیدشان یا اگر دیده شوند فرصتی برای فرار از آنها وجود ندارد، از چنین کاری منصرف شود. تمام شدن اکسیژن که اصلا داستان دیگری دارد. همین است که موسسه بین المللی غواصی می گوید غواصانی موفق هستند که فقط زنده از آب بیرون می آیند.
 

راه رفتن روی طناب
 

• میزان علاقه: 3 هزار نفر در سال
• میزان مرگ و میر: بیش از 10 نفر در سال
• میزان آسیب دیدگی: بیش از 500 نفر در سال

این را همه قبول دارند که بندبازان سیرک های بزرگ فقط به خاطر مهارتشان است که سالم صحنه را ترک می کنند. حالا فرض کنید که در ارتفاعی 200 یا 300  متری ایستاده اید و قرار است بیش از 600 متر روی یک طناب باریک راه بروید. 600 متر را آدم عادی چند دقیقه طول می کشد طی کند، چه برسد به اینکه بخواهد روی یک طناب این کار را بکند.

این ورزش خیلی قدیمی است. یکی از مشهورترین کسانی که خطر این کار را به جان خریده مار یا اسپلترینی ایتالیایی است که در قرن نوزدهم از روی طنابی بر فرار آبشار نیاگارا رد شد. رکورد اما دست ریک والنداست که در جزایرکینگز در اوهایو، در ارتفاع 80 متری 610 متر را طی کرد و سالم به مقصدش رسید. او و امثال او نه فقط روی طناب های افقی راه می روند، بلکه خیلی وقت ها مسیری زاویه دار از یک ارتفاع خیلی بلند به ارتفاعی کوتاه تر را برای حرکت انتخاب می کنند.
 

هلی اسکی
 

• میزان علاقه: 11 هزار نفر در سال
• میزان مرگ و میر: بیش از 300 نفر در سال
• میزان آسیب دیدگی: بیش از 2 هزار نفر در سال

اسکی بازها فرق اسکی روی برف های کوبیده شده پیست های استاندارد را با اسکی روی برف های پودری کوهستان های بکری که جز حیات وحش، هیچ انسانی مگر با هلی کوپتر به آنها دست نیافته می فهمند. سستی زمینی که زیر چوب اسکی هایتان است، اینکه ندانید دارید از روی گودال رد می شوید یا صخره ای برآمده و حرکتت برف های پشت سرتان که حتی می تواند منجر به بهمن شود، حالا گیریم که سالم به پایین کوه برسید. معلوم نیست بتوانید بار دیگر خود را به هلی کوپتر برسانید. سالانه عده زیادی حین ورزش جانشان را از دست می دهند یا گرفتار مصدومیت های دردناک می شوند.
 

یخ نوردی
 

• میزان علاقه: 11 هزار نفر در سال
• میزان مرگ و میر: بیش از 100 نفر در سال
• میزان آسیب دیدگی: بیش از 3 هزار نفر در سال

یخ نوردان برای بالارفتن از دیواره های یخی روی تخته سنگ های عمودی هیچ ایستگاه و گیره ای که دستی به آن بگیرند یا پایشان را رویش محکم کنند ندارند.

اصطکاک کم یخ هم مزید بر علت شده تا میزان لغزش حین بالا رفتن به حداکثر برسد. هوا اگر آفتابی باشد، یخ ها آرام آرام آب می شوند. اگر خیلی سرد باشد، بزرگ می شوند و نمی شود از آنها به راحتی بالا رفت. از آنجایی که یخ نوردی در شرایط کاملا عمودی انجام می شود، جاذبه با حداکثر نیرو یخ نورد را به سمت خود می کشد که خود خستگی بی اندازه ای در عضلات یخ نورد به وجود می آورد. این خستگی هم ضریب اشتباه را بالا می برد و نتیجه اش می شود مرگ بیش از 800 یخ نورد در سال
 

بیس جامپینگ
 

• میزان علاقه: 100 هزار نفر در سال
• میزان مرگ  و میر: بیش از هزار نفر در سال
• میزان آسیب دیدگی: بیش از 6 هزار نفر در سال

 

BASE مخفف چهار کلمه انگلیسی به معنای ساختمان، دکل، پل و زمین است و بیس جامپینگ پریدن یا سقوط آزاد از هر کدام از اینهاست. آنها که عشق این کار را دارند می دانند باید از جاهایی بپرند که در دنیا وجود دارد. معروف ترینش را که دیگر حتما می شناسید؛ فلیکس بائو مگارتنر که پارسال رکورد پرش از بالاترین ارتفاع را زد و حتی دیوار صوتی را شکست. برای پیروزی در این ورزش لازم است فقط زنده بمانید. این ورزش در بسیاری از نقاط دنیا ممنوع است.
 

ورزش های دیگری که قربانی می گیرند اما خیلی هم ترسناک نیستند

ایکس اسپورت خز شده؟

ارنست همینگوی، نویسنده مشهور آمریکایی روزی گفته بود: «فقط سه ورزش وجود دارد؛ گاوبازی، موتورسواری و کوهنوردی. بقیه فقط بازی هستند.» به نظر او چیزی که خطر نداشته باشد و انسان را وادار به تجهیز و پیشرفت حواس پنجگانه و شرایط فیزیکی اش نکند ورزش نیست. از دهه 1950 علاقه به ورزش های اکستریم که خیلی هایشان قدمتی به اندازه کهنترین تمدن های بشری دارند زیاد شد. حالا کار به جایی رسیده که X-SPORTS یا همان ورزش های مخاطره آمیز دسته بندی شده و حتی نهادهای نظارتی بر آنها وجود دارد. ورزش های مخاطره آمیزی که به هر شکلی جان انسان را به خطر می اندازند.

این ورزش ها البته به شدت کنترل و نظارت شده اند؛ طوری که دیگر آن درصدهای بالای مرگ و میر 20، 30 سال قبل را ندارند. با این حال نباید فراموش کرد که ورزشکاران این ورزش ها روحیه بی اندازه گستاخی دارند و دوست دارند مدام پیش بروند و پیشرفت کنند. با پیشرفت آنها، کنترل نهادهای نظارتی جا می ماند. برای همین است که خطر همیشه در کمین است. به لیست زیر که آمار مرگ و میر در آنها نسبت به گذشته خیلی پایین آمده نگاهی بیندازد.

Aggressive in Line

اسکیت اگرسیواینلاین: اسکیت هایتان را باز کنید و روی هرچه جز زمین صاف وجوددارد سر بخورید. نرده های راه پله ها، لبه پل ها، لبه استخرهای طبیعی و حتی لبه بلندترین برج های دنیا، چرخ است و یک میله نازک، لباس ایمنی را فراموش نکنید.
 

Mountain biking

دوچرخه سواری در کوهستان:  جاهایی است در کوه ها که چنان شیبی پیدا می کند که نمی شود حتی رویش به راحتی خزید. چه برسد به اینکه بخواهید با دوچرخه آنها را طی کنید و از همه بدتر اینکه بخواهید در مسابقه با سرعتی با دوچرخه اول هم بشوید. مجبورید با دوچرخه تان از روی صخره ها هم بپرید. بهتر است وقتی این کار را می کنید به دره های مخوف زیر پایتان نگاه نکنید. یا اصلا چه کاری است؟ ولش کنید!
 

Street luge

لژسواری خیابانی: ظاهرش آن قدر خنده دار است که آدم باور نمی کند خطر هم داشته باشد. اما دارد. در شرایطی که انسان تعادل درستی ندارد و نمی تواند به راحتی بدنش را کنترل کند سرعتی بالا می گیرید و شیب های تند و البته پیچ در پیچ خیابان را طی می کنید. هرچه هم پوشیده باشید و به سر کرده باشید، از تصادف های مرگبار آن نمی شود گریخت.
 

Wingsuit flying

پرواز با لباس بالدار: اولین باری که بشر به فکر پرواز افتاد، لباسی شبیه یک پرنده برای خودش طراحی کرد. حالا آن روند رسیده به لباس های بالداری که آدم را شبیه خفاش می کند. بنایش خیلی شبیه بیس جامپینگ است با این تفاوت که مدل لباس شما باعث می شود مدت بیشتری در هوا معلق بمانید اما همین هم خیلی ریسک دارد. اولا باید آن قدر قوی باشید که بدون تکیه به هیچ تکیه گاهی خود را افقی و موازی با زمین نگاه دارید. آن هم در شرایطی که بادها این اجازه را به شما نمی دهند. کافی است ذره ای تغییر زاویه بدهید تا با سرعت به سمت زمین سقوط کنید و حتی فرصت نکنید چتر نجاتتان را باز کنید.
 

غیر از این مواردی که اشاره شدند، نباید ورزش های خطرناک دیگری از جمله اسکی روی آب های خروشان، شیرجه از روی آبشارهای مرتفع، موتوکراس در صحراهای وحشی، پاراگلایدینگ، بانجی جامپینگ، در ارتفاعات طبیعی، کایت سواری روی کوهستان و این قبیل ورزش ها را فراموش کرد.