به گزارش خبرنگار همدان ورزش،؛ خبری که چند روز پیش در رسانه های جمعی منتشر شد به نوعی شک بسیار بزرگی بر جامعه فوتبا ل کشور تلقی شد، و آن خبر تیتری جز سقوط پاس بزرگ به لیگ دسته دو فوتبال کشور نبود.

حال در این گزارش قصد داریم تا به بررسی برخی از علل سقوط تیم فوتبال پاس به لیگ دسته دو فوتبال کشور بپردازیم.

برخی از فعالان حوزه ورزش عدم حضور مدیران خوب ورزشی همچون آقایان یدی و عزیزی را به عنوان مدیرعاملان تیم از مهمترین دلایل سقوط پاس به لیگ دسته دو کشور عنوان می کنند.

شاید اگر تیم پاس که روزی بر بلندای آوازه ی فوتبال ایران قرار داشت در تهران می ماند یا حداقل همانند دوران مدیریتی بهروز مرادی استاندار اسبق همدان به کار خود ادامه می داد، احتمالا امروز در بدبینانه ترین حالت در انتهای جدول لیگ برتر حضور داشت.

اگر برخی از صحبت ها مبنی بر اینکه پاس تهران از چه راهی به فوتبال همدان راه پیدا کرد را کنار بگذاریم، باید از هم اکنون به فکر بود تا در سال آینده صعود به لیگ دسته یک برای این تیم رغم بخورد نه سقوط به لیگ دسته سه فوتبال کشور.

پاسی که روزی نام آن در بین تیم های آسیایی به چشم می خورد امروز باید شاهد آن باشد تا در کنار تیم های نه چندان مطرح لیگ دسته دو فوتبال کشور دست و پا بزند تا شاید بتواند مجددا جایی برای خود در بین تیم های لیگ دسته یک باز نماید.

با برگزاری مراسم تودیع و معارفه یدی و روی کار آمدن عزیزی همه علاقه مندان به فوتبال براین باور بودند که این تیم به لیگ برتر صعود می کند چرا که عزیزی از همان ابتدا بر طبل بزرگی کوبید که هیچ گاه صدای آن حتی به گوش بازکنان هم نرسید.

تزریق پول های میلیاردی به تیم، تعویض سرمربی و کادر فنی و چندین و چند تلاش دیگر چون از روی دلسوزی نبود هیچ یک نتوانست کمک حالی برای این تیم باشد.

پاس که از سال 1332سنگ بنای بزرگی داشت توانسته بود حتی تا چند سال بعد از ورود به همدان هم کارنامه نسبتا خوبی را از خود به نمایش بگذارد.اما چه شد که یک باره این تیم بزرگ سر از لیگ دسته یک و بعد از آن لیگ دسته دو و احتمالا در سال آینده لیگ دسته سه در بیاورد؟

سوالی که در اینجا مطرح است، چرا و به هیچ عنوان مسئولان این تیم به سخنان ورزشی نویسان استان گوش نکردند و هر موضوعی را به نوعی توجیه کردند، توجیه هایی که شاید اگر به آنها عملا پرداخته می شد تا در صحبت، امروز دیگر پاس شاهد این خواری در کشور نبود.

استاندار محترم همدان بارها و بارها از تیم حمایت کردند، اما چون دلسوزی مدیران تیم به صورت جدی وجود نداشت آن حمایت ها به جایی نرسید و فقط در همان حد صحبت باقی ماند.

بعد از اما و اگر های بسیار در مورد تعویض یدی که هر کسی به نوعی و از هر جناحی وی را مورد حمله قرار داد، عزیزی در نشست معارفه اش صحبت هایی انجام داد که حاضرین در جلسه به این فکر فرو رفتند که دیگر باید به دنبال کردن اخبار پاس از سوی رسانه های دنیا آن هم از لیگ باشگاه های جهان باشیم چرا که با صحبت های عزیزی تیم پاس قطعا باید قهرمان آسیا می شد و تمام تمرکزش را فقط و فقط برای قهرمانی باشگاهی جهان خرج می کرد.

اما با گذشت تنها چندهفته از حضورعزیزی در این سمت نه تنها پاس پیشرفتی نکرد بلکه روند نزولی آن نیز آغاز شد.

قطعا نمی توان تمامی تقصیرها را به گردن مدیران عامل تیم انداخت، چرا که بازیکنان، برخی ورزشی نویسان و حتی مردم همدان هم از دیگر دلایل نزول پاس به حساب می آیند.

شاید اگر بازکنان تیم با تعصب بیشتری بازی می کردند و کمتر نگران دست مزدهای خود بودند، امروز نه تنها دستمزد خود را دریافت می کردند، بلکه پاداشی هم به آنها داده می شد.

بازکنانی که بیشتر به فکر دستمزد بودند تا بازی حرفه ای و در خور شان تیم پاس.

برخی ورزشی نویسان همدان نیز کوتاهی کردند و در نقد تیم پاس به خوبی وارد نشدند.

همیشه در رسانه های جمعی از تماشگران بازی فوتبال به عنوان یار دوازدهم نامبرده می شود، یاری که می تواند دلگرمی خوبی به بازیکنان داخل زمین بدهد و باعث شود تا آنها با تمام قدرت و جنگندگی توپ ها را روانه دروازه حریف کنند.

یاری که در همدان به ندرت تیمش را همراهی کرد، تا جایی که حتی مردم این شهرتمایلی به حضور مجازی در کانال تلگرامی این تیم هم نداشتند و این کانال علی رغم تبلیغ های فروان تنها 300 نفر عضو داشت.

با تمامی این صحبت ها چه بخواهیم و چه نخواهیم پاس بزرگ به لیگ دسته دو فوتبال کشور سقوط کرده است و از هم اکنون باید به فکر بود تا در پایان فصل آینده شاهد صعود این تیم به لیگ دسته یک باشم نه سقوط به لیگ دسته سه.

انتهای پیام/