به نقل از 8دی، ورزش ایران در سال 96 به روال هر ساله شاهد موفقیت ها و تلخی هایی بود، اواخر اسفند 95 مسعود سلطانی فر وزیر ورزش و جوانان در یادداشتی سال 96 را سال شکوفایی ورزش ایران دانسته بود، همچنین غلامرضا شعبانی بهار معاون وزیر ورزش از افزایش بودجه وزارت ورزش خبر داده و تاکید کرده بود در برنامه بودجه سال آینده شاهد افزایش یک‌هزار و 450 میلیارد تومانی بودجه وزارت ورزش خواهیم بود.

در گزارش زیر رویدادهای سال 96 در ورزش ایران را بررسی خواهیم کرد:

صعود ایران به جام جهانی

تیم ملی ایران با هدایت کی روش به یک تیم جسور، فیزیکی و در ضدحمله خطرناک تبدیل شده است، این تیم عملکرد دفاعی قابل قبولی داشته و با تکیه بر مدافعانی مانند سیدجلال حسینی و مرتضی پورعلی گنجی به یکی از دفاع های برتر جهان تبدیل گشته است، این تیم در دفاع تیمی نیز بسیار پرطراوت نشان داده و با بستن فضاها راه را برای گل زنی حریفان سخت کرده است.

ایران علاوه بر ساختار دفاعی منسجم از هافبک ها و مهاجمان خطرناکی نیز بهره مند است که در یک لحظه کار را تمام می کنند، زوج طارمی و سردار آزمون  در خط حمله و داشتن هافبک های هجومی مانند جهانبخش، سامان قدوس، وحید امیری ایران را به یک تیم تمام عیار تبدیل کرده، این تیم از پلن های مختلفی برای گل زنی نیز بهره مند است، گل زنی از طریق ضربات ایستگاهی، گل زنی با توج به قدرت ایران در کناره ها، گل زنی در ضربات سر، شوت زنی ، ضدحمله سریع، استفاده از هافبک های طراح مانند دژاگه و شجاعی و حرکت از عمق تنها بخشی از قدرت ایران در فاز هجومی است.

تیم کی روش به تیمی دوست داشتنی، منظم، حرفه ای، دونده و با طراوت تبدیل شده و نشان می دهد هر زمان یک راه درست را در طول سالیان انجام داد و اسیر نگاه های جناحی و سیاسی نشد مردم و کشور بیشترین بهره را از این امر خواهند برد.

در گزارش سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) درباره صعود ایران نوشته شده است: تبریک به ایران بابت چهارمین صعود به جام‌جهانی. تیم کارلوس کی‌روش با برتری 2 بر صفر مقابل ازبکستان پس از روسیه میزبان و برزیل به عنوان سومین تیم بلیت صعود به جام‌جهانی 2018 را در جیب گذاشت. بی‌گمان مرد پرتغالی نقشی پررنگ در صعود کم دردسر سفیدپوشان داشت.

در ادامه به تغییر روش صعود کشورمان پرداخته شده است: ایران که پیش از این به سختی و با برتری در پلی‌آف به جام‌جهانی 1998 راه یافته بود، 2 حضور از 3 حضور قبلی را پیش از آخرین بازی‌اش جشن گرفت و این بار هم در فاصله 2 هفته مانده به پایان آخرین مرحله گروهی انتخابی جام‌جهانی جلوی چشم تماشاگرانش در ورزشگاه آزادی برای اولین بار، 2 صعود متوالی به بزرگترین فستیوال فوتبال دنیا را جشن گرفت.

کیمیای ایرانی در مسیر افتخار

تکواندوکار محجوب و آینده دار ایرانی در تمامی رقابت‌ها چشم‌ها را خیره کرد و حریفان را مات و مبهوت. اوج کار کیمیا علیزاده کسب نخستین مدال تاریخ ورزش بانوان در رقابت‌های المپیک بود. کیمیا با مدالی که در ریو به دست آورد نام خود را به تاریخ ورزش ایران پیوست کرد. شاید برخی این مدال المپیکی را بیشتر مرهون اتفاق و شانس می‌دانستند و کیمیا را با فرزان عاشورزاده در ترازوی قیاس قرار می‌دادند و او را هم در ردیف پدیده‌های ورزشی به حساب می‌آوردند که عمر قهرمانی و درخشش آن‌ها یکی دو دوره بیشتر طول نمی‌کشد، اما کیمیا علیزاده چنان کرد که کیمیاگر با عناطر طبیعت می‌کند.

کیمیا برای اثبات خودش و همچنین برای آن که روند تاریخ سازی خود را متوقف نکند در مسابقات تکواندو قهرمانی جهان در سال گذشته باز هم کاری کرد کارستان، شیلی، کانادا، چین تایپه، کرواسی و روسیه کشور‌هایی بودند که قهرمانان خود را برای مغلوب کردن کیمیا به صف کردند، اما سرنوشت همه آن‌ها یکی بود؛ تسلیم برابر کیمیای تکواندوی ایران.

شیر بچه شمالی خسته نمی شود

برای مدال طلا به پاریس آمده ام، بدون، اما و اگر! این جمله را نابغه کشتی جهان در پاسخ خبرنگاران در حاشیه مسابقات کشتی قهرمانی جهان در پاریس بیان کرد. حسن یزدانی که یک سال قبل‌تر کشتی آزاد ایران را پس از ۱۶ سال در مسابقات المپیک صاحب مدال طلا کرد، حالا در یک وزن بالاتر به دنبال اثبات دوباره و چندباره شایستگی هایش بود.

پنج مبارزه تا به چنگ آوردن مدال طلا در پیش داشت. چنان رقبایش را یکی پس از دیگری مقهور مهارت و تکنیک زیبای خود کرد که در چهار کشتی پیش از پایان وقت مبارزه به امتیاز عالی رسید و پیروز شد. حسن یزدانی آنقدر تند و سریع رقبا را از میدان به در کرد و مدال طلا را بر گردن گرفت که دیگر لازم نبود هادی عامل به نابغه کشتی جهان بگوید خسته نباشی دلاور

نخستین قهرمانی تیم ملی وزنه برداری در مسابقات قهرمانی جهان

شهر آناهایم در ایالت کالیفرنیا عرصه تاریخ سازی و تاریخی شدن پولادمردان ایران بود. رقابت‌های وزنه برداری قهرمانی جهان در سال ۲۰۱۷ در آمریکا برگزار شد که چندین و چند اتفاق برای تیم وزنه برداری ایران داشت. از حذف کیانوش رستمی، قهرمان المپیک ۲۰۱۶ ریو گرفته تا بازگشت دوباره سعید علی حسینی به عرصه مسابقات جهانی پس از هشت سال دوری. کیانوش رستمی که پیش از اعزام تیم به آمریکا حاشیه‌های زیادی پیرامون تمرینات انفرادی و جداگانه او و همچنین صدور ویزای آمریکا برای این وزنه بردار وجود داشت، نتوانست همانند المپیک ریو بدرخشد و عملکرد موفقی از خود نشان دهد.

اما وزنه برداری ایران شاهد ظهور پدیده‌ای به نام علی هاشمی بود. وزنه بردار دسته ۱۰۵ کیلوگرم تیم ملی وزنه برداری موفق شد برای اولین بار ایران را در مسابقات قهرمانی جهان در این دسته صاحب مدال طلا کند. هاشمی در حرکت یک ضرب و مجموع موفق به کسب مدال زرین طلا شد و در حرکت دو ضرب هم مدال برنز گرفت. پیش از این تیم کشورمان فقط در المپیک توانسته بود در این دسته صاحب مدال طلا شود، اما در مسابقات قهرمانی جهان، هاشمی با طلای نوبرانه خود باعث شد تیم ملی وزنه برداری در آستانه کسب یک قهرمانی تاریخی در این مسابقات قرار گیرد.

روز پایانی مسابقات فرا رسید و اتفاقاتی که در این روز افتاد هم لبخند شادی بر لب مردم و دوست داران ورزش نشاند و هم خاطر آن‌ها را آزرده کرد. لرزش دست بهداد سلیمی و خطای دست این وزنه بردار فوق سنگین کشورمان را فقط جلود عراقی است که می‌بیند و ظاهرا هیچ کسی متوجه آن نمی‌شود جز داوری که تصمیماتش بی شباهت به یک جلاد نبود. اتفاقات المپیک ریو باز هم برای بهداد سلیمی تکرار شد و همین امر باعث شد تا مدال طلا را بر سینه تالاخادزه ببیند. در پایان مسابقات دسته سنگین وزن تالاخادزه گرجستانی با اقتدار بر سکوی قهرمانی ایستاد.

سعید علی حسینی هم بازگشت قهرمانانه‌ای داشت و نشان داد که سرشار از انگیزه و انرژی در فکر جبران سال‌هایی است که به ناحق محروم شده بود. علی حسینی با دو برنز و یک نقره به کار خود پایان داد و بهداد سلیمی هم یک نقره و یک برنز به دست آورد، اما آنچه فراتر از تمامی مدال‌های انفرادی تحقق یافت و برگ زرینی در تاریخ ورزش ایران ورق زد، کسب نخستین عنوان قهرمانی جهانی توسط تیم ملی وزنه برداری مردان ایران بود که با ایستادن بر بام وزنه برداری جهان، قدرت بلامنازع خود را به رخ حریفان کشید. در این مسابقات کره جنوبی و ازبکستان بر سکوی دوم و سوم ایستادند.

فوتسال و دوازدهمین قهرمانی آسیا

در چند دوره‌ای که تیم ملی فوتسال کشورمان در جام ملت‌های آسیا موفق به کسب عنوان قهرمانی نشد و جام را ۲ دستی به چشم بادامی‌های ژاپنی تقدیم کرد نشانه‌های واضح و آشکاری از پیشرفت فوق العاده فوتسال در قاره کهن به ویژه در کشور‌های شرق آسیا به چشم می‌آمد. فوتسال ایران هم ناگزیر از برنامه ریزی بلندمدت و مدون برای هم گام شدن با این روند پیشرفت بود تا بتواند خود را همچنان به عنوان قدرت اول آسیا و به عنوان یکی از تیم‌های مطرح در سطح جهان معرفی کند.

تیم ملی فوتسال که با حضور محمد ناظم الشریعه در راس کادرفنی عملکرد فوق العاده خوبی را به نمایش گذاشته، در بهمن ماه راهی مسابقات جام ملت‌های آسیا در چین تایپه شد. پس از درخشش فراتر از حد انتظار فوتسال ایران در جام جهانی و ایستادن بر سکوی سوم جهان با حذف برزیل پرافتخار، تنها انتظار و توقع هواداران و علاقه‌مندان به فوتبال و فوتسال از تیم ملی، قهرمانی بود و بس. پانزدهمین دوره مسابقات جام ملت‌های آسیا باز هم عرصه نمایش برتری و قدرت نمایی تیم ملی کشورمان بود تا باز هم بزرگی را به رخ آسیایی‌ها بکشد و البته برای رقبای جهانی خود هم زنگ خطر را به صدا درآورد. شاگردان ناظم الشریعه با ۳ برد متوالی در مرحله گروهی برابر عراق، چین و میانمار راهی دور بعدی مسابقات شدند. در مرحله یک چهارم نهایی، تایلند که از تیم‌های مطرح در سطح آسیا به حساب می‌آید در برابر ایران یک مغلوب تمام عیار و بازنده دست و پابسته بود.

تیم ملی برای رسیدن به فینال باید ازبکستان را در مرحله نیمه نهایی از پیش رو برمی داشت که همین اتفاق افتاد و ایران راهی فینال شد. فینال ایران و ژاپن قابل پیش بینی بود. ژاپنی‌ها به عنوان رقیب اصلی و جدی ایران در قاره آسیا در دیدار پایانی مغلوب بازی برتر و تکنیک ناب فوتسالیست‌های ایرانی شدند. ایران با اقتدار و برای دوازدهمین بار قهرمانی جام ملت‌های آسیا را جشن گرفت تا بار دیگر ثابت کند نمادی از قدرت بی، چون و چرای فوتسال به حساب می‌آید و هرگاه حرف از قدرت مطلق فوتسال می‌شود ناخودآگاه ذهن همه به یاد قهرمانان تیم ملی ایران می‌افتد.

رونمایی از قهرمانان و روسای جدید

در حالی که عادت هر ساله ورزش دوستان شده بود که مثلا در بسکتبال شاهد قهرمانی مهرام یا پتروشیمی بندرامام باشند یا در فوتسال تیم‌های وحید شمسایی را بر سکوی قهرمانی ببینند، اما در سال ۱۳۹۶ چهره‌ها و پدیده‌های جدیدی عرض اندام کردند و در نهایت نام خود را به عنوان قهرمان لیگ بر سر زبان‌ها انداختند. لیگ برتر بسکتبال که چندین و چند سال رقابت دو قطبی و گاهی تک قطبی را در خود می‌دید امسال قهرمان جدیدی را به جامعه بسکتبال معرفی کرد. شهرداری تبریز با هدایت مهران حاتمی قهرمان لیگ برتر بسکتبال شد. شهرداری تبریز در یک رقابت شانه به شانه و بسیار نزدیک در مرحله فینال، در بازی پنجم موفق شد تیم با سابقه مهرام تهران را شکست دهد تا برای نخستین بار بر سکوی قهرمانی لیگ برتر بسکتبال بایستد.

در لیگ برتر فوتسال هم مس سونگون شگفتی ساز شد و در پایان گوی سبقت را از تیم‌های مطرحی، چون گیتی پسند، تاسیسات دریایی و ملی حفاری اهواز ربود و قهرمان جدید فوتسال ایران لقب گرفت.

اتفاق دیگری که در سال ۹۶ ورزش ایران شاهد آن بود، تغییر در مدیریت ارشد برخی فدراسیون‌ها پس از سالیان سال بود. محمود خسروی وفا که حدود چهار دهه بر صندلی ریاست فدراسیون جانبازان و معلولان تکیه زده بود سرانجام جای خود را به علی صمیمی، ریاست جدید این فدراسیون داد. فدراسیون بسکتبال که سال‌ها محمود مشحون ریاست آن ا. برعهده داشت و چند وقتی به صورت سرپرستی اداره می‌شد سرانجام سر و سامانی گرفت و رامین طباطبایی از سوی مجمع عمومی این فدراسیون به عنوان رئیس جدید انتخاب شد. احمد ناطق نوری پس از ۲۸ سال ریاست فدراسیون بوکس سرانجام از سمت خود استعفا داد و حسین ثوری به عنوان رئیس جدید این فدراسیون انتخاب شد.

خطر تعلیق بیخ گوش ورزش اول ایران

علیرضا کریمی کشتی گیر ایرانی حاضر نشد در مقابل نماینده رژیم صهیونیستی به میدان برود مدتی بعد با تلاش مقامات رژیم صهیونیستی کشتی ایران به سیاسی کاری متهم شده و ایران در خطر تعلیق قرار گرفت، رایزنی‌های گسترده‌ای از سوی تیم دیپلماسی کشتی ایران برای جلوگیری از اعلام رأی به تعلیق کشتی ایران با تمام توان و استفاده از تمامی ظرفیتهایی که در چند سال گذشته برای توسعه تعاملات دیپلماتیک کشتی ایران با دنیا صورت گرفته بود، صورت گرفت.

با نتیجه‌بخشی اولیه از تلاشهای مذکور در اواخر سال میلادی گذشته، ضمن گرفتن زمان برای انجام رایزنی‌های لازم با مسئولان مربوطه در دو مرحله، امکان پیگیری موضوع مذکور از طریق تشکیل پرونده‌ای ویژه در کمیسیون اخلاق و امور انضباطی و حقوقی در اتحادیه جهانی کشتی فراهم گردید.

انتقال حوزه بررسی این موضوع از "کمیته بین المللی المپیک" به "اتحادیه جهانی کشتی" موفقیت جدی برای کشتی ایران محسوب می‌شد، زیرا توان دیپلماتیک کشتی ایران در فدراسیون جهانی کشتی قابل دسترس بود و متأسفانه هیچ نفوذ و تعاملی برای ورزش ایران در کمیته بین المللی  المپیک وجود نداشت.

از هفته دوم آغاز فعالیت کاری در سال جدید، مجدداً پیگیری‌ها و مذاکرات متعددی با نناد لالویچ رئیس اتحادیه جهانی و عضو پرنفوذ هیئت رییسه کمیته بین المللی المپیک و سایر اعضای هیئت رئیسه اتحادیه صورت گرفت که به‌لطف خدا مؤثر واقع گردید و در نهایت، خطر تعلیق فدراسیون کشتی ایران با رایزنی‌های مداوم، برنامه‌ریزی مناسب و تلاش شبانه‌روزی موقتاً رفع شد.

با توجه به تعاملات و پیگیریهای انجام‌شده، فدراسیون ایران موفق شد کشتی ایران را از دایره محرومیت و تعلیق خارج کند، ازاین‌رو  ضمن رفع موقت خطر تعلیق کشتی ایران، علیرضا کریمی با تلاشهای صورت‌گرفته، جهت کاهش میزان محرومیتش، شش ماه و مربی مربوط وی (حمیدرضا جمشیدی) را به‌مدت دو سال از حضور در میادین کشتی محروم شدند.

بدیهی است این موفقیت با تلاش مؤثر دیپلماسی کشتی ایران حاصل گردید اما پرونده تعلیق همچنان مفتوح است و به‌نظر می‌رسد باید کلیه دستگاه‌های مرتبط برای حل این مشکل که قطعاً در آینده نیز در کمین کشتی و ورزش ایران است یک راه اصولی را بیابند زیرا این موضوع از این پس در میادین مهمتری همچون رقابت‌های جهانی و بالخصوص المپیک به‌صورت جدی‌تری کل ورزش ایران را تهدید می‌کند.

ماجرای مهدی طارمی در پرسپولیس

مهدی طارمی بازیکن پرسپولیس که علاقه زیادی برای بازی در لیگ های خارجی را داشت راهی ترکیه شد و با تیم ریزه اسپور ترکیه قراردادی را تنظیم کرده و چند جلسه هم در تمرینات این تیم حاضر شد اما به یک باره به ایران برگشت و با پرسپولیس قرارداد تنظیم کرد، این اتفاق بسیاری از فوتبال دوستان را شگفت زده و نگران کرد و به باشگاه پرسپولیس هشدار داده شد که از لحاظ حقوقی به ضرر این تیم نشود.

اما حسین هدایتی با پرداخت مبلغی به طارمی تاکید کرد که مشکلی برای حضور او در پرسپولیس نیست و ضرر و زیان باشگاه ترکیه ای به صورت کالم پرداخت خواهد شد. اما بعدها مشخص شد مهدی طارمی به جای پرداخت پول به باشگاه ترکیه ای ان پول را به جیب خود گذاشته و خطر محرومیت اش جدی است.

فیفا بعد از بررسی های دقیق طارمی را از حضور در فوتبال چند ماه محروم کرده و باشگاه پرسپولیس نیز از دو پنجره نقل و انتقالات محروم شد، این برای چندین بار بود که باشگاه های ایرانی با ندانستن قوانین بین المللی کار دست خود دادند، پرسپولیس درست در یک هفته مانده به بازی سرنوشت ساز با الهلال در نیمه نهایی باشگاه های آسیا طارمی را از دست داده و این اتفاق به شکست سنگین و چهارتایی شدن پرسپولیس انجامید.

ای کاش به جای پراخت پول های میلیاردی مبلغی هم به بحث حقوقی باشگاه ها اختصاص می یافت تا  باشگاه های ایرانی این چنین آسیب نبینند.

با بررسی های انجام شده به این نتیجه می رسیم که ورزش ایران در سال 96 سال پرفروغی را طی کرد ولی این میزان موفقیت برای استعداد ایرانی بسیار کم است، ورزش ایران پتانسیل حضور در بین 10 کشور برتر جهان را داشته و باید با تکیه بر علم روز ورزش و سخت کوشی و برنامه ریزی های دقیق به موفقیت های بیشتری در این زمینه رسید.

انتهای پیام/