علم و ورزش: یکی از هیجان انگیزترین بخش های مسابقات دوچرخه سواری تور فرانسه- توردوفرانس- برای تماشاگران، رقابت تاکتیکی تیم ها در ردیف های جلویی است.

در تلاش برای درک بهتر فعل و انفعالات آیرودینامیکی بین دوچرخه سواران، محققان دانشگاه موناش و موسسه ورزشی استرالیایی دریافتند که میزان اصطحکاک هوا از موقعیت نسبی دوچرخه سواران متعدد تاثیر میگیرد. ناتان بری، دانشجوی دکترا مهندسی مکانیک و هوا فضا، گفت: پژوهش انجام شده توسط گروه ورزشی دانشگاه موناش، به منظور بهبود آیرودینامیک دوچرخه  سواران حرفه ای در حالت افزایش سرعت و حالتپشت سر هم حرکت کردنانجام شده است. افزایش سرعت یا پشت سر هم حرکت کردن، زمانی است که دو یا چند دوچرخه سوار در یک گروه قرار میگیرند. با جریان جا به جا شدن هوایی که توسط نفر اول گروه ایجاد می شود (مانند شکل زیر) تاثیر کشش و مقاومت هوا روی بقیه دوچرخه سواران کم می شود. افزایش سرعت مشخصا می تواند مصرف انرژی را برای حفظ سرعتی خاص به طور قابل توجهی کاهش دهد و همچنین انرژی مصرفی نفر اول و رهبر گروه را نیز اندکی کاهش دهد. سرعت معمول دوچرخه سواران حرفه ای 45 کیلومتر بر ساعت و حداکثر 65 است و 90 درصد نیروی ورزشکار صرف غلبه بر کشش (اصطحکاک هوا) می شود. بنابراین اگر دوچرخه سوار مقاومت هوا را کاهش دهد مشخصا می تواند عملکرد خود را بهبود دهد.

محققان دریافتند که دو دوچرخه سوار به عنوان رهبر می توانند 49 درصد میزان مقاومت هوا را کاهش داده و سرعت پیشرونده را تا 5 درصد افزایش دهند. زمانی که دوچرخه سواران بسیار نزدیک به هم یا در حال سبقت باشند، مقاومت هوا تا  6 درصد بیش از زمانی که تنها باشند افزایش می یابد.

طبق گفته دکتر بری .باهم بودن دوچرخه سواران یک فاکتور مهم در برنده شدن در یک مرحله یا حتی کل تور است، بسیار مهم است که گروه زمانی که در یک خط سرعت، در حال سبقت و یا رفت و آمد هستند به میزان نیروی مقاومت هوا توجه کنند. با توجه به فعل و انفعالات بسیار پیچیده که در دوچرخه سواری جاده رخ می دهد، نتایج این تحقیقات می تواند به تاکتیک های تیمی بالقوه کمک کند

استفاده از تاکتیک های تیمی برای کاهش جزئی در نیروی کشش و مقاومت هوا می تواند منجر به افزایش سرعت در سراسر طول مسیر باشد که در تعیین اینکه چه کسی ابتدا از خط پایان رد می شود بسیار مهم است.

منبع : ساینس دیلی