بشیرآنلاین : اما تحقیقات جدیدی در مورد محدودیت مصرف پروتئین و نیاز واقعی بدن انجام شده که می‌تواند ایده‌هایی جدید را مطرح کند. یکی از پزشکان سرپرست تحقیقات جدید می‌گوید هیچ ایده‌ای وجود ندارد که بشود بر مبنای آن نیاز دقیق پروتئین را مشخص نمود، اما او معتقد است که نیاز واقعی بدنسازان به پروتئین به طرز قابل توجهی کمتر از حدی است که تبلیغ و رعایت می‌شود.

محدودیت‌های آنابولیک پروتئین

یک قانون نانوشته در تغذیه بدنسازی وجود دارد که می‌گوید در هر وعده غذایی باید پروتئین مصرفی‌تان محدود به 30 گرم باشد. بنابراین اگر یک بدنساز 90 کیلویی در حالت ایده‌آل بخواهد به ازای هر کیلو از وزن بدن 7/1 گرم پروتئین بخورد باید روزانه حدود 153 گرم پروتئین مصرف کند. در واقعیت، اکثر بدنسازانی که حدود 90 کیلو وزن دارند به طرز قابل قابل توجهی بیشتر از این پروتئین می‌خورند. توصیه‌های انجام شده براساس پژوهش‌هایی است که روی مصرف و جذب پروتئین در افراد تمرین‌کننده با وزنه انجام شده است.

برخلاف این توصیه‌ها، شنیده‌اید که قهرمانان بدنسازی روزانه 300 گرم یا بیشتر پروتئین مصرف می‌کنند. خیلی از تجویزکننده‌های رژیم و کارشناسان سلامتی که خارج از دروس آکادمیک خود روی تغذیه تحقیقات ندارند به شما می‌گویند که این مقدار پروتئین می‌تواند برای سلامت مضر باشد.
آنها هشدار می‌دهند که این همه پروتئین کلیه و کبد را تحت فشار می‌گذارد که در نگاه اول درست به نظر می‌رسد چرا که کبد و کلیه ارگان‌های اصلی برای تجزیه و تحلیل پروتئین در بدن هستند.
عملکرد عادی کبد و کلیه برای مهار کردن ضایعات تولید شده از متابولیسم مواد نیتروژن‌دار در اثر مصرف مقادیر فراوان پروتئین یک چیزی بیشتر از حد کافی است.
داشتن ناراحتی کبد یا کلیه باعث می‌شود که ناچار به تغییراتی در مصرف پروتئین شوید، اما این موضوع به افراد سالم مربوط نمی‌شود.
برخی از به اصطلاح کارشناسان اظهار می‌کنند که مصرف پروتئین اضافی می‌تواند باعث چاقی شود، چرا که هر گرم پروتئین حاوی 4 کالری است و چون کالری مصرفی اضافی (از هر منبعی حتی پروتئین‌ها) درنهایت مصرف نمی‌شود، به صورت چربی در بدن ذخیره می‌شود.
در افراد فعال سرنوشت پروتئین اضافی، ذخیره‌شدن نیست بلکه تجزیه‌شدن در کبد است.
اینجا باز سؤال دیگری پیش می‌آید: آیا هیچ محدودیتی واقعی برای مقدار مصرف پروتئین در دوره عضله‌سازی وجود دارد؟ چه قانون 30 گرم سال‌هاست که وجود دارد اما منبع آن مشخص نیست.
تحقیقات جدید تأکید می‌کنند که یک محدودیت مشخص برای مصرف پروتئین در هر وعده غذایی وجود دارد. به عنوان مثال مصرف فقط 6 گرم از آمینواسیدهای ضروری باعث به حداکثر رسیدن سنتز پروتئین عضلات بعد از تمرین با وزنه می‌شود.
تحقیقات دیگر توصیه را محدودتر هم کرده‌اند و برخی از آنها می‌گویند که فقط آمینواسیدی به نام لیوسین نقش کلیدی در سنتز پروتئین عضلات بعد از تمرین با وزنه دارد.
تئوری دیگری است که می‌گوید مصرف اضافی پروتئین سنتز پروتئین اصلی خون به نام آلبومین را تحریک می‌کند.
اصولاً آلبومین مثل یک دستگاه ذخیره‌ساز برای پروتئین تصور می‌شود که پروتئین‌ها را برای عضله‌سازی و سنتز کلی در بدن حفظ می‌کند. آمینواسیدهایی که با آلبومین ذخیره می شوند از خطر تجزیه‌شدن در امان می‌مانند.
تا همین اواخر هیچ کس به خودش زحمت نداده بود که توان بدن برای جذب پروتئین در وعده بعد از تمرین وزنه را تست کند که آیا 30 گرم است یا کمتر.
اما یک تحقیق جدید با این موضوع انجام شده است. 6 مرد جوان با میانگین سنی 22 سال در 5 زمان مختلف به آزمایشگاه مراجعه کردند و آنجا تمرین شدیدی روی پا انجام دادند.
بعد از تمرین، آنها نوشیدنی‌هایی حاوی صفر، 10، 20 یا 40 گرم پودر پروتئین تخم‌مرغ کامل را در سری‌های مختلف مصرف کردند.
محققان سنتز پروتئین و تجزیه آن را طی یک سیکل 4 ساعته بعد از پایان تمرین اندازه‌گیری کردند.
آنها همچنین فاکتورهایی مثل سنتز پروتئین عضله که با مصرف آمینواسیدها به‌ویژه آمینوهای شاخه‌ای و لیوسین تحت تأثیر قرار گرفتند را مورد بررسی و توجه قرار دادند.
مولفان این بررسی اظهار کردند که جلسه تمرین خودش اثرات محرک حداکثری دارد که می تواند تأثیر آمینواسیدها را پنهان کند.
در این تحقیق یافته شد که هم سنتز پروتئین و هم سنتز آلبومین خون با مصرف کمتر از 20 گرم پروتئین در یک وعده تا حداکثر ممکن تحریک می‌شد.
مصرف بیشتر از 20 گرم پروتئین در یک وعده باعث افزایش تجزیه پروتئین شد بدون آنکه باعث افزایش سنتز پروتئین شود.
20 گرم پروتئین حاوی 8/6 گرم آمینوهای ضروری بود که درست معادل همان مقداری است که اثبات شد در افزایش سنتز پروتئین عضلات بعد از تمرین وزنه مؤثر است. حداکثر سنتز پروتئین در زمان استراحت نیاز به تنها 10 گرم پروتئین در هر وعده دارد.
دانشمندان اشاره کردند که افزایش نقل و انتقال آمینواسیدهای ضروری به عضلات در اثر تمرین، باعث افزایش سنتز پروتئین عضلات بعد از تمرین وزنه می‌شود.
در حالی که بعضی‌ها طرفدار مصرف مکمل آمینواسیدی بعد از تمرین با هدف تحریک سنتز پروتئین عضلات هستند، در واقعیت مصرف دائم آمینواسیدها در مقادیر زیاد باعث مقاوم شدن عضلات در مقابل سنتز پروتئین می‌شود و آمینوهای اضافی به راحتی تجزیه می‌شوند.
به گفته دانشمندان این تحقیق، سنتز پروتئین را می‌توان با مصرف 20 گرم پروتئین در هر وعده به حداکثر رساند و روزانه هم باید بین 5 الی 6 وعده غذا خورد. هر چه که بیشتر از این حد مصرف شود به سادگی می‌شود و هیچ تأثیر اضافی روی سنتز پروتئین در عضلات ندارد به عبارت ساده‌تر پروتئین اضافی هدر می‌شود.