اولین باری که من در آستانهی کم آبی بدن قرار گرفتم، یک روز در اواسط ماه جولای در تعطیلاتی در کارولینای جنوبی بود. من در اطراف محله، اسکیت میکردم، و چون قرار بود فقط گشت بزنم، هیچ آبی با خودم نبردم. حدود یک ساعت بعد، ناگهان احساس سرگیجه کردم. مطمئن نبودم که چرا سرگیجه گرفتهام، و حدس زدم بخاطر اسکیت سواری باشد.
من بمدت ۱۵ دقیقه زیر سایه یک درخت نشستم، کم کم روبراه شدم، و خیلی راحت روانهی خانه شدم تا از لم دادن زیر باد کولر و نوشیدن یک آبمیوه خنگ لذت ببرم. من در طول مسابقات دوچرخه سواری کوهستان نیز چنین اتفاق ترسناکی را تجربه کرده بودم، اما واقعیت این است که صرفا در شرایطی که به خودتان فشار میآورید یا فعالیت طولانی دارید، دچار کم آبی نمیشوید.
راب پیکلز، مدیر فیزیولوژی در مرکز عملکرد و طب ورزشی CU در بولدر میگوید: تجربه کردن کم آبی خفیف در طول ورزش طبیعی است. بخصوص اگر در گرما باشید و عرق کنید. با اینحال، کم آبی متوسط طولانی مدت یا کم آبی شدید، میتواند برای سلامت شما، بخصوص برای عملکرد کلیههایتان مضر باشد. همهی ما میدانیم که وقتی تشنه هستیم یا دهانمان خشک است، زمان خوبی برای نوشیدن آب است، اما علائم کمتر آشکاری نیز وجود دارند که نشان میدهند شما به زودی دچار کم آبی جدی خواهید شد. پیکلز میگوید که مراقب موارد زیر باشید:
دیدگاه شما