به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش،زهرا احمدی یکی از جوانان و ورزشکاران بهمنماه 1357 در خصوص خاطرات آن روزها به خبرنگار ما گفت : 12 بهمنماه 1357 مردم با شور و شوق زیادی به خیابانها میریختند و بعد از تحمل چندین سال شکنجه مای حکومت شاهنشاهی صبرشان لبریز شده بود ، با ایثارگریها و فداکاریهای رزمندهها تا پای جان خود ایستاده بودند و مبارزه میکردند .
وی ادامه داد: هرروز شاهد تظاهرات پیدرپی در کوچه و خیابانها بودیم و شعارهای مردمی که بوی گل سوسن و یاسمن آید، ما میگوییم شاه نمیخواهیم نخستوزیر عوض میشِ و .........از هر گوشه و کنار شهر به گوش میرسید .
احمدی که در آن زمان دانشآموز 10 سالهای بود اظهار داشت : در آن زمان بااینکه کم سن و سال بودم در تظاهرات شرکت میکردم و حضور فعالی در فعالیتهای مذهبی داشتم ، یاد دارم که عکسهای امام خمینی را در جیبهای لباس خود پنهان میکردیم و در مدارس پخش میکردیم طوری که مسئولین مدرسه آگاه نشوند . (البته به یاد دارم که یکبار عکسها لو رفت و والدین ما را در مدرسه خواستند )
وی آذینبندیهای میدانهای شهر را از هیجانانگیزترین خاطرات آن زمان دانست و گفت: آذینبندی میدانهای شهر نمایش بسیار زیبایی بود و حضور فعال بانوان همیشه درصحنه که در وسط جمعیت قرار داشتند جلوه خاصی به تظاهرات میداد .
بانوی انقلابی تصریح کرد: آن زمان بانوان همیشه در وسط جمعیت قرار میگرفتند و دیگران بهطور زنجیروار گویی که حفاظی برای آنها باشند دورتادور بانوان و جوانان حلقه میزدند.
احمدی درباره شیرینترین خاطره خود گفت: به خاطر دارم زمانی که در مدرسه بودم به دفتر مدرسه رفتم تا گچ بیاورم که نقشه تمام کشورها را روی دیوار دفتر نصبکرده بودند و مسئولین مدرسه در آنجا نشسته بودند که ناخودآگاه این سؤال به ذهنم خطور کرد و با صدای بلند از مدیر مدرسه سؤال کردم که چرا همه کشورها جمهوری هستند و فقط ما شاهنشاهی هستیم ؟؟
و درنهایت با برخورد تند مدیر مواجه شدم و گفتند هیچوقت دیگر این سؤال را از کسی نپرس و کاری نداشته باش .
ورزشکار همدانی بیان داشت: شور و شوق مردم برای ورود امام خمینی وصف شدنی نیست و سر از پا نمیشناختند همهجا شلوغ بود و قلبها به تپش افتاده بود و مردم لحظهشماری میکردند .
وی اظهار داشت : در آن زمان در تمام مساجد پایگاههایی تشکیل شد تا همگی بتوانند در آنجا فعالیت کنند ومعمولا کسانی که می خواستند در تظاهرات شرکت کنند گرد هم می آمدند .
دیدگاه شما