به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش،به نقل از  طبس نیوز، اولین بانوی مدال آور ورزشی در رشته کاراته است، کسی که از شش سالگی این ورزش را شروع و در ۱۴ سالگی در نخستین مسابقه کشوری خود شرکت و مقام اول این رقابت ها را کسب کرد و از آن پس به صورت حرفه ای آن را دنبال کرد.

او در خانواده‌ای پنج نفره بزرگ شد که پدر و مادر و دو خواهر همواره حمایتش کردند و البته در این خانواده تنها او  به ورزش حرفه ای  علاقه دارد.

وی به تازگی از مسابقات بین المللی به کشور و شهر خود بازگشته، به این بهانه سری به خانه این بانو که اکنون متاهل است و فرزند یک ساله دارد رفتم.

وارد که شدم خانه مملوء از جمعیتی بود که برای تبریک به آنجا آمده بودند بنابراین تصمیم گرفتم گفتگوی خود را به روزهای بعد موکول کنم.

گرچه اخبار درخشش این بانو از این رسانه بارها منتشر شده است اما اکنون مصاحبه کوتاه ما با جوان ورزشکار و نائب قهرمان مسابقات بین المللی تقدیم به مخاطبین عزیز طبس نیوز می‌شود.

خودتان را معرفی کنید و بفرمایید از چند سالگی وارد این حرفه ورزشی شدید؟

زهرا تقیان هستم متولد ۱۳۷۳، از ۶سالگی کاراته را شروع کردم.

درمورد پیگیریای جدی مادرتان در به ثمر رساندن ورزش شما بفرمایید؟

من ۶ساله که بودم به دلیل فعالیت زیاد در این رشته، مادرم من را به ورزش رزمی برد، تا کمربند زرد کارکردم و پس از آن مربیم رفتند و در مشهد زندگی کردند.
مادرم چون دید من به کاراته علاقه دارم سه ماه تابستان مدام من را به مشهد میبردند و در آنجا ادامه آموزش هایم را دیدم و در مسابقات شرکت میکردم.

اگر حمایت های مادرم نبود شاید من در همان کمربند زرد میماندم و پیشرفتی هم نداشتم.

نزدیک ترین مسابقه ای که پیش رو دارید چیست و آیا آمادگی کامل دارید؟

مسابقات کشوری است که در شهریور ماه برگزار میشود و انشاالله قرار است طبس میزبان مسابقات باشد.

از نظر آمادگی همیشه خودم در باشگاه و یا در خانه تمرین دارم ولی به صورت حرفه ای یا اینکه مربی بالاسرم باشد خیر.

توضیح مختصری در مورد مسابقاتی که در کشور گرجستان برگزار شد بدهید؟

مسابقات بین المللی گرجستان با حضور ۱۰ کشور برگزار شد و من از طرف فدراسیون کاراته جمهوری اسلامی ایران به این مسابقات دعوت شدم.

سطح مسابقات بالا بود و در طی دو روز انجام شد که کشور گرجستان مقام اول، آذربایجان دوم وایران مقام سوم را کسب کرد و من در این رقابت موفق به کسب نایب قهرمانی در وزن خودم شدم.

چند روز آنجا بودید؟

هشت روز در گرجستان بودم.

در عکس های اهدای مدال با فرزندتان بودید برای شما این شرایط سخت نیست؟

بله با پسرم رفته بودم.

خیلی سخت بود با بچه کوچک مسابقه دادن، اما وقتی انرژی مثبت از پدر و مادرم میگرفتم و حمایت های همه جانبه شوهرم رو میدیدم این سختی برایم شیرین می‌شد.

می‌توان گفت شما اولین بانو در طبس هستید که در این رشته صاحب افتخار شدید؟

بله همین طور است.

با این حساب باید اساتید و مربیانی خارج از طبس داشته باشید؟

بله در طبس که استاد خوبم خانم شهره امیرسهرابی برایم زحمت کشیدند و بعد از ایشان من را به خانم گلپرور در مشهد معرفی کردند که واقعا زحمت کشیدند که من توانستم به این جایگاه برسم.

از افتخارات خودتان بگویید و از مدال ها و مهمترین مسابقاتی که تاکنون شرکت کردید؟

۷ دوره مسابقات کشوری شرکت کردم، دو دوره مسابقات بین المللی که مهمترین مسابقاتم همین مسابقات اخیر در گرجستان بود.

۲ مدال طلای کشوری، ۲ مدال نقره کشوری، ۳ مدال برنز کشوری، ۲ مدال طلای مسابقات بین المللی هند و یک مدال نقره بین المللی گرجستان از مهمترین مدال هایی بود که کسب کردم.

آرزوی ورزشی شما چسیت؟

آرزوی من این است که نتیجه زحمات خودم و کسانی که برایم زحمت کشیدند را در المپیک ۲۰۲۰ ببینم.

انشاالله اگه استارت کارم را از الان بزنم و تمرین حرفه ایم را انجام بدهم قطعا موفق خواهم شد.

و دیگر اینکه شاگردای من که آرزویشان این است کاراته را به صورت حرفه ای دنبال کنند و بتوانم به آرزویشان برسانم.

شما در طبس مربی هم هستید، آیا شاگردانتان هم توانستند کسب افتخار کنند؟

بله من ۸سال در طبس مربیگری می‌کنم و تا الان شاگردانم  ۴دوره مسابقات کشوری شرکت و افتخار آفرینی کردند و مقام های اول،دوم و سوم را کسب کردند.

چقدر نقش همسرتان در موفقیت هایی که داشتید سهیم میدانید؟

همسرم برای کاراته و حتی اعزام من کار خود را رها می‌کردند و پیگیر ورزش من بودند و برای پیشرفت من از هیچ کاری دریغ نداشتند، من این جایگاهی که دارم را مدیون شوهرم هستم.

درضمن بعد از یکسال تلاش خودم و همسرم توانستیم برای اولین بار مجوز برگزاری مسابقات کشوری کاراته بانوان در استان و طبس را بگیریم که امیدوارم با حمایت همه مسِولین بتوانیم به نحو احسن این مسابقات را در شهریورماه برگزار کنیم.

از مشکلات سد راه خود بگویید؟

نداشتن مربی و نبود یه سالن مجهز و تمام وقت برای تمرین از جمله مشکلات پیش روی من بود.

[img_2680]

توصیه شما برای کسانی که در ابتدای راه هستند چیست؟

اینکه هیچ کاری نشد ندارد و نبود امکانات نمی‌تواند مانع پیشرفت شود و بچه، همسر و مشکلات زندگی همه بهانه است.

اگه کسی مصمم به کاری باشد و بخواهد پیشرفت کند یک یاعلی بگوید و سفت و سخت برای هدفش تلاش کند و مطمئن باشد به هدفش می‌رسد.

از چه کسانی می‌خواهید تشکر کنید؟

در پایان هم از همسرم پدر، مادرم و فرماندار محبوب جناب آقای مهندس طلایی، شهردار عزیز جناب آقای مهندس طوسی و سرکار خانم زجاجی مسئول کمیسیون امور بانوان فرمانداری تشکر ویژه دارم که همیشه و در همه مراحل به هر نحوی حمایت کردند و باعث دلگرمی بنده شدند.

امیداورم با وجود این عزیزان اتفاقات خوبی در ورزش به خصوص ورزش بانوان بیوفتد و بانوان طبسی بتوانند پرچم طبس را در ایران و بیرون از مرزهای ایران به اهتزاز در بیاورند.

انتهای پیام/