به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش،ایرانگرد همدانی محمود فارسی این بار برای معرفی آیین های عاشورایی به شهر تاریخی زنجان سفر کرده است که در ادامه مطالب این جوان با ذوق را می خوانیم .

تا دهه های قبل زنجان به داشتن مناظر طبیعی، باغات میوه و آثار تاریخی مشهور بود، اما سالها است علاوه بر اینها به شور حسینی و مراسمات مذهبی نیز شناخته می شود.

امروز زنجان  به مرکز وحدت و یکپارچگی در برگزاری مراسم سوگواری شهدای واقعه کربلا تبدیل شده و عزاداران از مناطق مختلف خودشون رو به زنجان می رسانند.

سفر یک روزه ما از صبح جمعه 7محرم آغاز شد و به سمت استان زنجان حرکت کردیم.

بازدید از سومین بنای گنبدی بزرگ جهان (گنبد سلطانیه) و خانقاه صوفیان در شهر سلطانیه از برنامه های صبح و شرکت در مراسم عزاداری عاشوراییان در حسینیه اعظم زنجان برنامه عصر گروه بود.

ابتدا به سراغ خانقاه چلبی اغلو رفتیم،ساختمانی مربوط به حدود 600 سال قبل که چلبی اغلو یکی از شاگردان عارف و شاعر بزرگ، مولانا آنجا به زندگی و تربیت شاگردان مشغول بوده و پس از آن نیز صوفیان این محل را به مدرسه تبدیل می  کنند.

هم اکنون در لیست آثار ملی ثبت شده و با وضعیت نه چندان خوب (ترک در گنبد بنا به وضوح قابل مشاهده بوده و دیوارها نیز آسیب دیده است) مورد بازدید گردشگران قرار می گیرد.

دومین مقصد ایرانگرد در این سفر یک روزه گنبد سلطانیه بود، اثری ثبت شده در فهرست آثار جهانی یونسکو و متعلق به دوره ایلخانی است، بنایی عظیم و با شکوه که هنر معماری آن دوره را به رخ می کشد .

این بنا نیز همچون خانقاه چلبی اغلو شرایط خوبی نداشته و به مرمت فوری نیازمند است. البته از چند سال قبل داخل ساختمان داربست هایی قرار داده شده تا امر مرمت انجام شود اما تا امروز این مرمت صورت نگرفته و بنای جهانی گنبد سلطانیه هر روز زخمهای بیشتری برمیدارد و چنانچه به همین منوال ادامه پیدا کند اتفاقات خوبی برای این اثر تاریخی رخ نخواهد داد.

سلطانیه شهری کوچک اما با صفا است و مردمانی مهمان نواز دارد. پس از ساعتی گشت و گذار و بعد از اذان ظهر سلطانیه را به مقصد زنجان ترک کردیم. صرف نهار و کمی استراحت و سپس حرکت به سمت مرکز شهر برای حضور در جمع میلیونی عزاداران حسینی در حسینیه اعظم زنجان.

جایی که خیابانهای اطراف مملو از ارادتمندان به آن حضرت بود و در یوم العباس در رثای رشادت های سردار رشید کربلا و همچنین مظلومیت امام حسین نوحه سرایی میشد.

مراسمی با شکوه که وحدت و یکپارچگی مردم را نشان میداد و همگی زیر بیرق امام حسین سینه میزدند.

دسته های عزاداری از شهرهای مختلف کشور وارد زنجان شده و در کنار حسینیه اعظم یکی میشدند، گویی تنها یک دسته عزاداری وجود دارد.

این مراسم تا نماز مغرب ادامه داشته و پس از اقامه نماز مغرب و عشاء در امامزاده ابراهیم به پایان رسید.

انتهای پیام/