وقتی زود به زود غذا می خوریم حساسیت به انسولین ضعیف می شود، قند خون در معرض تغییرات پی در پی قرار می گیرد، و در بلند مدت بدن به انسولین مقاومت بیشتری نشان می دهد. همچنین کاهش چربی نیز سخت تر می شود. وقتی بدن در حالت روزه داری ( شکم خالی ) قرار می گیرد کمتر انسولین آزاد می کند، بنابرین حساسیت به انسولین کمتر می شود و فرصت بهتری برای کاهش وزن به وجود می آید. دیگر مزیت ورزش با شکم خالی افزایش هورمون رشد انسان است، البته در کنار خواب مناسب و ورزش مرتب.
هورمون های رشد به ساخت بافت عضلانی جدید، چربی سوزی و بهبود کیفیت استخوان ها و بدن کمک می کند. ورزش با شکم خالی همچنین کمک می کند مواد مغذی به صورت موثر تری توزیع شوند و تجمع چربی بدن را نیز به حداقل می رساند. وقتی ورزش می کنیم سطح تستوسترون بالا می رود، که به ساخت بافت جدید عضلانی و بالا رفتن انرژی کمک می کند. به همراه هورمون رشد، ترکیب این دو ( هورمون رشد و تستوسترون ) کمک می کند عضله بدون چربی بسازید و بالا رفتن این دو هورمون در بدن باعث افزایش چربی سوزی نیز می شود.
همچنین تحقیقات نشان داده افراد هنگام انجام ورزش هایی که شدتشان بالاست با شکم خالی بهتر چربی می سوزانند. با این حال در مواردی هم ورزش با شکم خالی باعث اختلال در عملکرد ورزشکار شده است. اما این اتفاق بیشتر در ماه رمضان که مصرف مایعات نیز در زمان روزه داری ممنوع می باشد رخ داده است. دیگر تحقیقات نیز نشان داده اند در اولین 90 دقیقه ورزش، مقدار چربی سوزی با شکم خالی یا شکم پر فرقی ندارد.
در این تحقیقات مشخص شد افرادی که با شکم خالی ورزش می کردند بعد از 90 دقیقه نتایج بهتری دریافت کردند، این یعنی باید ساعت ها ورزش کنید تا بتوانید با شکم خالی بهتر نتیجه بگیرید. اما این موارد مزایای اینگونه ورزش کردن را نمی تواند از چشم بیاندازد.
ورزش کردن با شکم خالی همچنین سوزاند بافت های پروتئینی برای تولید انرژی را افزایش می دهد. ورزش کردن در این شرایط باعث افزایش بهره وری ذخیره سازی گلیکوژن نیز می شود. روزه داری باعث می شود تا بدن با سوخت و ساز موجود بهتر سازگار شود، آنگاه وقتی قبل از ورزش غذا بخورید نتیاج بهتری می گیرید. بهبود قابل توجه در به حداکثر رسیدن مصرف اکسیژن شخص دیده می شود. بخش جدایی ناپذیر برای ورزشکاران استقامتی همین حجم اکسیژن است.

ورزش با شکم پر

وقتی قبل از ورزش غذا می خورید، می توانید ورزش را با شدت بیشتر و در مدت طولانی تر انجام دهید، نتیجه اش هم ساختن عضله بیشتر است. هر چقدر در طول ورزش بیشتر کربوهیدرات بسوزانید بعد از ورزش بیشتر چربی خواهید سوزاند.
بدن برای کار کردن به انرژی نیاز دارد و غذا خوردن قبل از ورزش مصرف اکسیژن پس از ورزش را افزایش می دهد. به مقدار کالری که بعد از ورزش کردن می سوزانید ( EPOC ) می گویند. بیشتر کالری که می سوزانیم از چربی می آید. این یعنی بعد از ورزش بیشتر چربی میسوزانیم تا در طول آن ( وقتی قبل از ورزش غذا خورده باشیم ).
خوردن غذا قبل از ورزش همچنین باعث می شود بعدا در طول روز کمتر کالری مصرف کنید. این تاثیر به این دلیل است که وقتی ورزش می کنید بدن بهتر و موثرتر از موا مغذی و کربوهیدرات هایی که دریافت کرده استفاده می کند. تحقیقات نشان داده افرادی که قبل از ورزش کربوهیدرات های پیچیده استفاده می کنند در طول روز از دیگران کمتر غذا مصرف می کنند. در پایان باید گفت موقعیت درست و اشتباهی وجود ندارد، افراد مختلف نیاز های مختلف دارند. پس چه با شکم خالی چه با شکم پر ورزش کنید. همه چیز به نحوه ی پاسخ دهی بدنتان و اینکه در چه حالتی راحت تر است بستگی دارد.
عوامل بسیاری به چگونگی عملکرد بدنتان مربوط می شود، یعنی چیزی که برای شما کار می کند شاید برای شخص دیگر کار نکند. به بدن خود گوش دهید و تنظیمات را بر آن اساس انجام دهید. خودتان بهتر از هر کسه دیگر خود را می شناسید.

منبع:دکتر کرمانی 

انتهای پیام/