به گزارش همدان ورزش؛ انسیه مختاری نژاد ورزشکار همدانی به مناسبت آغاز امامت ولی عصر (عج ) در یادداشتی آورد: کم سن و سال تر که بودم، دنیایم کم رنگ تر بود.

رنگی بود، اما کم رنگ، اما نه آنقدر کم رنگ که یادم نیاید هرسال برای سالروز امامتت چه حال و هوایی در خانه مان بود.

پدرم شمعدانی ها را نماد انتظار میدانست و مادرم نرگس را هر کدام هم سعی داشتند گلدان بیشتری را آب پاشی شده در حیاط و کوچه ی پر از ریسه  محله بگذرانند.

بالاخره هرکسی یک چیز را نماد انتظار میدانست مثل من که ریسه های رنگی و آویزان شده بر در و دیوار محله برایم نمادی از انتظار برای تا بود.

مادربزرگ نماد انتظارش فانوس بود و یک پنجره و پدر بزرگ که زیر سایه ی دیوار نشستن و تکیه زدن به عصایش و به دور دست ها خیره شدن، نماد چشم انتظاریش بود...

انگار که چالش مانکن بود و همه در حالت انتظار مخصوص به خود، ثابت ایستاده بودند حالا کاش انتظار تو هم چالش شود، شاید همه برای لحظه ای هم که شده به یادت بیفتیم.

آخر میدانی دغدغه ها زیاد شده
صورت مسئله که تویی را پاک کرده ایم و به دنبال حل مسئله ایم، بدون اینکه بدانیم سوال بزرگ زندگی چه بوده
گم کرده ایم، هر کسی چیزی را، یکی وجدانش را، دیگری اخلاقش را ، آن یکی دلش را
من هم خودم را...
ما هردو منتظریم
ما مردمان بی خبر، منتظر معجزه ی ظهورت
و شما بنده ی برگزیده ی خدا منتظر 313 یارت...
کاش زود برسد، کاش انتظار نصفه و نیمه مان زود به پایان برسد، کاش زود بهار شود.
خوش به حال آخرین بهار، خوش به حال آخرین نجات، خوش به حال 313مین یار...