زاوش محمدی: اگر یک بار به عنوان تماشاگر در ورزشگاه آزادی روی سکوهای قدیمی این استادیوم حضور پیدا کرده باشید، ممکن است چیزهایی را با چشمان تان ببینید که باورش کمی سخت است.از فحاشی و حرکات موزون و نشانه های بی ادبی حرف نمی زنیم،از پدیده ای حرف می زنیم که اپیدمی شده است و روز به روز هم ابعاد آن دارد گسترده تر می شود.البته این فقط بخشی از یک فاجعه است که دارد به بدترین شکل ممکن خودنمایی می کند.

در دیدار هفته گذشته پرسپولیس تهران و سپاهان اصفهان در ورزشگاه آزادی جمعیتی بالغ بر 80 هزار نفر حضور پیدا کردند که به نسبت سایر مسابقات حضور چشم گیری به حساب می‌آمد اما اتفاقی که شاید اقبال عمومی را خدشه دار کرد، درگیری هواداران دو تیم بود. هوادارانی که برای تماشای بازی فوتبال به استادیوم آمده بودند اما به یکباره فضای استادیوم به کلوسئوم روم تغییر کرد. هواداران که بهتر بگوییم هولیگان‌ها با سنگ و صندلی‌های شکسته به جان یکدیگر افتادند و از خجالت یکدیگر درآمدند. اما اتفاق تلخ دیگری که مکرر در ورزشگاه رخ می دهد و حتی شایعه شد که این بار هم یک قربانی گرفته است، استفاده از مواد مخدر  است. بسیاری از تماشاگران به راحتی از مواد مخدر در حین تماشای مسابقه استفاده می کنند و هیچ مقام مسئولی هم نیست که به آنها تذکر بدهد.

اواسط فصل گذشته بود که سازمان لیگ فدراسیون فوتبال در اقدامی،کشیدن سیگار در ورزشگاه‌ها را ممنوع اعلام کرد. این اتفاق در حالی رخ داد که برای ۳ الی ۴ هفته به طور جدی این موضوع پیگیری شد و تماشاگران با محدودیت استعمال سیگار در ورزشگاه ها روبرو شدند اما بعد از گذشت ۳ ماه این موضوع به حالت تعلیق در آمد و تماشاگران به راحتی توانستند سیگار را وارد ورزشگاه کنند. اما مسئله ای که خارج از حالت عرف در حال رخ دادن است استعمال مواد مخدر در بین هواداران است.می گویند"گل"،می گویند "شیشه"و می گویند...اما نکته اینجاست که هیچ مقام مسئولی در ورزشگاه اظهار نظر روشنی در این مورد نمی کند و اوضاع هر روز بدتر از دیروز می شود.

تماشاگران مواد مخدر "گل" را دست به دست و مصرف می کنند. در روزهایی که بحث حضور بانوان و خانواده‌ها در استادیوم مطرح می شود، استعمال و انجام چنین رفتارهایی باعث می شود تا همچنان استادیوم‌ها مختص آقایان باشد و حتی جای مناسبی برای کودکان و نوجوانان نباشد. 

طبق قانون مجازات اسلامی استعمال مواد مخدر به هر طریقی جرم محسوب می شود و حمل آن هم جرم سنگین تری دارد و به عنوان قاچاق و حمل یک ماده ممنوعه محسوب می شود. در راستای این اتفاق برای فرد خاطی جریمه سنگین و زندانی در نظر گرفته می‌شود؛ اما اینکه چطور تماشاگرها به راحتی مواد مخدر را با خود حمل می‌کنند و با وجود عبور از گیت ها و گشتن، آن ها باز هم می توانند ماده ممنوعه را به ورزشگاه آورده و با خیال راحت آن را مصرف کنند جای سوال دارد که فدراسیون فوتبال و زیرمجموعه آن یعنی سازمان لیگ باید پاسخ قابل توجهی به این موضوع دهند.اینکه چطور نتوانستند بعد از گذشت این همه سال چنین موضوعی را بررسی و با آن به طور جد مقابله کنند. 

اواسط سال گذشته و در حاشیه بازی پرسپولیس و کاشیما آنتلرز ژاپن در فینال لیگ قهرمانان آسیا، گیت‌هایی نصب شد که هزینه های زیادی برای وزارت ورزش و سازمان تامین و نگه داری اماکن ورزشی داشت اما پس از گذشت حدود هفت ماه از نصب این گیت‌ها، دیگر از آنها استفاده نمی شود و هواداران به راحتی می توانند هر نوع ماده ممنوعه ای از جمله سیگار و مواد منفرجه را وارد استادیوم کنند. 

سردار مطهری‌‎زاده، رئیس یگان ویژه ورزشگاه آزادی هم در این باره توضیحاتی داد که در نوع خود جالب بود. او اعلام کرد این افراد به شکلی مواد را پنهان می‌کنند و داخل ورزشگاه می‌برند. او درباره ترفندهای این افراد می‌گوید: «یک‌سری افراد جاساز غیرمعقول می‌کنند و مواد را داخل ورزشگاه می‌برند. دیگر نمی‌توان آن‌ها را این‌قدر ریز گشت. به هر حال چند ده هزار هوادار می‌آیند. ما اگر بخواهیم همه را خیلی جزئی بگردیم ممکن است باعث ناراحتی خیلی از مردم و هواداران شود. متأسفانه افرادی هم که مواد می‌آورند هیچ ابایی ندارند. ما هم در ورزشگاه آزادی سیستم اسکن‌بادی نداریم. اگر بود خیلی برایمان کار راحت‌تر می‌شد ولی مجبوریم به سیستم سنتی عمل کنیم.» او مورد دیگری هم می‌آورد و می‌گوید: «بعضی‌ها حتی مواد را می‌بلعند و داخل ورزشگاه می‌برند. ما خیلی وقت‌ها موارد را کشف می‌کنیم. بعضی‌ها حتی داخل دهان‌شان می‌گذارند تا داخل بیاورند.»