1. چشمهای ورمکرده
کاهش میزان پروتئین پلاسمای خون منجر به حالتی به نام Oedema می شود. این کاهش پروتئین ممکن است توسط ریهای ایجاد شود که به قدر کافی آهن دریافت نمیکند. در واقع کمخونی حاصل از کمبود آهن برای ساختن هموگلوبین است که منجر به ایجاد ورم میشود.
2. گونههای پفآلوده
گونههای پفکرده میتوانند ناشی از غدد بزاقی متورم باشند و عدم تعادل پروتئین-کربوهیدرات را به خوبی نشان دهند. این تورم ممکن است در هر مرحلهای از بیماری رخ بدهد و منجر به پژمردگی و افت این بافت گونه شود.
3. دست های متورم
کمبود پروتئین عملکرد و ظاهر ماهیچه ها را تحت تاثیر قرار می دهد. علت این است که وقتی بدن از رژیم غذایی پروتئین کافی دریافت نمی کند، برای جبران به سراغ منابع دیگر در بدن میرود که یکی از اینها، لایه های ماهیچهای است. بدون پروتئین، حفظ تعادل آب بدن به هم خورده و بدن آب را به شیوه نادرستی ذخیره میکند و منجر بهEdema میشود؛ وضعیتی که در آن آب بیش از حد زیر پوست جمع میشود و دست ها ورم میکنند چون بدن پروتئین را از بافتهای این ناحیه مصرف میکند.
4. موهای ظریف
ظرافت موها علاوهبر علل ژنتیکی میتواند به خاطر کمبود پروتئین باشد. در این صورت بدن شروع به «حفظ منابع» میکند و جلوی رسیدن پروتئین ارزشمند به موها و ناخن ها را میگیرد. به همین خاطر علائم مربوط به مو و ناخن شاخص های مهمی در تشخیص کمبود پروتئین به حساب میآیند.
5. پوست خشک
کمبود پروتئین می تواند به خشک، شکسته و فَلسی شدن، تغییر رنگ و ایجاد لکه هایی شبیه به آفتابسوختگی روی پوست منجر شود. آسیبدیدن پوست راه ابتلا به عفونتهای قارچی مانند Candida را باز میکند.
6. ابهام ذهنی
کمبود این ماده ضروری به کند شدن عملکرد مغز و افت عملیات شناختی منجر می شود. پروتئین در کمک رسانی به ارتباطات نورونی در مغز و در سراسر بدن نقشی اساسی دارد.
7. احساس سستی
احساس خستگی مفرط و سطح انرژی پایین علائم دیگر کاهش پروتئین است. وعدههای غذایی غنی از پروتئین، انتقال دهنده های عصبی را که فعالیت، هوشیاری و انرژی را تقویت میکنند، ارتقا می دهند.
البته این علائم به این معنی نیست که هر کس دارای آنها بود حتما کمبود پروتئین دارد بلکه مشکلات دیگری هم می تواند این عوارض را ایجاد کند.
روزانه 0/8 گرم به ازای کیلو گرم وزن بدن، پروتئنی مورد نیاز است مثلا در یک فرد 70 کیلویی، 56 گرم پروتئنی در روز نیاز است.
انتهای پیام/
دیدگاه شما