اگر چه در در آن ورزش ها قدرت یک بخش مهم در کسب موفقیت ها می باشد اما حیاتی ترین عامل نیست در ورزش پاورلیفتینگ قدرت موضوع اصلی بوده و قوی شدن هدف نهایی می باشد .

 باید بدانیم که خصوصیات مشترکی بین پاورلیفتینگ ,وزنه برداری المپیکی و پرورش اندام وجود دارد و این موضوع به سادگی در تمرینات این ورزش ها قابل مشاهده است .
پرس سینه ,اسکوات و ددلیفت برای وزنه برداران و بدنسازان اصلاحات ناشناخته ای نیستند و از سویی دیگر حرکات جلو بازو دراز و نشست, کشش یک ضرب قدرتی ,کشش دو ضرب قدرتی, قایقی با هالتر و غیره برای پاورلیفتر ها کلمات ناآشنایی نمی باشند

فرق اساسی بین پاورلیفتینگ ,پرورش اندام و وزنه برداری المپیکی از نظر علمی نیست , بلکه از نظر تصمیم می باشد سه ورزش یاد شده به خوبی اثرات کار با وزنه را بر روی بدن نشان داده اند در پرورش اندام نتیجه مسابقه از نظر کیفیت یعنی اعداد وزنه هایی که ورزشکار قادر به جابجایی یا بلند کردن آنها می باشد هدف اصلی است .
اگر بخواهیم این تفاوت ها را از نظر روانشناسی مورد بررسی قرار دهیم باید مقایسه زیر را در نظر بگیریم فرض کنید که یک اتومبیل فراری موجود می باشد اشخاصی مثلا می خواهند همین اتومبیل را در یک نمایشگاه به معرض دید عموم بگذارند در عین حال ممکن است افرادی دیگر مایل باشند که این ماشین را در مسابقه به کار ببرند هر دو گروه به خود اتومبیل علاقمند و در نهایت از استفاده از آن لذت می برند در حالیکه نگرش آنها به نوع استفاده از آن متفاوت است
اگر شما مسئول طراحی یک متد واقعا علمی جهت سنجش قدرت بودید احتمالا یک سیستم بلند کردن وزنه توسط عضلات مختلف را در نظر می گرفتید و آنگاه قدرت هر عضله با مقدار وزنه هایی که قادر به جابجا کردن آنها بود مورد سنجش قرار می گرفت این موضوع به صراحت چگونگی پیدایش و توسعه ورزش پاورلیفتینگ را توجیه می کند
در طی سال های قبل از ۱۹۶۴ میلادی یعنی سالی که ورزش پاورلیفتینگ رسما به وجود آمد مسابقات بلند کردن وزنه در حرکات مختلف که به اصطلاح odd-lifts نامیده می شند غالبا به همراه مسابقات وزنه برداری و بدنسازی برگزار می شد این مسابقات نمایشی غالبا در بردارنده ۲ الی ۳ حرکت مختلف جهت سنجش قدرت عضلات بود بعضی از انواع این حرکات عبارت بودند از پرس سینه باهالتر, ددلیف, اسکوات, پرس ها با هالتر از پشت گردن پرس نظامی جلو بازو باهالتر و البته حرکات دیگری نیز وجود داشت.
در اوایل ۱۹۵۷میلادی حرکات قدرتی شامل جلو بازو با هالتر, پرس سینه و اسکوات بودند که جهت سنجش قدرت فرد شرکت کننده در مسابقه به کار گرفته می شدند.
هر یک از سه حرکت قدرت گرو های عضلانی را که بیشترین اهمیت را به کل بدن دارا بودند به نمایش می گذاشتند و البته در آن زمان اینگونه تصور می شد که برنده چنین مسابقه ای حقیقتا از تمامی رقبایش قوی تر می باشد تااینکه در سال ۱۹۶۴ در کشور امریکا سه حرکتی که امروز به عنوان مواد مسابقات ورزشی پارولیفتینگ در ان کشور برگزار گردید مواد مسابقات شامل اسکوات, پرس سینه و ددلیفت بود که هم اکنون اجرا می شود.
پس از امریکا کشور انگلستان نیز بلا فاصله مسابقاتی در زمینه این ورزش در سطح ملی برگزار کرد و در مدت کوتاهی با پیوستن سایر کشورها فدراسیون بین المللی پارولیفتینگ(IPF) تشکیل شد هم اکنون بیش از ۱۰۰ کشور می توانند در مسابقات قهرمانی جهان شرکت نمایند در اواسط دهه هشتاد میلادی کمیته بین المللی المپیک پاورلیفتینگ را به عنوان یک ورزش مورد شناسایی قرار داد اما این شناسایی توسط این کمیته به این معنی نیست که پاور لیفتینگ به عنوان یک برنامه ورزشی در بازی های اینده المپیک انجام خواهد شد .
اگر چه قدمی هرچند کوچک در راه شناسایی این ورزش به عنوان یک ورزش المپیکی به شمار می رورد.
ازسویی دیگر ازسال ۱۹۸۰میلادی اتحادیه بین المللی بازی های جهانی) (IWGAتاسیس یافت پارولیفتینگ عضو رسمی این اتحادیه بوده است.
برنامه های تمرینی ورزش پاورلیفتینگ همانند تمرینات ورزش های وزنه برداری و پرورش اندام بر اساس تیپ های بدنی اشخاص و استعداد های وراثتی طراحی میشود.
افرادی که به تازگی شروع به انجام های تمرینات این رشته ورزشی می کنند باید همانند یک بدنساز مبتدی مدتی در حدود ۳الی ۶ماه را صرف انجام تمرینات اساسی نمایند تا به تدریج امادگی لازم را جهت اجرای تمرینات شدیدتر بعدی به دست آورند ورزش کاران پیشرفته پاورلیفتینگ همانند ورزش کاران رشته های ورزشی دیگر و به ویژه باتوجه به طبیعت یک ورزش برنامه های تمرینی سالیانه خود رابراساس تعداد مسابقاتی که باید درطول سال دران شرکت نمایند پی ریزی و اجرا می کنند.
غالبا ورزشکاران این رشته درهرسال دربیش از دو الی سه مسابقه شرکت نمی کنند انها در هرفصل تمرینی ازاصل سیکل بندی کردن تمرینات(CYCLING TRAINING) استفاده می کنند معمولا هرسیکل تمرینی حداقل۸ هفته و حداکثر۱۶هفته به طول می انجامد که سیکل ۱۶هفته ای قویا توصیه می شوند.
توضیح اینکه اگر ورزشکاری بخواهد ازاین سیکل ۱۶هفته ای استفاده کند یقینا وی باید درهفته هفدهم در مسابقه شرکت نماید.
هرسیکل به ۲ بخش عمده تمرینات امادگی عمومی در تمرینات زیر بنایی (FOUNDATION TRAINING PHASE) یا (PREPARATION PHASE)و تمرینات شدید (INTENSITY PHASE) تقسیم می شود.
مرحله آماده گی عمومی ۴ هفته به طول می انجامد و حرکات برنامه در ۴ ست ۸ الی ۱۲تکراری انجام می شوند مرحله تمرینات سنگین یا شدید۱۲هفته به طول می انجامد و حرکات اساسی مسابقه ای ۵ الی۸ ست و در تکرار های یک الی سه تکراری اجرا می شوند که تشریح کامل تمامی مراحل یادشده باید در مقاله ای دیگر توضیح داده شوند سه حرکت اسکوات پرس سینه و ددلیفت در ورزش پاورلیفتینگ حرکات مسابقه ای نامیده می شوند و برای بالا بردن سطح توانایی ورزش کار دراین حرکت در تمرینات متنوع پرورش اندام و وزنه برداری تحت عنوان حرکات کمکی سود جسته می شود.
در حرکت اسکوات در حرکاتی نظیر پرس پا ,جلو ران و پشت ران و برای حرکت پرس سینه ازحرکاتی نظیر پرس های ایستاده یا خوابیده ,پرس دست جمع با هالتر خوابیده ,برد پرس و غیره و برای حرکت ددلیفت در حرکاتی مانند بارفیکس ,کشش عضلات پشتی بزرگ قایقی باهالتر, یا ماشین قایقی ایستاده با هالتر شراگ با هالتر کشش بلند یک ضرب یا دوضرب سلام ژاپنی و غیره استفاده میشود.
ورزشکاران باتوجه به تجربیات شخصی و راهنمایی های مربی برای هر حرکت مسابقه ای ۲الی ۴ حرکت کمکی رادرنظرگرفته و در دوهفته مانده به یک مسابقه تمامی این حرکات حذف شده و فقط روی حرکات مسابقه ای تمرکز میشود همانطور پیشتر نیز توضیح داده شده براساس تیپ های بدنی و شرایط زندگانی و استعداد های ژنتیکی برنامه های متنوعی میتواند برای ورزشکاران رشته پاورلیفتینگ طراحی شود که این برنامه اساسا متکی به اصل تمرینی اسپلیت بخش کردن عضلات دریک برنامه می باشند.
برنامه های تمرینی اسپیلت متنوع بوده۳,۴,۵وحتی ۶ روز درهفته اجرا میشوند اما ان روش تمرینی که بیشترین طرفدار را دارد روش تمرینی چهارجلسه در هفته می باشد حرکات اسکوات و پرس سینه به طول هفته یک بار سنگین و باردیگر در همان هفته باوزنه سبک الی متوسط انجام شده و حرکت ددلیفت هفته ای یک جلسه یا در هر ده روز یک جلسه انجام می شوند هرچند قهرمانانی وجود دارد که برنامه های تمرینی انها مبتنی برروش فوق الذکر نبوده و در طول هفته حرکات اسکوات پرس خوابیده سه بار و حرکت ددلیفت را۲مرتبه انجام می دهند .
در اینجا جهت اشنایی بیشترخوانندگی عزیزالگو تمرینی ۴ جلسه در هفته و یک الگو تمرینی شامل هفته ای۶ جلسه تمرین در هفته که توسط قهرمانان بزرگ انجام میشود را تقدیم می کنیم
الف: الگو ی تمرینی هفته ای ۴ جلسه برای ورزشکاران پاورلیفتینگ
شنبه: پرس سیینه + حرکات کمکی عضلات سینه + تمرینات عضلات جلو بازو و پشت بازو + تمرین شکم
یکشنبه: اسکوات سنگین همراه باحرکات کمکی پا + حرکات کمکی عضلات شانه
سه شنبه : پرس سینه سبک همراه با حرکات کمکی سینه + تمرینات بازو و شکم
پنجشنبه: ددلیفت , تمرینات عضلات پشتی, اسکوات سبک و حرکات کمکی مربوط به پاها
ب : خلاصه برنامه تمرینی پاورلیفتینگ شامل هفته ای ۶ جلسه
۱ : درطول هفته حرکات اسکوات وپرس سینه سه بار و حرکت ددلیفت دوبار تمرین میشود
۲ : حرکات اسکوات وپرس سینه هفته ای دو بارسنگین و بار دیگر سبک و حرکت ددلیفت یک بار سنگین و بار دیگر با وزنه متوسط اجرا میشود
۳: حرکات کمکی مربوط به هرحرکت اجرا میشود که عبارتند از حرکات بازو ها, دلتوئید شانه ها ,عضلات پشتی بزرگ و پاها
قهرمان بزرگ روس, ولادیمیر میرینوف ازسیستم تمرینی۶ روز یا ۶ جلسه تمرین درهفته استفاده می کرد و قادر بود که در حرکت ددلیفت وزنه ۴۱۰ کیلو و حتی بیشتررا لیفت کند وی از پیشگامان ورزش پاورلیفتینگ در روسیه بود.

اکا ایران