ورزش، اغلب بعنوان یک محرک میگرن، مقصر شناخته می‌شود. بنابراین ترس تحریک میگرن، بسیاری از مبتلایان به میگرن را از در پیش گرفتن یک برنامه تناسب اندام باز می‌دارد، که مایه تاسف است. زیرا آنها با اینکار، مزایای سلامتی بی شماری را از دست می‌دهند.

ورزش، خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند فشار خون بالا، دیابت، افسردگی و چاقی را کاهش می‌دهد. ورزش از سطوح استرس نیز می‌کاهد، کلسترول بد را کم می‌کند، انرژی‌تان را افزایش می‌دهد و کیفیت خوابتان را بهبود می‌بخشد. اما اگر تا بحال میگرن را تجربه کرده باشید، هیچ یک از آن مزایا برایتان مهم نیست.

خوب است بدانید همه افرادی که میگرن دارند، با ورزش تحریک نمی‌شوند، بنابراین اگر متوجه ارتباطی بین این دو نشده‌اید، سپاسگزار شانستان باشید و به روال تمرینی‌تان دست نزنید! حتی ممکن است با فهمیدن اینکه ورزش در واقع علائم شما را کاهش می‌دهد، متعجب شوید، زیرا بدن شما را تحریک می‌کند که مواد شیمیایی طبیعی کنترل کننده درد به نام اندورفین ترشح کند.

اگر هم متوجه شدید که ورزش باعث حمله میگرنی می‌شود، راه حل آن آسان است. اگر در طول تمرینتان دچار حمله میگرنی شدید، سعی نکنید تمرینتان را به پایان برسانید، و فورا آن را متوقف کنید. با اینحال ممکن است ورزش، به تنهایی مقصر میگرن شما نباشد و با چند ترفند ساده بتوانید بدون درد ورزش کنید.

گرم کردن

بدن شما در طول ورزش، بطور ناگهانی به اکسیژن نیاز پیدا می‌کند. گرم کردن قبل از ورزش، بدنتان را به آرامی برای آن نیاز آماده می‌کند. پس گرم نکردن درست، می‌تواند دلیل میگرن شما باشد. توصیه می‌شود که ۵ تا ۱۰ دقیقه قبل از هر تمرین، خودتان را گرم کنید. اما برای اینکه بدنتان را واقعا برای تمرین آماده کنید، ۱۰ تا ۱۵ دقیقه را به گرم کردن اختصاص دهید.

آخرین چیزی که خوردید

غذا نخوردن درست قبل از ورزش، سطوح قند خون شما را کاهش خواهد داد. اتفاقی که باعث می‌شود هر کسی دچار سردرد شود. مغز شما با کربوهیدرات کار می‌کند. بنابراین کربوهیدرات‌ها دوست شما هستند. حداقل یک ساعت و نیم قبل از ورزش، غذا بخورید تا بدنتان فرصت داشته باشد غذا را هضم کند. در اینصورت می‌تواند سطوح قند خون شما را ثابت نگه دارد.

آب بنوشید

اگر قبل از ورزش و در طول آن آب کافی مصرف نکنید، دچار کم آبی خواهید شد. هنگامیکه بدن شما دچار کم آبی شود، بافت‌ها فشرده می‌شوند. این فشردگی، اعصاب پشت چشم شما را می‌کشد و باعث سردرد می‌شود (به همین کسانی که بخاطر نوشیدن الکل خمار می‌شوند، دچار سردرد خواهند شد). مطمئن شوید که قبل، در حین، و بعد از ورزش، آب می‌نوشید تا در سراسر تمرین، هیدراته بمانید. هر چه بیشتر عرق کنید، باید آب بیشتری بنوشید.

اگر هیچ یک از موارد بالا موثر نبودند، شما باید شکلی از ورزش را پیدا کنید که مناسب شما باشد. مطالعات نشان داده اند که تمرینات ایروبیک کم شدت و منظم برای آنهایی که از میگرن رنج می‌برند، بیشترین فایده را دارد. از ورزش‌های شدید مانند دویدن یا پریدن، اجتناب کنید. لرزش فیزیکی این تمرینات، به احتمال زیاد باعث حمله میگرنی می‌شود.

برای پیدا کردن شکل مناسب ورزش که باعث میگرن شما نشود، یک دفترچه یادداشت داشته باشید. هر زمانی که دچار میگرن شدید، تاریخ، زمان، فعالیت، و آخرین باری که غذا خورده اید را یادداشت کنید و بنویسید که آن روز تا زمان حمله میگرنی، چه مقدار آب نوشیده اید. در این صورت به زودی متوجه الگوهایی خواهید شد که به شما کمک خواهد کرد در طول تمرینتان، احتمال تحریک میگرن را کاهش دهید، یا از وقوع حملات میگرنی، بطور کامل پیشگیری کنید.