به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حسن صفوی،  برای پیدا کردن یک شغل مناسب برای گذران زندگی راهی تهران شدم و پس از مدتی شغلی را در یکی از رستوران‌های درکه تهران برای خودم دست و پا کردم که ناچار بودم برای پذیرایی از مهمانان حاضر در سفره‌خانه قلیان آنها را آماده کنم، اما با توجه به اینکه مصرف قلیان خیلی آزارم می‌داد، تصمیم گرفتم برای فرار از این آسیب دیدگی ورزش را به صورت حرفه‌ای آغاز کنم. این گوشه‌ای از صحبت‌های سیدرضا بی‌باک ووشوکار لیگ برتری تیم پاس قوامین است که پس از چهار سال درخشش در لیگ برتر و مسابقاتی قهرمانی کشور حالا به اردوی تیم ملی دعوت شده است.

گفت‌و‌گوی فارس با ووشوکار لیگ برتری ایران را می‌خوانید:

فارس: رضا چطور شد که سر از ورزش در آوردی؟

سال‌ها پیش برای پیدا کردن یک شغل مناسب راهی تهران شدم و پس از کنکاش فراوان سرانجام در یکی از رستوران‌های درکه تهران شروع به کار کردم. متاسفانه با توجه به شرایط کاری که داشتم ناچار بودم برای پذیرایی از میهمانان حاضر در رستوران قلیان‌های آنها را آماده کنم به همین دلیل ناخواسته قلیان مصرف می‌کردم و این موضوع بسیار آزارم می‌داد. یک روز با مشورت کردن با یکی از دوستانم تصمیم گرفتم در کنار فعالیت‌های روزانه که در رستوران دارم ساعاتی را هم به ورزش بپردازم.

فارس: نمی‌توانستی شغلت را تغییر دهی؟

متاسفانه در آن مقطع شغل دیگری را نمی‌توانستم پیدا کنم و به همین دلیل ناچار شدم حداقل تا زمانی که شغل دیگری پیدا نکرده‌‌ام در رستوران‌های درکه کار کنم. به همین دلیل تصمیم گرفتم ورزش را جدی پیگیری کنم تا آسیبی به سلامتی‌ام وارد نشود.

فارس: با وجود مشغله کاری زیادی که در رستوران داشتی چطور فرصت می‌کردی ورزش را پیگیری کنی؟

من صبح‌ها از ساعت 11 تا 12 شب در رستوران فعالیت می‌کنم اما صبح‌ها پیش از اینکه کارم شروع شود، دو تا سه ساعتی را فرصت دارم که ورزش کنم. البته ناگفته نماند که ابتدا برای فعالیت در رشته کشتی اقدام کردم، اما ساعت تمرینات کشتی با ساعت کاری من همخوانی نداشت به همین دلیل تصمیم گرفتم در رشته کیک‌بوکسینگ فعالیت کنم.

فارس: یعنی استارت آشنایی شما با ورزش از رشته کیک بوکسینگ خورد؟

بله دقیقا فعالیتم را از سال 87 در باشگاه البرز آغاز کردم. ابتدا انگیزه‌ام از ورزش کردن این بود که مصرف اجباری قلیان روی سلامتی‌ام تاثیر نگذارد، اما پس از اینکه احساس کردم واقعا توانایی فعالیت کردن در ورزش‌های رزمی را دارم نزدیک یک سال کیک‌بوکسینگ را ادامه دادم اما پس از یک سال در یکی از سبک‌های کیک‌بوکسینگ شرکت کردم و عنوان خوبی را نیز کسب کردم. این موفقیت در گام اول باعث شد تا به سمت رشته ووشو بروم و فعالیتم را به صورت حرفه‌ای در این رشته آغاز کنم.

فارس: آیا در کنار ورزش به ادامه تحصیل هم پرداختی یا خیر؟

نه متاسفانه به خاطر ساعت کاری که دارم قادر به ادامه تحصیل نبودم، اما از همان فرصتی که داشتم استفاده کردم و ووشو را به صورت جدی پیگیری کردم. وقتی وارد ورزش شدم 18 سال داشتم که پس از گذشت سه سال فعالیت در رشته رزمی سال 90 با پشت کاری که داشتم توانستم وارد لیگ برتر شوم.

فارس: آیا در مسابقات قهرمانی کشور نیز شرکت کرده‌ای؟

بله چند مرحله در مسابقات قهرمانی کشور شرکت کردم و نتایج خوبی را نیز کسب کردم.  سال 62 در انتخابی تیم ملی لرستان اول شدم، سال 93 در مسابقات قهرمانی کشور در بندر عباس سوم شدم و در سال 94 نیز در مسابقات قهرمانی کشور دوم شدم.
متاسفانه برای حضور در انتخابی درون اردویی جهت حضور در بازی‌های آسیایی مصدومیت باعث شد تا نتوانم به این مهم برسم. پیش از اینچئون با تیم نفت در لیگ برتر فعالیت می‌کردم و مصدومیتی که از ناحیه کتف برایم رخ داد باعث شد تا فرصت بزرگی را از دست بدهم. 

فارس: آیا کسی در خانواده شما ورزشکار است یا خیر؟

در خانواده ما کسی ورزشکار نیست. با توجه به اینکه پدرم فوت کرده ناچار شدم برای فراهم کردن هزینه زندگی ناچار شدم راهی تهران شوم و برای خودم شغلی را دست و پا کنم. بر حسب اتفاق و اراده‌ای که داشتم توانستم در ورزش پیشرفت خوبی کنم و به لیگ برتر ووشو راه یابم. امیدوارم که بتوانم با برنامه‌ریزی که دارم وارد تیم ملی شوم و یک روز افتخارآفرینی کنم.

  فارس: چند سال سابقه فعالیت در لیگ برتر را داری؟

 4 سال سابقه حضور در مسابقات لیگ برتر ووشو را دارم. تیم های دانشگاه آزاد، پارس جنوبی، شهرداری بندر عباس و پاس قوامین تیم‌هایی بودند که در طول این چهار سال برای آنها مبارزه کرده‌ام. زمانی که در تیم شهرداری بندرعباس بازی می‌کردم عضله سینه‌ام پاره شد و به مدت سه ماه تمریناتم را کنار گذاشتم و فقط روی عضله‌های نیم‌ تنه پایینی کار می‌کردم. پس از رفع مصدومیت در انتخابی استان و قهرمانی کشور شرکت کردم و سوم شدم دوباره به اردوهای تیم ملی دعوت شدم، اما متاسفانه مصدومیت اجازه نداد خوب باشم و در انتخاب درون اردویی به جواد آقایی باختم و حذف شدم.

فارس: کادر فنی تیم پاس قوامین از عملکرد شما در لیگ برتر امسال رضایت داشت؟

امسال با تیم پاس قوامین بازی کردم و خوشبختانه با تغییر وزنی که داده بودم ( یک وزن بالاتر یعنی در 80 کیلوگرم) عملکرد خوبی داشتم و کادرفنی هم از عملکرد من راضی بودند. از مربیان تیم هم برای حمایت‌های همیشگی تشکر می‌کنم.

فارس: سقف آرزوهای رضا بی باک در ووشو چیست؟

اینکه به این خود باوری رسیدم و قبول کردم که می‌توانم افتخارآفرین باشم برایم خیلی مهم است. حالا که این همه برای رسیدن به آرزوهایم تلاش کرده‌ام قطعا با پشتکاری که دارم می‌توانم یک روز به عنوان قهرمانی جهان دست پیدا کنم. سقف آرزوهای من با توجه به اینکه این رشته المپیکی نیست کسب مدال جهانی است. دوست دارم با اینکه سختی‌های زیادی در طول این سال‌ها کشیده‌ام یک روزی به مدال خوش‌رنگ جهانی دست پیدا کنم. امیدوارم که یک روز به این مهم برسم.

فارس: آیا درآمدی که در لیگ برتر داری کفاف زندگی را می‌دهد؟

درآمدی که از لیگ برتر ووشو کسب می‌کنیم اصلا راضی‌کننده نیست. با پولی که از باشگاه می‌گیریم فقط می‌توانیم وسایل ورزشی خودمان را تهیه کنم و یا اینکه بخشی شهریه باشگاهی را که در آن تمرین می‌کنم را پرداخت کنم. البته بیشتر برای آمادگی خودم تمرین می‌کنم و دوست دارم با شرایط کاری که دارم از لحاظ بدنی سالم باشم.

فارس: حالا با فعالیت حرفه‌ای در رشته ووشو قلیان مصرف میکنی؟

ورزش را برای کنار گذاشتن قلیان اجباری آغاز کردم و حالا در سفره خانه در قسمت آشپزخانه فعالیت می‌کنم. از ابتدا هم علاقه ای برای مصرف قلیان نداشتم و در آن ابتدای آغاز کارم ناچار بودم برای پذیرایی از مهمان‌ها قلیان آن‌ها را چاق کنم.

فارس: صحبت پایانی شما را می‌شنویم.

به هر حال من با توجه به تمریناتی که می‌کنم شاید در برخی مواقع در محیط کاری به خاطر رفت و آمدهایم به مشکل بخورم، اما راموزی صاحب رستوران است که واقعا در این مدت به عنوان یک برادر بزرگ‌تر همیشه حامی من بوده و در خیلی مواقع انگیزه زیادی برای تمرین کردن به من داده است. جا دارد از او و استادم حمید سرلک در باشگاه البرز تشکر کنم.

انتهای پیام/آ