به گزارش شرق، باراک اوباما بسکتبالیست نیمه‌حرفه‌ای است؛ حتی روزی که در آمريكا رأی‌ها را برای ریاست‌جمهوری‌اش می‌شمردند، باز مشغول بازی بسکتبال بود. بدنش «فیتنس» است و چربی اضافه‌ای ندارد. گلف را هم در حد «کری‌خواندن» برای بقیه بازی می‌کند. هاکی روی یخ را هم بلد است و فوتبال به معنای واقعی (در مقابل فوتبال آمريكایی) را دوست دارد و نتایج را دنبال می‌کند. عاشق تیم‌های بزرگ فوتبال آمريكایی است و هر وقت هم که فرصتی دست دهد، دویدن و بدن‌سازی را در اولویت می‌گذارد.

 

کیلومترها آن‌طرف‌تر از آمريكا هم ولادیمیر پوتین حاضر است؛ مرد همه‌کاره روس‌ها. جودو را حرفه‌ای دنبال کرده، عاشق سوارکاری و تیراندازی است و به مسابقات نیمه‌حرفه‌ای هاکی روی یخ هم رفته و در آن شرکت کرده. میزبانی جام جهانی فوتبال هم که برای کشورش گرفته است و در عرصه تیم‌داری در فوتبال دستی بر آتش دارد... .

 

در این میان جمهوری‌خواهان هم بالاخره قرار شد پشت نامزدی درآیند که سررشته‌ای در ورزش داشته باشد؛ می‌خواستند یکی مثل اوباما را معرفی کنند که حداقل چربی اضافه نداشته باشد. این «تز» مال سال‌های اول ریاست‌جمهوری اوباما بود؛ بعدها جمهوری‌خواهان از ایده‌شان فاصله گرفتند و سرانجام هم که روز گذشته نامزد موردعلاقه‌شان یعنی دونالد ترامپ با چند ده کیلو چربی اضافه رسماً به عنوان رئیس‌جمهور بعدی آمريكا معرفی شد.

 

دونالد بدن «فیتنسی» ندارد ولی به مجله «سلامت مردان» آمريكا می‌گوید با ورزش‌کردن بیگانه نیست: «من همه ورزش‌ها را امتحان کرده‌ام. همیشه هم ورزشکار خوبی بوده‌ام. همیشه هم کاپیتان تیم‌هایم بودم. هنوز هم گلف بازی می‌کنم و در این رشته تبحر هم دارم».

 

در این مورد آخر یعنی بازی‌کردن گلف و تبحر در آن، تقریباً تنها رشته ورزشی است که مستند حضور ترامپ در آن وجود دارد. او با راه‌اندازی تورنمنت‌های مختلف گلف در ایالت‌های آمريكا، از سال‌ها پیش در این رشته ورزشی فعالیت کرده و برای خودش اعتباری به دست آورده؛ نه اینکه مقام‌های حرفه‌ای داشته باشد، بلکه به این خاطر که برگزارکردن تورنمنت‌های گلفش، متقاضیان زیادی داشته است. در این راه هم البته همیشه عادت‌های عجیب داشته؛ مثل همین مورد آخر که تورنمنت گلف پیش‌رویش را قرار است در مکزیک برگزار کند! کشوری که قرار است مرزهایش با آمريكا را با دیوار بپوشاند!

 

البته ترامپ با آن دسته از آدم‌ها که می‌گویند گلف ورزش نیست و کمکی به کم‌کردن وزن آدمی و البته فیتنس‌نگه‌داشتن بدن نمی‌کند، مخالفت می‌کند. او می‌گوید: «هرکسی بالاخره باید در هفته چندساعتی هم که شده، وقتش را برای بازی گلف صرف کند؛ ورزش بسیار مهیجی است و ‌شخصاً وقتی گلف بازی می‌کنم، یکی‌، دو کیلویی وزن کم می‌کنم. خوبی گلف این است که شما را از یخچال خانه‌تان دور نگه می‌دارد و نمی‌گذارد با خوردن ‌غذا چاق‌تر شوید».

 

کاسبی در  ورزش

اگرچه دونالد ترامپ خودش را یک گلف‌باز حرفه‌ای توصیف می‌کند ولی حضور او در ورزش بیشتر مادی و بعضاً در سطح مدیریتی بوده؛ او سال ١٩٨٣ تیم نیوجرسی جنرالز را در لیگ فوتبال آمريكایي در سطح پایین راه‌اندازی کرد تا به جنگ لیگ حرفه‌ای فوتبال آمريكایی برود ولی بعد از سه سال با شکست در رقابت با لیگ اصلی فوتبال آمريكایی، از فعالیت در این عرصه صرف نظر كرد؛ هرچند برحسب علاقه و مثل بسیاری از آمريكایی‌ها، این ورزش را دنبال کرد و حتی سال ٢٠١٤ تا آستانه خرید تیم شیکاگو در فوتبال آمريكایی هم پیش رفت.

 

ترامپ حتی مدیریت در دوچرخه‌سواری را هم تجربه کرده است؛ سال ١٩٨٩ و ١٩٩٠ او به همراه چند مولتی‌میلیاردر آمريكایی، طرح پیاده‌کردن «توردوفرانس» در آمريكا با نام «تور آمريكا» را پیاده کرد ولی در نهایت باز هم با عقیم‌ماندن این موضوع، از فعالیت در این عرصه صرف نظر كرد. ترامپ مثل اخلاق ویژه‌ای که دارد، دوستان ورزشکار ویژه‌ای هم انتخاب کرده؛ از دنیس رادمن، بسکتبالیست حرفه‌ای و عجیب NBA گرفته تا مایک تایسون، قهرمان سابق بوکس دنیا که در یک بازه زمانی ترامپ را مجاب به سرمایه‌گذاری در بوکس هم کرد. در واقع تایسون با تیم بوکس باشگاه نیویورک همکاری می‌کرد و از ترامپ برای سرمایه‌گذاری روی بوکسورهای جوان باشگاه کمک گرفت.

 

ماجرای حضور رئیس‌جمهور آینده آمريكا در مسابقات WWE (کشتی کج آمريكا) هم که دیگر به همگان ثابت شده است؛ او با سرمایه‌گذاری در این مسابقات که بیشتر جنبه نمایشی دارد، حمایت کشتی‌کج‌کاران آمريكایی را هم با خودش برای انتخابات داشت. ترامپ حتی در یکی از صحنه‌های معروف که ویدئوی آن همه‌جا پخش شده، کنار رینگ، یکی از اعضای تیم رقیب را به باد کتک (نمایشی) می‌گیرد.

 

با این‌حال پشت همه آن نمایش‌ها میلیون‌ها دلار پول نهفته بود که این مرد تاجر همه را به جیب زده است. دونالد همین اواخر در یکی از برنامه‌های تلویزیونی‌اش از یک ورزش دیگر هم رونمایی کرده که خودش می‌گوید مثل گلف در آن هم تبحر دارد؛ ورزشی به نام حرف‌زدن!

 

خودش می‌گوید: «به‌تازگی فهمیدم حرف‌زدن هم ورزش است! ورزشی که در آن تبحر دارم. من همین چند وقت پیش مقابل ١٢ هزار نفر سخنرانی کردم و بعد متوجه شدم وقتی سخنرانی می‌کنم به خوردن غذا فکر نمی‌کنم! خب، وقتی به خوردن غذا فکر نمی‌کنید، طبیعی است که چاق هم نمی‌شوید».