میزان : یک سوارکار باید به بهترین شکل ممکن با اسب خود ارتباط برقرار کند. اصولا سوارکاران حرفه ای با اسب های خود ارتباطی صمیمی دارند و زمانی که این اسب به سن پیری رسید و دیگر امکان بهره وری از آنها وجود ندارد باز هم مورد نوازش و اهمیت صاحبان خود هستند اما فقدان آگاهی و فهم و البته فرهنگ باعث می شود گاهی اوقات در دنیای سوارکاری اتفاقات بسیار تلخی به وقوع بپیوندد. همانند اتفاقی که هفته گذشته افتاد و اسبی که در کورس های سوارکاری متعددی شرکت کرده بود به دلیل پیر شدن خوراک سگ ها شده است.
 

 

صاحب این اسب که دیگر هزینه های نگهداری از این اسب پیر و ناکارآمد را به صرفه نمی دانست با آگاهی از این موضوع که قرار است خوراک سگ ها شود به یک مزرعه دار می فروشد و مزرعه دار نیز سر این اسب پیر و فرتوت را می برد تا خوراک سگ های مزرعه هایش کند. متاسفانه این اسب که سال ها در کورس های سوارکاری با صاحبش شرکت کرده بود ذبح و خوراک سگ های چند مزرعه در قزوین می شود.
 
مالکان اسب بر روی اسب های خود اختیار کامل دارند اما اکنون واقعا بجا و شایسته نیست این سوارکار بی رحم و نمک نشناس شناسایی و برای همیشه از حضور در تمامی رقابت های سوارکاری منع شود؟! اسب حیوان نجیبی است اما برخی از مالکان اسب ها.....