مجید دیبافر کارشناس ارشد بیومکانیک ورزشی در یادداشتی نوشت:مربی در دنیای امروز ورزش  فردی است که کار جهت‌دهی٫ دستورالعمل‌دهی و آموزش افراد یک تیم ورزشی یا یک ورزشکار را به عهده دارد. شخصیت   مربی  و نحوه تعامل  وی  با شاگردانش  امری بسیار مهم  و ضروری است . مربیگری صرفا  داشتن  یک  مدرک  نیست و یا شرکت  در یک  کلاس آموزشی  و گرفتن گواهینامه  های متعدد . مربیگری صرفا  کسب درآمد و گرفتن  شهریه  از شاگردان  نیست که فقط می توانند کمکی باشند برای امرار معاش یک مربی  .مربیگری  یک  علم  است  و یک هنر .

مربی  باید بتواند به لحاظ  روان شناختی  و تربیتی با شاگردان خود  ارتباط بگیرد  ، تاثیر بگیرد  و تاثیر بپذیرد.  مطالعه  روزمره  مربی  به معنای اهمیت  آن فرد  به ارتقا  و پیشرفت خود و شاگردانش می باشد و به روز رسانی این اطلاعات می تواند کمک شایانی  به پیشرفت آن مربی نماید .کار کردن  با سنین  مختلف  نیازمند  داشتن  آگاهی ها  و مهارت های خاصی  است . رده سنی نونهالان و خردسالان  به ورزش نگاه  تفریح  و بازی دارند  و رده  سنی نوجوانان  کمی مصمم  تر می شوند  که آیا  رشته  ای را که انتخاب کرده اند  همان  است که  با علایقشان در  ارتباط است  یا خیر . لذا مربی باید  بداند در دنیای باتکنولوژی  امروز  و نونهال و نوجوان  امروزی که به شدت  تحت تاثیر فضای مجازی قرار دارد چگونه برخورد کند  که جاذبه های ورزش را بیشتراز  سایر علایق او  تقویت کند  که شاگرد نونهال و یا نوجوانش  ورزش را به  عنوان  دغدغه اصلی خویش بشناسد . مربی یعنی فردی که  می تواند  در قلب و ذهن  شاگردش نفوذ کند  و علاوه بر تاثیراتی که  در دنیای ورزش وی می گذارد می تواند دنیای بیرون  از ورزش را بخوبی هدایت کند و شکل  دهد . فرزندان  امروز ما   بخوبی تفاوت  بین شعار و عمل را می فهمند و درک  می کنند . یادمان باشد خود مربی  باید  عامل  به حرف های خود  باشد  ، در غیر اینصورت  شاگردانش روزبه  روز  از او دور و دورتر خواهند شد . بنابراین  از هرگونه شعار دادن و کارهای  تبلیغاتی غلو گونه پرهیز کنید   چرا که شخصیت فردای شاگرد شما  به شخصیت  امروز شما  وابسته است . 

یک مربی علاوه  بر طراحی تمرینات مناسب باید آسیب های ورزشی  شایع  در رشته  ورزشی خود را شناسایی کند  و از بوجود آمدن آن در تمرینات  در حد امکان   جلوگیری کند . به هنگام   وقوع  آسیب  بتواند  واکنش های به موقع  و صحیحی را داشته باشد که این واکنش ها می تواند عمر ورزشی  شاگردش را بهینه و افزایش دهد . دانستن عملکرد عضلات و نحوه  تقویت  آنها  می تواند راهکاری مناسب  در کاهش آسیب های عضلانی و اسکلتی باشد .برای مثال  درورزش تکواندو و در بخش  نیو پومسه (new poomsae)  و پومسه ابداعی  که حرکات پرشی و جهشی به وفور یافت  می شود  امکان  بروز پارگی رباط صلیبی قدامی(ACL )بیشتر می شود . در واقع بازیکن  ناگزیر  است  که این پرش ها  را تجربه  کند  ولی با دانستن  عملکرد عضلات  در هنگام  بروز این آسیب  می توانیم تا حد بسیار زیادی احتمال  وقوع آن را کاهش دهیم . هر چقدر عضله  چهار سررانی ما نسبت به عضله همسترینگ  قوی تر  باشد (تقریبا بیش از 6/0) احتمال بروز و پارگی رباط صلیبی متقاطع قدامی بیشتر می شود . در واقع  مربی با دانستن  این مطلب  و تقویت  عضله  همسترینگ  می تواند نقش بسزایی در کاهش این آسیب پر هزینه  داشته باشد و به ورزشکار خویش بهتر و بیشتر کمک نماید. 

مربیگری را جدی  بگیریم ، برای آن  مطالعه  کنیم و یادمان باشد  این مدارک نیستند که حرف می زنند ، تجربه و علم بال های  یک مربی هستند که می توانند او را در آسمانهای بین المللی و المپیک به پرواز درآیند.