تابستان، با تعطیلات، و تفریح در سواحل و استخرهای عمومی گره خورده است. شما چه یک شناگر متعهد باشید یا یک خانواده که میخواهد ساعات خوشی را در استخر بگذراند، حق دارید که بدانید: آیا استخرها تمیز هستند؟
در حالیکه شنا کردن، یک راه عالی برای داشتن فعالیت بدنی بمنظور سالم ماندن است، اما مهم است که از خطرات مربوط به استخرهای عمومی و پارکهای آبی کثیف آگاه شوید. در اغلب موارد، بسیاری از ما تصور میکنیم که گردانندههای استخر به استانداردهای سختگیرانهای برای تمیز نگه داشتن استخر پایبندند، اما هیچ روش ثابت و مشخص ملی برای نگهداری از استخرها وجود ندارد.
بنابراین قبل از پریدن در استخر، بدانید که چه چیزهایی ممکن است در زیر این سطح، کمین کرده باشد.
به نظر مرکز کنترل بیماری (CDC)، یک شناگر معمولی در وارد کردن حداقل ۰.۱۴ گرم مدفوع به آب استخر سهیم است! آنهم معمولا در عرض ۱۵ دقیقهی اول وارد شدن به استخر. و یک گزارش بازرسیهای معمول این مرکز از استخرها، که در سال ۲۰۱۰ منتشر شد، دریافت حدود یک استخر از هر هشت استخر، مرتکب تخلفات جدی شدند که سلامت عمومی را تهدید میکرد، و منجر شد آن استخرها فورا بسته شوند.
CDC، یک مطالعه جدید در مورد چیزهایی که در آب استخر وجود دارند منتشر کرده، و آن گزارش، چندان خوب بنظر نمیرسد. آبهایی که از ۱۶۱ استخر در منطقه آتلانتا نمونه گیری شده بود، نشانههایی از ای کولای را نشان داد (یک باکتری که اغلب، به مدفوع مربوط میشود). و نمیتوان این مسئله را کاملا به بچهها ربط داد. در حالیکه این درست است کودکانی که بدرستی در مورد اجابت مزاج آموزش ندیده اند میتوانند مدفوع را به داخل آب استخر بیاورند، اما بزرگسالان نیز مقصر هستند!
هنگامیکه شما از شستشو با صابون و آب قبل از وارد شدن به استخر خودداری میکنید، باعث وارد شدن مدفوع به داخل آب استخر خواهید شد. یک دوش ساده با صابون قبل از ورود به آب میتواند خطر آلودگی را بطور قابل توجهی کاهش دهد. و برای بچههای کوچک، مطمئن شوید که پوشک را در حمام یا محل تعیین شده برای تعویض پوشک، عوض میکنید، نه کنار استخر، چون احتمال ورود میکروبها به داخل آب را افزایش میدهد.
بیماریهای آب تفریحی (RWIs) توسط میکروبهایی بوجود میآیند که با بلعیدن آب آلوده موجود در استخرهای شنا، جکوزیها، پارکهای آبی، دریاچهها و اقیانوسها به بدن وارد میشوند. با توجه به نظر CDC، در تعداد شیوع RWIs در دو دههی گذشته، افزایش وجود داشته است. شایع ترین RWIs، اسهال است. سایر عفونتهای RWIs عبارتند از:
کلر و دیگر مواد ضدعفونی کننده، میکروبها را فورا از بین نمیبرند. بعلاوه، ترکیب شدن کلر با ادرار و عرق، کلر موجود در استخر را تحلیل میبرد و باعث میشود کاراییاش را از دست بدهد! به همین دلیل است که حفظ کلر در سطوح توصیه شده، برای سالم نگه داشتن استخر ضروری است.
کریپتو، انگلی است که باعث بیماری اسهال کریپتوسپوریدیوسیس میشود. این انگل توسط یک پوسته بیرونی محافظت میشود که به آن امکان میدهد تا ۱۰ روز (حتی در آب کلر زده) زنده بماند. این بدان معناست که حتی استخرهایی که در شرایط خوبی نگهداری میشوند نیز میتوانند کریپتو را در میان شناگران منتشر کنند. کریپتو به علت اصلی شیوع بیماری اسهال مرتبط با استخر شنا، تبدیل شده است. به گفته CDC از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸، موارد گزارش شده کریپتو، بیش از ۲۰۰ درصد افزایش یافته است. خوشبختانه شما میتوانید با رعایت صحیح بهداشت در پارکهای آبی و استخرهای عمومی، به جلوگیری از کریپتو کمک کنید.
ژیاردیا، یک انگل میکروسکوپی است که باعث اسهال میشود. این انگل روی سطوح یا در خاک، غذا یا آب آلوده یافت میشود. ژیاردیا مانند کریپتو توسط یک پوسته بیرونی محافظت میشود که به آن امکان میدهد برای مدت طولانی در بیرون از بدن زنده بماند، و همچنین آن را در برابر کلر مقاوم میکند.
یک فرد میتواند با بلعیدن کیستهای ژیاردیا (پوستههای سخت حاوی ژیاردیا) موجود در غذا یا آب آلوده، عفونی شود. این کیستها بعد از اینکه بدن میزبان را از طریق مدفوع ترک میکنند، بلافاصله عفونی میشوند. در حالیکه این انگلها میتوانند به روشهای مختلفی پخش شوند، اما آب (آب آشامیدنی و آب تفریحی)، رایجترین روش سرایت آن است. این انگل میتواند از فردی به فرد دیگر یا از حیوان به انسان منتقل شود.
اگر شما آب آلوده (مثلا آب یک استخر شنای عمومی) را ببلعید، خودتان را در معرض ابتلا به عفونت ژیاردیا قرار میدهید. میزان شیوع عفونت ژیاردیا معمولا در ماههای تابستان، افزایش مییابد.
با توجه به یک بررسی که توسط شورای سلامت و کیفیت آب انجام شد، از هر ۵ آمریکایی، ۱ نفر به ادرار کردن در استخر اعتراف دارد! اما این کار خطا، فقط مربوط به افراد معمولی نمیشود که بطور تفریحی به استخر میروند. نزدیک به ۱۰۰ درصد از شناگران رقابتی حرفهای گزارش کرده اند که بطور منظم در استخر ادرار میکنند!
مشمئز کننده است، و همچنین ناسالم. ادرار، با آب استخر که به آن مواد شیمیایی زده شده، تداخل پیدا میکند و اساسا کلر را که برای از بین بردن میکروبهای مضر در نظر گرفته شده است، تحلیل میبرد. اگر افراد بسیار زیادی در استخر ادرار کنند یا در حالیکه عرق دارند در آن شیرجه بزنند، در اینصورت کلر بسیار کمی برای از بین بردن میکروبها باقی خواهد ماند.
هنگامیکه ما وارد آب میشویم، عرق، ادرار، مدفوع غیر قابل تشخیص، لوسیون، و ضد آفتاب را، به مخلوطی نامرئی و رقیق از مواد شیمیایی و باکتریهای موجود در آب استخر، اضافه میکنیم! کلر درون استخرها، برای کشتن باکتریها و میکروبهای آب در نظر گرفته شده است. اما اگر متوجه یک بوی قوی از کلر در یک استخر عمومی شدید، این در واقع چیز خوبی نیست و نشان دهنده یک مشکل در نگهداری استخر میباشد. یک استخر که به خوبی به آن کلر زده شده باشد، در واقع باید دارای بوی کمی باشد.
استخرها: سطح کلر آزاد (۱ تا ۳ mg/L یا ppm) و pH (۷.۲ تا ۷.۸) قدرت کشتن میکروبها را به حداکثر میرساند.
جکوزی آب داغ / اسپا: سطح ماده ضد عفونی کننده (کلر ۲ تا ۴ ppm یا برم ۴ تا ۶ ppm) و pH (۷.۲ تا ۷.۸) قدرت کشتن میکروبها را به حداکثر میرساند.
مشکل این است که تمام مایعات بدنی که ما وارد استخر میکنیم، با مواد آلی موجود و با کلر در آب واکنش نشان میدهند. در یک مطالعه، دانشمندان بررسی کردند که چگونه آن واکنشها، محصولات فرعی بالقوه خطرناک کلر را تولید میکنند، که با ناراحتی پوست و ریه، آلرژیها و آسم، سرطان مثانه، و کبد مرتبط دانسته شدهاند.
برای مصون ماندن از این خطرات، این نکات بهداشتی را رعایت کنید:
دیدگاه شما